آیا آیفون، جایگزین گوشی پزشکی می‌شود؟!
از آنجا که گوشی‌های هوشمند مجهز به حسگرها، دوربین‌ها و میکروفن‌های باکیفیت هستند و قدرت پردازشی گوشی‌ها همواره در حال افزایش است، آنها ابزارهای بالقوه خوبی برای اجرای برنامه‌های پزشکی محسوب می‌شوند. در اواخر سال 2009، دو سوم پزشکان و 42 درصد مردم گوشی هوشمند داشتند و برآورد می‌شود که 80 درصد پزشکان تا سال 2012 گوشی هوشمند داشته باشند. پزشکان جوان هم بیش از همکاران دیگر خود مشتاق استفاده و کاربری مناسب از گوشی‌ها خود هستند. در فروشگاه اپ اپل، شش هزار اپ پزشکی وجود دارد، تنوع این برنامه‌های شگفتی‌آور است. مثلا به چند مثال توجه کنید:
– اپلیکشنی نوشته شده که وقتی بیمار سمت آیفون سرفه می‌کند به او می‌گوید که سرماخوردگی معمولی، آنفلوآنزا، پنومونی (ذات الریه) یا بیماری‌های دیگری دارد.
– OsiriX هم برنامه‌ای برای مرور عکس‌های اشعه ایکس، سونوگرافی، سی‌تی و MRI نوشته است که به پزشکان امکان مشاهده و رسیدن به تشخیص می‌دهد.
– برنامه‌ای نوشته شده که به رادیولوژیست‌ها امکان می‌دهد که بهترین نوع درخواست رادیولوژی را بر اساس یک پایگاه داده بزرگ از علایم، نشانه‌ها و تشخیص‌ها پیشنهاد بدهند.
– برنامه‌ای به نام Instant ECG هم قادر به آنالیز EKG و تشخیص‌های روتین است. – برنامه‌ای به نام AirStrip OB به پزشکان زنان و زایمان امکانات می‌دهد که صدای قلب جنین، انقباضات رحم، یادداشت‌های پرستاران و علایم حیاتی بیمارانشان را از راه دور پایش کنند.
تازه اگر قوانین جلوی برنامه‌نویس‌ها را نمی‌گرفت، آنها برنامه‌های عجیب و غریب‌تر پزشکی هم می‌نوشتند! مثلا یک برنامه‌نویس ادعا می‌کند که قادر است آیفون را به یک اولتراسوند و یک ابزار اندازه‌گیری‌کننده محتوای اکسیژن خون تبدیل کند. البته چنین سخت‌گیری‌ای به نظر من منطقی می‌رسد، شخصا گرچه مرور اخبار مربوط به اپلیکیشن‌های پزشکی را دوست دارم، اما همیشه نگران خطاها و برداشت‌های نادرست از آنها هستم. مثلا شک دارم که یک برنامه بتواند فقط با آنالیز صدای سرفه می‌تواند با صحت بالایی، بیماری تنفسی را تشخیص بدهد.
بگذارید مثالی بزنم تا متوجه منظورم شوید: اپلیکیشنی به نام iStethoscope به تازگی سر و صدای زیادی به پا کرده است و بی‌بی‌سی، گاردین و ده‌ها سایت دیگر در مورد آن نوشته‌اند.
ادعا می‌شود این اپلیکیشن توسط یکی از محققین دانشگاه لندن به نام پیتر بنتلی نوشته شده است که هر آیفون را به یک گوشی پزشکی تبدیل می‌کند.نویسنده اپلیکیشن ادعا می‌کرد که این برنامه، پیشرفت عمده‌ای در پزشکی محسوب می‌شود و می‌تواند جان هزاران نفر را نجات بدهد و به پزشکانی که در مناطق دورافتاده هستند، امکان مشورت با متخصصان قلب را بدهد. نحوه کار این اپلیکیشن این است که میکروفن آیفون را روی 4 نقطه سمعی روی قفسه سینه باید گذاشت تا برنامه صدا را دریافت کند و شروع به کار کند. روزنامه گاردین نوشت که سه میلیون پزشک این اپلیکیشن را دانلود کرده‌اند و تیتر هیجان‌انگیز «آیفون جانشین گوشی پزشکی می‌شود» را برگزید. اما گاردین به زودی مجبور به اصلاح مقاله خود شد، چون نویسنده اش دریافت که همه سه میلیون نفری که برنامه را دانلود کرده‌اند پزشک نبوده‌اند و آنها مرتکب بزرگنمایی شده‌اند.
پیداست که شیوه ورود صدا با قرار دادن میکروفن روی قفسه سینه، محدودیت‌ها و دشواری‌هایی دارد، مثلا اگر بیمار چاق باشد، عملا صدایی دریافت نمی‌شود. به علاوه پزشکانی که برنامه را تست کرده‌اند، اصلا از ان راضی نبوده‌اند. در دهه شصت، زمانی که ما تصور درستی از کامپیوتر نداشتیم، گاهی تصور می‌کردیم که کامپیوترهای قادر به انجام کارهای فیزیکی و پیشبینی غیرممکن‌ها هستند. می‌خواهید بدانید که دوستتان چه کاره می‌شود؟ از کامپیوتر بپرسید! دوست دارید رمز و راز جاودانگی را کشف کنید، یک کامپیوتر بگیرید! در چند سال اخیر هم گاهی شاهد پدیده مشابهی در مورد آیفون و اپلیکیشن‌هایش هستیم. تنوع اپ‌های آیفون باعث این بزرگنمایی شده است.
بله! آیفون و اندرویید، اپ‌های بسیار سودمندی دارند، اما باید در استفاده از آنها به خصوص در مورد امور پزشکی، جانب احتیاط را در نظر گرفت.
من همیشه از پیشرفت تکنولوژی یک ترس خاصی دارم. یعنی هیچوقت از دیدن یک چیز بسیار جدید هیپجان زده نمی شم.
اجساس می کنم فناوری های جدید قبل از اینکه محدوده اخلاقی شان سنجیده بشه بکار گرفته می شوند.
البته حق با شماست.اگه تکنولوژی با حفظ حریم ها و قوانین اخلاقی استفاده بشه باعث پیشرفته و در غیر این صورت باعث نابودی بشریت
خیلی خوب بود.
ای کاش فرصت می داشتید و در یک پست جدید چند برنامه کامپیوتری و اپ مخصوص پزشکی معرفی می کردید.
و یا براتون مقدوه سایتی معرفی بفرمائید که در اونجا بشه نرم افزار و یا اپ های پزشکی رو شناخت.
با تشکر