چرا وقتی گوشی موبایل از دستمان می‌افتد، بیشتر صفحه نمایشش به زمین برخورد می‌کند و کمتر با پشت فرود می‌آید؟ یک بدشانسی صرف یا پدیده‌ای دارای یک توجیه علمی

بعضی چیزها را ممکن است، یک بدشانسی صرف تلقی کنیم، مثلا بیشتر اوقات وقتی کره روی نان توست خودمان می‌مالیم و نان از دستمان رها می‌شود، نان با سطح کره‌مالی شده به زمین می‌خورد، دیگر نه می‌شود آن را خورد و تازه باید خرابکاری را هم تمیز کرد.

در مورد گوشی‌های موبایل هم، به تجربه دیده‌ایم که بیشتر اوقات گوشی موبایل با صفحه نمایشش به زمین می‌خورد و کمتر با پشت به زمین برخورد می‌کند. به این ترتیب احتمال ترک خوردن و شکستن صفحه نمایش بیشتر می‌شود.

 چرا چنین است؟ آیا این یک قانون مورفی است؟

قانون مورفی می‌گوید که «اگر احتمال خطا باشد، خطا رخ خواهد داد.» بر این اساس هزاران مثال جالب و در مواردی مفرح، در مواقعی که کارها خراب می‌شوند، زده شده است و حتی کتاب‌هایی از این بدشانسی‌های ظاهری نوشته شده است.

اما خیلی مواقع خراب شدن کارها به علت این است که ما به اندازه کافی متغیرها را بررسی نکرده‌ایم و از دانش لازم برای تحلیل آنها مطلع نیستیم.

در زمینه سقوط نان کره مالی شده یا گوشی موبایل روی سطح نادلخواه هم توجیه‌هایی عنوان شده است.

یکی از تازه‌ترین و دقیق‌ترین این بررسی‌ها به تازگی توسط یک فیزیکدان انجام شده است. در یک پروژه تحقیقاتی جالب توسط پروفسور متیوز که پشتیبانی مالی آن توسط شرکت موتورولا انجام شده بود، این فیزیکدان با دقت فاکتورهایی که سقوط یک گوشی موبایل را مشخص می‌کنند، مورد بررسی قرار داد. این بررسی نشان دادن که احتمال برخورد گوشی با صفحه نمایش 60 درصد است که به صورت معنی‌داری از 50 درصد بیشتر است. ( در مورد نان توست 81 درصد موارد، سطح کره‌‌مالی شده به زمین می‌خورد!)

او این مسئله را به صورت زیر فرموله کرد:

از آنجا که احتمالا بیشتر شما میانه‌ای با فرمول ندارید، بیایید به صورت ساده‌تر در مورد مسئله صحبت کنیم:

بیشتر اوقات ما گوشی موبایل را چطور در دست می‌گیریم؟ سطح اتکای گوشی، بیشتر اوقات در زیر مرکز ثقل گوشی است، مثلا در هنگام تایپ کردن. از طرفی نان کره مالی‌شده را باز هم همین طوری در دست می‌گیریم، خودتان را در هنگام مالیدن کره تجسم کنید.

این امر باعث می‌شود که گوشی یا نانی که به صورت سست در دست گرفته‌ایم، یک چرخش یا اسپین پیدا کند و به صورت صاف با زمین برخورد نکند. از طرفی فاصله گوشی یا نان با سطح زمین، معمولا تا حدی است که گوشی یا نان، تا اندازه‌ای بچرخد که جای سطح بالا و پایین‌اش عوض شود.

پس فاکتورهایی که تا اینجا بررسی کردیم و باید در معادله جای بگیرند اینها هستند: ابعاد گوشی که مشخص‌کننده مرکز ثقل آن هستند، محل و زاویه گرفتن گوشی، ارتفاع گوشی، شتاب گوشی هنگام رها شدن.

یک فاکتور مهم دیگر، جنس گوشی است، هر چقدر گوشی بدنه لیزتری داشته باشد، میزان چرخش آن بیشتر می‌شود و بر احتمال برخورد گوشی اثر می‌گذارد.