خداحافظ و دوستت دارم!

فرانک مجیدی: سلام! حساب میکنم که یک سال شد که نیستی و این عبارت « یک سال» چقدر کش میآید توی ذهن من. یعنی 4 فصل، 12 ماه، 365 روز… یعنی این که میگویند خاک سرد است و مهرها را سرد میکند راست است؟ یعنی عادت کردهایم؟ یعنی این را هم گذاشتهایم به حساب تمام چیزهای بدی که عادت میشوند؟
عادت نمیکنم پس من چرا؟ چرا برایم عادی نمیشود؟ چرا هنوز همان طعم گس توی دهانم میآید، همان طعم نحسی که وقتی توی آن صبح لعنتی علیرضا با ناراحتی به من گفت :«خسرو شکیبایی مرد!»؟ دوستی میگفت خبرهای بد، جملات خبری کوتاهی هستند. پس چرا این 3 کلمه هنوز که هنوز است توی سرم کنار هم جفت نمیشود؟ چرا هر کدام به سمتی میرود؟ چرا « مرگ» و « تو» کنار هم نمیگنجید؟
میخواستم بگویم هر بار که تصویری از تو را میبینم، یا صدایت را میشنوم، یکی دو دقیقه طول می کشد که به خودم بگویم تو دیگر نیستی! میخواستم بگویم همهی این چیزهایی که روانشناسها برای پذیرش مرگ عزیزان مینویسند، چرند محض است. میخواستم بگویم اصلاً من اگر دلم نخواهد باور کنم، باید به چه کسی جواب بدهم؟
میخواهم بگویم وقتی به « هامون» فکر میکنم دلم میسوزد، وقتی بعد از ظهر پریروز «خواهران غریب» را نشان داد دلم برایت تنگ شد. وقتی میبینم روزهای آخر در فیلمهای تلویزیونیای بازی میکردی که خیلی پایینتر از سطح و شان تو بود، بیشتر غصهدار میشوم. دلم برایت تنگ شده عمو خسرو! آخر هیچکس دیگر مثل تو آن نگاههای ساکت و پر سئوال را بلد نیست بیندازد، هیچکس دیگر آن حرکات تند و چابک را ندارد، هیچکس صدایش شبیه تو نیست، هیچکس آنطور مثل تو «س» را ادا نمیکند. آخر چطور به تو بگویم که تو کسی بودی که مثل هیچکس نبود.
میدانم، چیزی ننوشتهام که لایق نام تو باشد. فقط دلم میخواست با تو حرف بزنم. اینروزها، دنبال کسی هستم که بشنود. دلم گرفتهبود، دلم گرفتهاست. میخواستم بگویم از وقتی رفتهای تلخیها را میچشم، میخواستم بگویم ملالهایی هست که یکیاش دوری تو است. باید با تو حرف میزدم. باید اینها را میشنیدی. حالا هم این نامه را میدهم تا باد برایت بیاورد و نسیم برایت بخواند. عمو خسرو! میخواهم بگویم دوستت دارم. و حالا… خداحافظ!
این نوشتهها را هم بخوانید
روحش شاد باد.
خداحافظ من و تو
رفته است به خانۀ سبز .
سلام دوست عزیز
شکیبایی در ذهن و دل ما زند است.
آهنگ مادر من که خسرو شکیبایی در فیلم خواهران غریب اجرا میکه خیلی زیباست
شما می تونید از لینک زیر این آهنگ رو دانلود کنید
http://koodaknojavan.webs.com/audio/madare%20man.mp3
وقتی می گفت: سبز سبز….
سلام فرانک عزیز.
زیبا نوشتید و پراحساس. سپاس.
هر چند هر چه کنیم برای خسروی خوبان خیلی کم است. زمانها لازم است که بگذرد تا گوشهای از امثال خسرو را درک کرد.
روحش شاد و یادش جاویدان.
جایش خالی است. خیلی هم خالی
روحش در آرامش
یادش بخیر . ای کاش وقتی بود بیشتر قدرش را می دانستیم . همین مسئولانی که امروز پدر هنرمندان را در می آورند باعث شدند تا او مجبور باشد کارهایی را که دوست ندارد بازی کند . هر چند که بدترین فیلم ها با حضور او سبز می شد . مثل امروز که یادش همه جا را سبز کرده است . یادش بخیر
خیلی شبیه حرفهای دل من بود
بدرود یگانه صدای ایران ، روحش شاد
یک سال شد!
گریه میکردم
تا چند ماه روزی چند بار یادم میومد و دو کلمه میگفتم:
“چرا مرد؟”
خیلیها میرن یک سال هم بیشتر سالها می گذره خیلیها رفتن اونا رو فراموش می کنن انگار از اول نبودن ولی فقط خدا می دونه رفتن اونا برای کسانی که دوستشون داشتن حتی بعد از گذشت سالها یه زخمه تو دلشون که هی کهنه تر می شه یه داغه که هی تازه تر می شه که حتی چند قطره اشکی که تو خلوتشون بریزنم مرهمی نیست براش
البته قبول کنید کلا ما ایرانیها جو گیر هستیم! از موقعی که رسانهها شدیدا به موضوع فوت آقای خسرو شکیبایی پرداختند، حتی کسایی که هامون رو هم از ایشون ندیده بودن یهو جو گیر شدن! شروع کردن به تعریف از ایشون تو وبلاگهاشون و ابراز ناراحتی از فوت ایشان! :D قبول کنید که ایرانی رو جو بگیره دیگه کسی نمیتونه کاری کنه! LOL
سلام. من هم دوستش داشتم و دارم. اولین بار با مرگ حسین پناهی بود که احساس کردم کسی رفت و واقعا” جایش خالی شد و بعد هم خسرو شکیبایی با آن همه احساساتش.
من کنار کعبه که بودم به یادش افتادمو گریستمممممممممممم
salam ey kash bish az ina ghadresho midoonestooim be nazaram shakibaie ya javaher bood behtarin filmesh khaharan gharib ba tashakoor az modir weblag bye
با سلام خدمت شما دوست عزیز من هم به مانند شما یکی از دوستداران عمو خسرو هستم و دلم برایش خیلی تنگ شده و شاید برایتان جالب باشد که من نام عمو را از اولین لحظه ای که تصویرش را با آن نگاه مهربانش دیدم برای او گذاشتم نمی دانم شاید قبل از نامگذاری اهالی سینما هم باشد و عکسش بیشتر از 15 سال مهمان کتابخانه من است و مهرش همانند شما و دوستدارانش در قلبم جاویدان از اینکه با واژگانت ما را مهمان ایوان حضورش کردی متشکرم و امیدوارم شاگرد خوبی برای استاد باشیم و تا هستیم عاشقانه زندگی کنیم و به یکدیگر مهر بورزیم.
vaghean rohash shad
lotfan b weblagam sar bezanid mamnoon misham nazar bedid
مرگ یعنی تولدبوی خاک یعنی به زمینی بودن بالیدن وشاید ان روز تمام پرنده های عاشق به موریانه هاحسرت بخورند وابرها فاصله رافریاد کنند…. وبود خسرو از زمره شگفت انگیزترین آدم ها