Native App واسطه آشتی کاربران و توسعه‌دهنده‌ها با ساعت اپل
در مقاله «آیا کسی می‌داند چرا اپل ساعت هوشمند ساخت؟» درباره ایرادهای مفهومی/رویکردی اساسی ساعت هوشمند اپل صحبت کردیم و گریزی به مهم‌ترین مشکلات این دستگاه زدیم. یکی از این مشکلات، کندی اجرای اپلیکیشن‌ها بود چون باید از روی گوشی آیفون اجرا می‌شدند. به علاوه، ارتباط ساعت با گوشی موبایل برای هر چیزی هم عمر باتری را کاهش می‌دهد و هم تجربه کاربری خوبی نخواهد ساخت. کاربران زیادی از این موضوع شکایت داشتند و گله می‌کردند. حتا اولین غرغرهای سایت‌های بررسی‌کننده ساعت هوشمند اپل از همین‌جا شروع شد. ولی به نظر می‌رسد این اتفاق چندان هم بد نشد چون اپل را به واکنش واداشت و در کنفرانس WWDC 2015 شاهد ارائه نسخه جدیدی از سیستم‌عامل ساعت هوشمند این شرکت به نام watchOS 2 بودیم که شامل رابط گرافیکی جدید، سرعت بیشتر، اپلیکیشن‌های قدرتمندتر و بهبود برخی گزینه‌های ارتباطی بود و البته مهم‌ترین اتفاق: افزوده شدن قابلیت اجرای برنامه‌های بومی (Native App). اجازه بدهید در ابتدا بگوییم برنامه‌های بومی یعنی چه؟ یعنی برنامه‌ای که روی خود دستگاه اجرا می‌شود و دیگر برای اجرا شدن نیازی به ارتباط با آیفون ندارد.
کوین لینچ، سخنگوی بخش فناوری اپل در کنفرانس WWDC درباره نسخه جدید سیستم‌عامل ساعت اپل گفت: «کارایی عالی خواهد بود. پاسخ‌گویی عالی خواهد بود. این یک مرز بزرگ جدیدی برای ساعت شما خواهد بود.» باید بگوییم که لینچ کاملاً درست می‌گوید. برنامه‌های بومی یک اتفاق بزرگ است که ساعت اپل را به قبل و بعد از خودش تقسیم می‌کند. وقتی شما روی سن می‌روید و درباره برنامه‌های بومی ساعت صحبت می‌کنید، همه توسعه‌دهنده‌ها و برنامه‌نویس‌ها متوجه می‌شوند دارید درباره کارایی و آینده بهتر صحبت می‌کنید؛ تغییرات جدیدی که لزوماً به بهتر شدن نمی‌انجامند اما توسعه‌دهندها را برای متعادل کردن کارایی، پاسخ‌گویی و طول عمر باتری یاری می‌کنند.
تخلیه باتری
ویلیام ون هِک که در Omni Group برای iOS اپلیکیشن طراحی می‌کند، درباره مصرف باتری ساعت با برنامه‌هایی که روی آیفون اجرا می‌شدند ولی اطلاعات را روی ساعت نمایش می‌دهند می‌گوید: «مجبور کردن برنامه‌های ساعت به اجرا روی آیفون و ارسال اطلاعات روی ساعت با استفاده از بلوتوث به طور بالقوه باعث تخلیه باتری ساعت می‌شد. این وضعیت فقط از نگرش و تصمیم فنی اپل نشات می‌گرفت در حالی که نمی‌دانستند باتری ساعت چقدر برای مردم حیاتی و مهم است و برای دیدن زمان بدان نیاز دارند.» ون هِک ادامه می‌دهد که نگرش عموم کاربران به ساعت هوشمند اپل این‌طوری بود: «اِه … باتری خوب نیست.» اما واقعیت این است که باتری ساعت هوشمند اپل خوب است ولی آیفون خیلی سریع آن را خالی می‌کند. بنابراین، اجازه دادن به اپلیکیشن‌ها که روی خود سخت‌افزار ساعت اجرا شوند یک ایده خوب برای جلوگیری از رفت‌و‌آمد سیگنال‌ها و اطلاعات و البته تلف شدن شارژ باتری است. البته، این حرف به معنای این نیست که دیگر با یک منبع بزرگی از انرژی روی ساعت اپل روبرو هستیم. قطعاً برنامه‌های بومی ساعت اپل بدون نیاز به آیفون سریع‌تر اجرا شده و پاسخ‌گویی بهتری دارند ولی همین اجرای برخی انیمیشن‌ها و المان‌های گرافیکی روی ساعت باز هم مصرف انرژی در پی دارد. به علاوه، چون برنامه بومی سریع‌تر و بهتر اجرا می‌شود، تمایل کاربران به استفاده از آنها نیز فزونی خواهد یافت و در نتیجه باز هم افزایش مصرف باتری داریم. در واقع، شاید بشود این‌طوری گفت که نقطه مرکزی مشکل تغییر خواهد کرد. در نسخه قبلی ساعت هوشمند، سرعت و پاسخ‌گویی کلافه‌کننده بود و البته طول عمر کوتاه باتری، ولی در نسخه جدید فقط با یک مشکل روبرو هستیم و آن مصرف زیاد شارژ باتری است بدون اینکه نگرانی بابت پاسخ‌گویی برنامه‌های ساعت داشته باشیم.
صفحه‌نمایش چه خواهد شد؟
برنامه‌های بومی یک دستاورد دیگر هم دارند.؛ اصطلاحاً باعث Native Logic می‌شوند. یعنی کدی که روی ساعت اجرا می‌شود می‌داند چه کاری می‌خواهد انجام دهد و کدام برنامه را اجرا خواهد کرد. Native Logic باعث بهبود پاسخ‌گویی صفحه‌نمایش می‌شود. بهبود پاسخ‌گویی صفحه‌نمایش یعنی توسعه‌دهنده‌ها می‌توانند اپلیکیشن‌های سرگرم‌کننده‌تری بسازند و ایده‌های ناب‌تری را پیاده‌سازی کنند. در نتیجه، کاربر تعامل بهتری با صفحه‌نمایش خواهد داشت و تجربه کاربری بهتری عایدش می‌شود. برای یک ساعت هوشمند، صفحه‌نمایش نباید کیفیت وضوح تصویر بالایی داشته باشد تا مثلاً بشود ویدیو دید یا اینکه کارهای گرافیکی کرد. بلکه باید قابلیت‌های لمسی خوبی را اجرا کند تا کاربر در طول شبانه‌روز بتواند تعاملی ساده با برنامه‌های ساعت داشته باشد و احساس کند چیز به درد بخوری به دستش بسته است.
کمی بهتر ولی نه زیاد
چرا اپلیکیشن‌های ساعت اپل مانند اپلیکیشن‌های iOS جذاب، گیرا و کاربردی نیستند؟ چون محدودیت‌های طراحی دارند و کیت‌های توسعه نمی‌توانند آن چیزی که دوست دارند را طراحی کنند. اپل این واقعیت را به خوبی متوجه شده و چون علاقهمند بود توسعه‌دهنده‌ها برنامه‌هایی بسازند که پاسخ‌گو باشند و به سرعت اجرا شوند، به سوی برنامه‌های بومی حرکت کرد. اکنون، قابلیت نوشتن برنامه بومی به توسعه‌دهنده‌ها اجازه می‌دهد که به فکر ساختن برنامه‌هایی بهتر باشند و درگیر فرآیندهای تبادل اطلاعات میان ساعت و آیفون نشوند. بنابراین، به نظر می‌رسد محدودیت‌های توسعه اپلیکیشن برای ساعت هوشمند اپل از بین رفتند. در واقع، محدودیت‌ها از بین نرفتند بلکه از یک نقطه به نقطه دیگری شیفت پیدا کردند. برنامه‌های بومی باعث می‌شوند ساعت اپل سرگرم‌کننده‌تر به نظر برسد و البته امن‌تر. اما نباید انتظار خیلی زیادی داشت. مثل این است که شما را از یک جعبه کوچک به درون یک خانه آزاد کنند. یا اینکه شما از یک آپارتمان به یک خانه ویلایی اسباب‌کشی کنید. چه حسی دارید؟ اوضاع کمی بهتر خواهد شد؛ آزادی بیشتری دارید و امکانات و اسباب بیشتری اطراف‌تان فراهم است ولی همه‌چیز ایده‌آل و عالی نیست. ساعت هوشمند اپل هم با قابلیت Native Apps دوست‌داشتنی‌تر است؛ فقط همین!
محصولات اپل کاری باهات میکنه که بعد از یه مدت کار کردن با اونا بهشون عادت می کنی و با از دست دادن شون واقعا جای خالی شونو حس می کنی،طوری که با هیچ محصول خوب دیگه ای حتی اگر اعلا باشند هم نمی تونی لذت ببری.
کم کار شدید چند روزه!!؟