ما دلشدگان و آه باران

سلام
واقعا آلبوم خوبیه مخصوصا شعر آه باران با صدای استاد فوق العاده است.
“هرچه پیرامون ماست غرق تباهی شد …” عالیه. حکایت احوالات امروز ایرانی هاست

اتفاقن همین الآن داشتم بهش گوش می دادم !

ریشه در اعماق اقیانوس دارد شاید ،
این گیسو پریشان کرده ، بید وحشی باران
.
.
.
بر پلیدی ها که ما عمری ست در گرداب آن غرقیم ، آیا چیره خواهی شد ؟
آه ! باران
( ای کاش طرز نوشتن اسم این آلبوم رو رعایت کنیم . البته ممکنه مشکل از رسم الخط ما باشه ؛ چون من تا قبل از اینکه بشنوم این تصنیف رو ، فکر می کردم اسم آلبوم ” آه ِ باران ” ئه )

سبک آهنگ و مفهومش بی شباهت به فریاد نیست . گرچه اون فریاد بی نظیر کجا و این کجا

من به شخصه این سبک ” گلها ” یی که خود استاد ازش یاد می کنه رو نمی پسندم آنچنان . البته همچنان امضای ” محمدرضا شجریان ” ای بودن پای این آلبوم هم هست . اما ترجیح میدم این صدا ، حتا با اینکه وسعت گذشته اش رو نداره ، روی تار و کمانچه بشینه . گوش من با اون قبیل از سازها آشنایی بیشتری داره . همونطور که دوست ندارم یه روزی به فرض صدای ابی رو با کمانچه بشنوم ، دوست هم ندارم که صدای استاد رو با پیانو و ویولنسل بشنوم

آلبومی که به شدت کلاسیک بود و گوش کردن اون سخت

آلبوم خیلی قشنگی بود من روز ی حداقل ۱۰ساعت شجریان گوش می کنم پس حداقل ۱۰ ساعت تو این دنیا نیستم چقدر دوست دارم که مثل قدیم شجریان با محمد رضا لطفی یک کنسرت بده مثل عشق داند که من روزی اونو ۵ دفعه گوش می کنم ، البته صدای تار فرهنگ شریف هم تو این آلبوم تمام وجودآدمو زیرو رو می کنه
گداخت جان که شودکار دل تمام ونشد بسوختیم در این آرزوی خام ونشد

روزی گرم بخوانی از بس که شاد گردم گر ره بود به آتش بیم خطرندارم

ریشه در اعماق اقیانوس دارد شاید
این گیسو پریشان کرده بید وحشی باران
یا نه دریایی‌ست گویی واژگونه بر فراز شهر،
شهر سوگواران
هر زمانی که فرو می‌بارد از حد بیش
ریشه در من می‌دواند پرسشی پیگیر با تشویش
رنگ این شب‌های وحشت را، تواند شست آیا از دل یاران
چشم‌ها و چشمه‌ها خشکند، روشنی‌ها محو
در تاریکی دلتنگ، همچنان‌که نام‌ها در ننگ
هر چه پیرامون ما غرق تباهی شد
آه باران ای امید جان بیداران
بر پلیدی‌ها که ما عمری‌ست در گرداب آن غرقیم
آیا چیره خواهی شد؟

فریدون مشیری

قطعه آه باران رو شنیدم. حس نوستالژی عجیبی بهم دست داد و منو به زمان تنظیم های درخشان دهه ۴۰ برد. دشتی همیشه زیباست و کلمات زیبا و حس عمیق شعر هم قطعه رو خیلی سنگین کرده. فقط کمی به نظرم مونوتن اومد.

آلبوم زیباییست که هم اشعار قشنگی داره و هم صدای قشنگی اون ها رو می خونه. وقتی که از یه طرف صدا و سیما هیچ احترامی برای این هنرمندان قائل نیست و تریبون رو به امثال شجریان نمی ده و از طرفی کسانی که ادعای شعر و موسیقی می کنند امثال حسین تهی و… ۲۴ ساعته تریبون تلویزیون ها لوس انجلسی دستشون هست و خودشون رو نماد فرهنگ ملت ایران می دونند، آدم افسوس می خوره. البته پاپ و رپ قشنگه و خیلی آهنگ های زیبایی تو این سبک از نظر من وجود داره اما یکی اینکه چون موسیقی پاپ توی مملکت ما نمی تونه پویا باشه هر کس هر مزخرفی رو که اون ور بسازه، بهش تریبون داده می شه و دوم اینکه موسیقی سنتی عملا تریبونی برای خودش نداره و مهجور مونده.

سلام .
مطلب زیبایی بود .
حتی برای من که اصلآ الفبای موسیقی رو هم نمیدونم دلسوزی و علم شما قابل تحسین بود.
مرسی دکتر از نوشته زیباتون
سینا

به نظر من که از ۱۲ سال پیش شجریان گوش دادم. این آلبوم و چند آلبوم قبلی شجریان خیلی قشنگ نبوده. اونم به این حاطر که شجریان پیر شده و بهتره نخونه کیفیت صداش افت کرده حالا هر چی هم که عشاق استاد یخه جر بدن. به نظرم آدمی در این سن و موقعیت نباید مثه تراکتور در حال کنسرت دادن باشه و بهتره کلاس و پژوهش و تحقیق و انتقال تجربه رو جدی بگیره. صدای شجریان دیگه مثه صدای جیغ کمونچه شده امیدوارم زودتر بی خیال شه و از کارهای قدیمی اش بده بیرون. چون فک کنم تا بیست سال دیگه اگه هر ماه کار بده بیرون بازم کار ضبط شده داره. اون با این کاراش داره خاطرات ذهنی مارو از صدای داوودیش خراب می کنه. بهش بگین نکنه.

جالبه ایول… .

سلام خسته نباشید. وب قشنگی داری .موفق باشی

جانا سخن از زبان ما میگویی …
خانم مجیدی عزیز دمت گرم و سرت خوش باد … بسیار زیبا و دلنشین هم آواز استاد شدید درود بر شما .

بابت همه نوشته هایی که تا به حال رو وب گذاشتین ممنون

«آه باران» را چون شما شنیده و لذت برده ام. اما موسیقی «گوش‌خراش» هرگز «باب میل» نمی‌شود. اگر برای بعضی‌ها باب میل است، لابد برایشان گوش‌نواز است. به این می‌گویند تحمل سلایق مخالف.

سلام
ستایش موسیقی غنی و اصیل ایران نه در کلام بلکه در درون و با روح و فکر اتفاق میفته و اون هم در هر لحظه که شنیده میشه… بی اختیار هر فکر دیگه ای رو از ذهن خارج می کنه…
اثر جدید زیباست و خیلی ملودی ها رو از زمانی دور زنده می کنه. اینجا جای نقد نیست و ما هنوز خیلی اندک مجال و زبان نقد رو درک کردیم اما اثر کار رو مقایسه کنیم با شب سکوت کویر. کار بسیار بی رمق تکراری و کند به نظر میاد و هیچ نداره جز تلاشی برای تکرار.
انگیزه این کار چی بوده؟ این که استاد همه کارایی رو که ساختن بخونن؟ ادای دین به مکتبی که توش آموزش دیدن؟ این همه علاقمند که چشم دوختن که کاری از استاد شجریان منتشر بشه حیف نیست با این راضی بشن؟
کار زیباست ولی من ته دلم شاد نشدم از تولد یه اثری که میشه توش حرف پیدا کرد… فکر کرد…
اون تار بی حال بارها اجرا نشده بود؟

با اینکه تا به حال از حضور در کلاس آواز بی بهره بوده ام اما از نعمت صدای خوش بی بهره نمانده ام و امیدوارم که دل استاد شجریان مزد اشکهایم را از من دریغ نکند. صدای استاد انسانیت را به رخ تمامی کائنات می کشد. انسانیت بی عشق معنا ندارد. استاد عاشق است.

سلام

واقعا”حال دادی -آدم با شنیدن صدای خسرو آواز ایران به ملکوت میره .
انشاءاله خدا استاد و واسه ایرانیا نگه داره .
یه جمله هم به منتقدان مغرض بگم اونم اینکه:عاقلان دانند.

استاد شجریان بی نظیره.
من بدون صدای خسروی آواز ایران زنده نیستم حتی یک روز!

با سلام
تصنیف ای مهربانتر از برگ در قالب غزل است شعر نو نیست.
شعرهای نویی که استاد خوانده اند:
داروک شعر نیمابا آهنگ لطفی-پرکن پیاله را با فریدون شهبازیان-قاصدک و هست شب از اوان ثالث و نیما با زنده یاد مشکاتیان-فریاد از اخوان ثالث و آهنگ شجریان با حسین علیزاده و زمستان با حسین علیزاده
شنیدم شعرهای آواز کرک ، باغ من و لحظه دیدار با آهنگ مشکاتیان نیز خوانده است که من نشنیده ام.
در ضمن قبلا” استاد برنامه های زیادی با چنین سازهایی داشته است.

مطلب خوبی بود
صدای استاد شجریان نه تنها در گوشم که در رگ های من همراه با خونم جریان داره چون از دوران کودکی تنها با این آوا آرام میگرفتم الان هم پسر ۱۱ ماهه ام خیلی به صدای استاد عادت داره طوری که هر روز باید گوش کنه بیشتر غوغای عشقبازان و سخن عشق رو دوست داره امیدوارم نسل های آینده بیشتر با موسیقی اصیل ایران و صدای خسروی آواز مانوس باشن

با سپاس
مطلب خوبی نوشتید
ضمن اینکه همه کارهای استاد پربار و البته متفاوته.
اما حضور شخصیتهای طراز اول موسیقی ما از آهنگ سازان و نوازندگان در کنار استاد باعث خلق آثاری کم نظیر وشاید بی نظیر گشته.
پس بهتر اینکه:
پاینده استاد و دیگر اساتید موسیقی ملی که به حق، همگی پاسدار هنر این سرزمینند.
و
پاینده همه عزیزانی که با وجود هنر ستیزی حکمرانان و دولتمردان ما خود قدر دان ودوستدار هنر سرزمین بزرگ پارس هستند.والبته تنها دلگرمی هنرمندان ما دلجویی و دوستی هواداران است و. . .