عوارض پزشکی بلعیدن شمشیر ، مقالهای از مجله پزشکی bmj
مجلات پزشکی هم مانند سایر روزنامهها و مجلات
انگلیسی زبان به مناسبت آغاز سال نوی میلادی ، مقالههای ویژهای چاپ کردند ، مجله
bmj هم یکی از همین مجلات پزشکی است که در آخرین شماره خود
، مقالات بسیار جالبی منتشر کرده است:
مقدمه : کسانی که شمشیر میبلعند به خوبی میدانند که
حرفهشان تا چه اندازه خطرناک است ، انجمن جهانی بلعندگان شمشیر!
، کسی را رسما به عنوان بلعنده شمشیر قبول میکند که قادر باشد یک تیغه فلزی که جمع
نشود را ببلعد ، این تیغه باید دستکم دو سانتیمتر عرض و 38 سانتیمتر طول داشته
باشد.
از آنجا که فقط دو فرد انگلیسی که به چنین حرفهای اشتغال داشتند ، دچار آسیب پزشکی
شدند ، بر آن شدیم تکنیک و عوارض این عمل را بررسی کنیم.
روش : ما نامههایی برای انجمن بلعندگان
شمشیر فرستادیم که در آن از اعضای این انجمن در مورد تکنیک کارشان و تعداد
شمشیرهایی که در سه ماه قبل بلعیدهاند ، سؤال شده است. ما برای آنها یک پرسشنامه
پزشکی نفرستادیم ، ولی از آنها خواستیم که هر مشکل پزشکی را دارند ، بیان کنند.
همچنین افرادی را که آسیب پزشکیشان به خاطر خوردن چیزهایی مثل شیشه ، لامپ نئون ،
نیزه بودیم از مطالعه خارج کردیم.
نتایج و بحث : 46 نفر از 110 نفری
که برای انها نامه فرستادیم ، موافقت خود را برای انتشار اطلاعات ، اعلام کردند ،
سن متوسط آنها 31 سال بود ، آنها در سن متوسط 25 سالگی تکنیک خوردن شمشیر را یاد
گرفته بودند ، قد آنها به طور متوسط 176 سانتیمتر و وزن آنها 79
کیلوگرم بود ، درازترین شمشیری که توسط آنها بلعیده شده بود ، 60 سانتیمتری بود ،
هیچ همبستگی بین طول شمشیری که یک فرد میتوانست ببلعد با قدش وجود نداشت ، 5 نفر
10 شمشیر را در یک نمایش بلعیده بودند و یک نفر هم 16 شمشیر را در یک نمایش خورده
بود. تعداد شمشیرهای که به طور متوسط توسط این گروه در طی سه ماه گذاشته بلعیده شده
بود ، 43 تا بود.
13 نفر هیچ مشکل پزشکی را ذکر نکردند ، 19 نفر
گلودرد را در ابتدای دوره فراگیریشان ، یا هنگامی که با فاصله زمانی کم شمشیرهای
زیادی را قورت داده بودند ، زمانی که چند شمشیر را باهم بلعیده بودند و یا از
شمشیرهای با شکل عجیب و غریب استفاده کرده بودند ، گزارش کردند. چند نفر ذکر کردند
که دچار دردهای پایین قفسه سینه میشوند که چند روز طول میکشد و با تعطیل کردن
نمایش بهبود مییابد ، 3 نفر مورد جراحی گردن قرار گرفته بودند ، یک نفر دچار پارگی
1.5 سانتیمتری در سطح D2 و
نوموتوراکس شده بود. (نوموتوراکس عارضهای است که در طی آن پردهای که ریه را
میپوشاند و به پرده جنب موسوم است ، پر از هوا میشود و با فشار بر ریه باعث
اختلال در تنفس و در مراحل پیشرفتهتر فشار بر قلب و اختلال جریان خون میشود.) یک
نفر سوراخ نقطهای در مری و آمفیزم جراحی پیدا کرده بود. بقیه هم دچار پارگی حلق
شده بودند. در سه بیمار پارگیها به صورت محافظهکارانه درمان شدند ، یک بیمار دچار
پارگی ثانویه و آسپیراسیون آبسه حلقی به دنبال آن شده بود.
3 نفر سابقه مشکوکی از تروما میدادند ، از شرح حالشان برمیامد که دچار
پلورزی ، پریکاردیت و تماس شمشیر با قلب شده بودند.
در میان این 46 نفر کسی مورد توراکوتومی قرار نگرفت.
16 نفر خونریزی گوارشی پیدا کرده بودند که شدت آن از ملنا تا خونریزی شدیدی که آنها
را نیازمند دریافت خون کرده بود ، متغیر بود.
کسی به خاطر بلعیدن شمشیر نمرده بود ، ولی مخارج پزشکی که متحمل شده بودند چشمگیر
بود ، سه نفر از آنها مبلغی بین 30 تا 70 هزار دلار بابت مخارج پزشکی پرداخته
بودند.
علیرغم مخاطرهآمیز بودن حرفه این افراد در
انتهای این مقاله چنین نتیجهگیری شده است که این افراد در صورت آسیب مری ،
پیشآگهی بهتری نسبت به بیمارانی دارند که به صورت ناخواسته (یاتروژنیک) ، در حین
آندوسکوپی دچار آسیب مری میشوند.
پس شاید خوب باشد از این پس از شمشیربلعان بخواهیم به جای پزشکان آندوسکپیها را انجام دهند. (;
میگم انگار آخره زمونه شده ها علیرضا