ویژه‌نامه نوروزی «یک پزشک» – قسمت ۱ – مقدمه و مروری بر کارنامه «یک پزشک» در سال ۱۳۹۰
هر سال با نزدیک شدن سال نو، در «یک پزشک» به بهاریه‌ای اکتفا می‌کردیم، اما امسال تصمیم گرفتم، کاری نو انجام بدهم و با محور قرار دادن موضوعی که مدت‌ها قصد داشتم در موردش به صورت مفصل بنویسم، ویژه‌نامه‌ای منتشر کنم.
جستجو، پیدا کردن، ترجمه و تنظیم مطالب این ویژه‌نامه کار ساده‌ای نبود، با این همه جذابیت موضوع برای من و همچنین امید به بهره‌گیری و لطف خوانندگان نکته‌بین «یک پزشک» باعث شد، کارها زودتر از آنچه تصور میکردم، تمام شود.
مثل همیشه نگارنده این سطور توقعی از خوانندگان خود در قبال نوشته‌هایش ناقابلش ندارد، من نه «دُنیشن»ای می‌خواهم و نه کامنت! تنها تقاضای من رعایت حق مؤلف به صورت کپی‌پیست نشدن مطالب این ویژه‌نامه و همچنین در صورت تمایل، لینک به پستهای این نوشته در وبلاگ‌ها و شبکه‌های اجتماعی است.
پستهای این ویژه‌نامه با فاصله زمانی چند ساعت از هم، یک به یک منتشر خواهند شد، پس از پایان انتشار مطالب، نوشته‌ها به صورت یک شبه‌مجله با فرمت PDF منتشر خواهند شد.
اما پیش از اینکه وارد موضوع اصلی ویژه‌نامه نوروزی «یک پزشک» شوم، بد نیست کارنامه یک پزشک در سالی ۱۳۹۰ را مرور مختصری کنیم، در پست بعدی هم خواهرم -فرانک مجیدی- به سبک هر سال بهاریه‌ای را تقدیمتان خواهد کرد. پس از این دو پست، می‌توانید مطالب اصلی این ویژه‌نامه را بخوانید.
در سالی که در حال سپری کردن آخرین روزهای آن هستیم، من و دیگر نویسندگان یک پزشک تا لحظه نگارش این سطور ۵۷۴ پست منتشر کرده‌ایم که معادل بیش از ۱.۵ پست در روز میشود. البته تا پایان سال ۱۰ – ۱۵ پست بر این تعداد اضافه خواهد شد.
تلاش شخصی من برآن بود که کمیت، باعث کاسته شدن از کیفیت نشود، اما مشغله‌ها و مشکلات دیگر، باعث شد که گاه از مطلوب خود فاصله بگیرم.
همان طور که قبلا در گفتگوهایی به صورت پراکنده برایتان نوشته‌ام، وبلاگ‌نویسی برای من نه یک سرگرمی است، نه راهی برای مطرح شدن یا احیانا دسترسی به سود مالی، چرا که هر سه اینها با راه‌هایی به جز وبلاگ‌نویسی با سهولت بیشتری قابل دسترسی هستند. حس و حالم را از وبلاگ‌نویسی بارها توصیف کرده‌ام: لذت اشتراک مطالب جالب و آنچه در درونم می‌گذرد، اشتراک با خواننده‌های خوبی که در بیشتر موارد خیلی بهتر از اطرافیانم حرف‌هایم را درک میکنند. این لذت البته در طول زمان، همراه با «تعهد» هم شد.
اما مسلما وبلاگ‌نویسی، اشتراک «همه» مطالبی که سودای نوشتنشان را دارم، نیست و کسر کوچکی از آنها را دربرمی‌گیرد، باید یک وبلاگ‌نویس باشید تا بدانید وقتی افکار و ایده‌هایی به سرتان می‌آید و شکنج‌های مغزتان را می‌خراشد و شما مجالی برای رهایی از این خارش مغزی نداشته باشید، چه دریغی را باید تحمل کنید!
در سالی ۹۰، در موضوعات مختلفی برایتان نوشتم، برایتان از فناوری و برندها و گجت‌ها و اپلیکیشن‌های موفق و ناموفق برایتان نوشتم، در سفرها هم وسوسه نوشتن رهایم نمی‌کرد، در یکی از این سفرها بود که صبح‌گاهی زودتر از معمول برخواستم و وقتی آی‌پد کنارم را در بستر در دست گرفتم تا خبرها را چک کنم، با این دست‌ساخته جابز، خبر ناگوار مرگ جابز را خواندم: فقدانی که برای برخی درگذشت یک «فرد» به حساب آمد و برای برخی از دنیا رفتن یک اسطوره و البته برای برخی مبدل شد به بزرگداشتی برای خلاقیت و ایمان به مسیر.
در سال ۹۰ با هم نوستالژی‌های دیجیتال و غیردیجیتالمان را در یک پزشک مرور کردیم. ما بچه‌های وب، در عصری که کودکان دنیای ارتباطات را به نظاره نشسته‌ایم، آرزوهای زیادی در سر داریم (+ و + و +) و ناخودآگاه سؤال‌های زیادی در سرمان شکل می‌گیرد، اما چه میشود کرد که این دغدغه‌های ما فعلا مهم انگاشته نمی‌شوند.
اما در سالی که باز هم به اندازه کافی وبلاگ نو با مطالب متفاوت، زاده نشد،افسردگی‌ها باعث نشد که در «یک پزشک» از توصیه کتاب غفلت کنم و تصور می‌کنیم در سال ۹۰ بیش از هر سال دیگری کتاب معرفی کردم، شاید این پستها، به اندازه پست‌هایی که ماهیت سرگرمی یا فناوری داشتند، با استقبال روبرو نشدند، اما من اهمیت آنها را از بسیاری از نوشته‌های دیگر وبلاگ، بیشتر می‌دانم.
همه پستهای «یک پزشک»، البته در سال پیش موفق نبودند و پستهای ناموفق یا نیمه‌موفقی هم در بین آنها پیدا می‌شد، پست‌هایی که شاید در تندباد اخبار روزانه گم شدند.
در حال پشت سر گذاشتن سالی هستیم که شتاب فناوری بیش از هر زمان دیگری احساس می‌شد، طوری که گجت‌‌ای «های اند» در یک بازه زمانی سه چهار ماهه، تبدیل به گجتی معمولی و در میانه رده می‌شد، در یک پزشک گرچه اخبار گجتی را هم پوشش دادیم، اما سعی کردیم که سرمستی مرور این گجتهای جای خود را به گیجی و سرسپردگی بی‌منطق به برندها ندهد. در نهایت آنچه اهمیت دارد گجت‌ها نیستند، بلکه محتوایی است که با این گجت‌ها قابل دسترسی هستند و «تغییری» که مرور این محتواها و ذرات دانش و آگاهی در دل ما ایجاد میکند. به همین خاطر سعی کردم که از با یک فاصله منطقی و به دور از هیاهو اخبار گجتی را پوشش دهم.
سال ۱۳۹۰ یکی از سال‌های نسبتا راضی‌کننده برای «یک پزشک» در حوزه مطالب مربوط به پزشکی، روانپزشکی و نوروساینس بود و سعی کردم در این سال با شیوه‌های که ملال‌انگیز نباشد، از این دنیاهای شگفت‌انگیز برایتان بنویسم.
ما سال ۱۳۹۰ را با دریغ‌ها و افسوس‌هایی به پایان می‌بریم، دریغ از دست دادن بزرگانی در عرصه‌های مختلف، در بعد وبلاگستانی، دریغ عمده بلاگرها و خوانندگانشان سلاخی شدن گودر به دست صاحبانش به امید رونق شبکه اجتماعی‌شان بود. در یک پزشک هم بزرگ‌ترین افسوس من، نداشتن وقت لازم برای کار با نویسندگان مهمان بود، افسوس که فرصت بسیار کم من باعث شد، نتوانم به اندازه کافی از مطالب متفاوت و خوب این عزیزان استفاده کنم.
در «یک پزشک» تلاشم این بود که مطالب باعث خستگی نشوند، به همین خاطر بود که پستهای متعددی هم در راستای سرگرمی‌سازی هم منتشر کردم، اما در این پستها هم سعی کردم که تعهد نانوشته‌ای که با خوانندگان دارم، نقض نشود.
در همین راستا بود که انتشار عکس و ویدئو از مناظر زیبای کره خاکی‌مان، صرفا فقط برای حظ بصری خوانندگان نبود، بلکه هشدار و بیدارباشی بود برای همه‌مان، برای تذکر این مطلب که سزا نیست در دنیایی اینچنین زیبا، تعصب و نفرت و دشمنی حکمفرما باشد. تنها در صورت داشتن چنین بینشی است که دانشمان می‌تواند امید را بار دیگر در دلمان زنده کند.
از پرگویی دست بردارم تا ناخواسته حمل بر خودستایی نشود، غرض فقط نگاهی بود به یک سال اخیر، رسانه کوچکی که در اختیار داشتم. خوانندگان «یک پزشک» به مراتب بهتر می‌توانند نقاط ضعف و قوت یک پزشک بیان کنند.
قسمت بعدی ویژه‌نامه نوروزی یک پزشک، ساعت ۸ صبح فردا -۲۲ اسفند منتشر خواهد شد. ساعت ۱۲ ظهر فردا هم اولین پست اصلی ویژه‌نامه منتشر خواهد شد و با موضع اصلی ویژه‌نامه آشنا خواهید شد!
اگر بخواهید سه پست را به عنوان پستهای برتر «یک پزشک»در سال ۱۳۹۰ انتخاب کنید، کدام‌ها را انتخاب می‌کنید و به عنوان یک سؤال دیگر:
شما تصور می‌کنید، که موضوع اصلی ویژه‌نامه نوروزی یک پزشک در مورد چیست؟!
با این تبلیغ پر آب و تاب از ویژه‌نامه نوروزی «یک پزشک»، حس و حال تبلیغ ویژه‌نامه‌های نوروزی نشریات قدیمی دوباره به سراغم آمد.
نمی‌شود حدس زد، ولی مطمئنم سورپریز خواهیم شد و لذت می‌بریم!
با سلام، من به سهم خودم از حسن سلیقه و مطالب وبلاگ شما لذت بردم
ممنون و موفق باشید
آرزوهای زیادی در سر داریم (+ و + و + و …) و ناخودآگاه سؤال‌های زیادی در سرمان شکل می‌گیرد، اما چه میشود کرد که این دغدغه‌های ما فعلا مهم انگاشته نمی‌شوند.
تو دوتا از اون + ها هیچ صفحه ای وجود ندارد
منتظر ویژه نامه هستیم
واقعآ خسته نباشید
چند ساله با شماییم
من تازست که با وبلاگتون آشنا شدم،کارتون رو تحسین میکنم،امیدوارم تو ادامه ی کارتون موفق باشید.تو این مدت از پست اگر اندروید دزدی است پس آیفون هم یک محصول دزدی است خیلی خوشم اومده.در مورد ویژه ی نامه ی نوروزی هم نمیتونم حدسی بزنم
بهترین جای یک پزشک از نظر من قسمت معرفی کتاب بوده واقعا ممنونم از شما آقای مجیدی!
بعد از اینکه گفته بودید چه پست‌هایی رو به عنوان بهترین‌های سال انتخاب می‌کنید، بلافاصله به آرشیو مراجعه کردم و پس از گذراندن حدود یک ربع به این نتیجه رسیدم که بسیار دشوار و حتی غیرممکن است که از میان این همه مطلب خوب و جالب ۳تا را به عنوان بهترین‌ها انتخاب کنیم. اگر بخواهم به انتخابی دست بزنم بنابه حیطۀ فعالیت خودم، بیشتر مطالب سینمایی را مد نظر قرار خواهم داد؛ هرچند که هرگز نمی‌توان از سایر رشته‌ها اسمی به میان نیاورد.
بی‌صبرانه منتظر ادمۀ ویژه‌نامه هستیم و امیدوار به ویژه‌نامه‌های سال‌های آتی. خسته نباشید آقا و خانم مجیدی.
تشکر بابت یک سال دیگر و بابت تمام پستهای مفید؛بنده به شخصه همیشه سعی کردم پست های را که برایم جذاب بودند را با دیگران به اشتراک بگزارم حال این اشتراک چه در دنیای مجازی یا دنیای واقعی،همیشه سعی کردن در وبلاگستان فارسی اگر یک تولید کنند محتوای خوب نیستم حداقل یک کاربر خوب باشم.و با این کارم این بخش آسیب دیده کمکی کرده باشم.در مورد سئوالات هم نظری…..این روزها اصلا تمرکز ندارم!!
فق میتونم تشکر کنم ازتون.ممنون از بلاگ خوب و سطح بالاتون.خسته نباشید.
بهترین وبلاگی هست که تا حالا دیدم و مطالعه اش کردم، اکثر پست های وبلاگ رو دنبال میکنم، ولی یه انتقاد از وبلاگ داشتم، بیش از حد پست های مربوط به آی تی تو وبلاگ چاپ میشه که فکر کنم برا همه جذاب نباشه پست های مربوط به سینما خیلی کمه و هیچ مطلب جدیدی رو پوشش نمیده، فکر کنم اگه جامعیت مطالب و تنوعشون رو حفظ کنید بهتر باشه، با آرزوی موفقیت و شاد باش پیشاپیش سال نو، مشتاقانه منتظر ویژه نامتون هستم، یا حق…
واقعن که خسته نباشید .من چند سال هست که به طور مرتب به یک پزشک سر میزنم و مطالب سینمایی و بخش معرفی کتاب رو میبینم و بنظرم بهترین بخش های سایت هستند ضمنن از مطالبی که درباره سریال ها بودند بسیار استفاده بردم.ناگفته نماند که بخش لینک های خوشمزه هم بسیار مورد استفاده و از حیث لینک هایی که انتخاب میکردید متنوع بودند و شروع خوبی برای وبگردی های شبانه من .امیدوارم سالی خوب و خوش وپر از کامیابی داشت باشید.
عالی …
سلام دکتر خسته نباشی
تک تک پستای شما عالی ان اما اینا خیلی عالی تر بودن
البته دکتر ۳تا پست خیلی کمه با اجازه من بیشتر انتخاب کردم:D:D:D:D
۱- موسیقی بر روی فیلم‌های اشعه ایکس پزشکی
۲- راز جذابیت چشم‌ها
۳- یک شیوه جالب درمانی: پیوند مدفوع
۴- نه گجتی که داشتنشان در دهه‌های قبل منتهای به‌روز بودن شما را می‌رساند
۵- نگاهی به ریشه‌های پدیده زامبی‌گری
۶- پدیده تماشاگران بی‌تفاوت.
به نظرم باید یه نوستالژی نامه باشه که راجب خودتون و اسیمف و مجله دانشمند و گجتهای قدیم و سیر تکنولوزی باشه.
ممنون از لطف شما. حدستون درست نیست. شما و دیگر خواننده‌ها خیلی ساده‌تر می‌تونین موضوع را پیشبینی کنین. راهنمایی لازم هم به شما شده! دقت کنید.
سخت شد دکتر جان!!!
فقط یه نکته رو من فراموش کردم و حتما باید بگم اینه که
دکتر جان اگه توی بهترین پستا پستای مربوط به معرفی کتابو ننوشتم چون به نظرم این پستا ورای از بهترین و عالی ترین هستن!!! لزومی نداره راجب اینکه اینگونه پست ها چقدر ناب و فوق العاده هستن حرفی زد.
پس اگه قراره بهترین بهترینای دنیای ۱ پزشک و معررفی کنم به نظرم پستای مربوط به معرفی کتاب واقعا وقعا واقعا یکه تاز هستن.
دکتر جان
ضمن خسته نباشید
اگر ممکن هست یه مطلب جامع در مورد نیکلا تسلا بنویسید
nikola tesla
خیلی ذهن من رو مشغول کرده ولی زبانم خوب نیست و دانش لازم رو هم ندارم
ممنون میشم تو لیست مطالب بگذارید
با سلام٬ احترام و تشکر.
حسن اصلی و دلنشین وبلاگتان٬ غیر از انتقال اطلاعات مفید به خوانندگانتان٬ احساس لذت ناشی از آرامشی است که من خواننده پس از پایان پستهایتان احساس میکنم. بدلیل لحن ادبیاتتان٬ بدلیل صداقتتان٬ بدلیل وجود خوانندگان منصفتان که با مطالعه قسمت نظرات کاربران میتوان شناختشان.به دلیل عدم وجود کاربران متعصب به برندهای مختلف که با دعواهایشان در قسمت نظرات سایتهای دیگر ثابت میکنند دموکراسی قانون نیست بلکه فرهنگ است که ما نداریم. وبلاگت آرامم میکند چون جوی خوب بر آن حاکم است. جوی خانوادگی خواهر و برادری نویسنده. جوی که نه سیاست است نه فوتبال است نه گرانی نه غرولند صبح تا شب مردم نه سیاهی تحریم نه دلشوره های زندگی.جایی که حداقل اندکی از دنیای نه چندان خوب این روزهایمان دور میشویم. میدونی چرا. چون اینجا از دعوا خبری نیست. این نگاه شاید کمی متفاوت من به وبلاگ شما بود. با سپاس.
این همه تلاش و حرفه‌ای‌گری شما جای تشکر و خسته نباشید جدی داره. کمتر وبلاگ فارسی با چنین کیفیتی وجود داره، و هر کسی که یکی دو خط هم نوشته باشه می‌دونه حفظ چنین استانداردهایی در طول زمان و با این حجم چه امر دشواری‌یه. خسته نباشین.
سلام همیشه ایام قبل از نوروز ویژه نامه های مجلات رو دوست داشتم ودارم. حالا خیلی خوشحالم که سایتی هم که دوسش دارم ویژه نامه دارد. حدس نمی زنم در مورد چی هست چون مطلب بد من از شما ندیدم ،هر چه هست حتما مفید هست چون براش وقت صرف شده
منتظرم
موفق باشید
موضوع ویژه نامه نوروزی احتمالا سینمایی است به طور خاص در مورد اسکار اصغر فرهادی است …
شایدم هم در مورد خودتان باشه…
نه، حدستون درست نیست. من راهنمایی لازم را کرده‌ام، دقت کنید.
موضوع راجع به بمباران شیمیایی حلبچه هست
فکر میکنم موضوع اصلی ویژه نامه در مورد” شست و شوی مغزی” … . چند بار در پستهاتون به نوشتن مطلبی پر مغز در این باب اشاره داشتید. بنده که بی صبرانه منتظر همچین پستی هستم.در تمام این مدت در خیالم تصور میکردم و می کنم که شما در حال دور خیز کردن برای نوشتن و ارائه همچین پستی بودید… 🙂
سلام.
خسته نباشید.
فکر کنم موضوع ویژه نامه مربوط به مغز و کارکردهاشه.
نگاهی به ریشه‌های پدیده زامبی‌گری
لایحه جنجالی SOPA و پیامدهای آن
یک شیوه جالب درمانی: پیوند مدفوع!
اشتراک یک تجربه: چگونه در ایران از فروشگاه کتاب کیندل، خرید کنیم؟
نقشه مخفی اپل برای نفود به قلب‌های پزشکان!
کارل ساگان و عاشقی‌اش در تابستان ۱۹۷۷ – داستان صفحه طلایی ویجرها
گجتهای جاسوسی دوره جنگ سرد
سکسکه حیات‌بخش
راز جذابیت چشم‌ها!
چرا باید آدم‌های بااستعداد سمج باشند؟! مورد عجیب ۱۱ نویسنده مشهور
آدم صبح هستید یا عصر؟
معرفی هشت کتاب
کیمیاگر تمام فلزی – Fullmetal Alchemist
محصول یک پسر شانزده ساله: اپلیکیشن هوشمندی که مطالب اینترنت را برایتان خلاصه میکند
بهترین عکس‌های سال ۲۰۱۱ – سه گانه
من با چشمهای خودم دیدم….
چه کسی لیوان تاشو را اختراع کرد؟
در کمال بی انصافی فقط این پستها رو انتخاب کردم. در صورتی که پستهای بینظیری وجود داره که ننوشتم. .. بعضی ها از پستها شاید پلاس زیادی نگرفته باشه مثل لیوان تاشو یا دست نوشته های نیوتن دیجیتالی میشود…ولی علاقه خاصی به اونها دارم. ناراحتم از اینکه میدونم پستهای فوق العاده ای وجود داره که عنوان حدودی اون رو یادم رفته تا در آرشیو وبلاگ سرچ بزنم و عنوانشونو …( اگه دقت کنین بیشتر پستها برای پاییز و زمستونه…)
من از پست های معرفی کتاب خیلی خوشم اومد و چند صفحه از دفترچه ام رو اختصاص دادم به کتاب هایی که شما معرفی کردید و تو این یکسالی تعداد زیادی از این کتاب ها را خرید و خواندم و بسیار لذت بردم و حتما این روند را ادامه خوام داد و بعد از مطالعه هر کتاب رد وبلاگ خودم (من یک جوانه ام ) معرفی میکنم.
اما علاوه بر این من عاشق پست هایی بودم که از عکس و عکاسی حرف زدید ، محشر بودند.
آقای مجیدی
من حدود دو سال است که تقریبا هر روز به وبلاگ شما سر می زنم و از مطالب جالب، بیان شیوا و قضاوت های عادلانه و همه جانبه ی شما راجع به مسائل لذت می برم. راستش از آنجایی که اصلا عادت به کامنت گذاری ندارم تا به حال برای پست های شما کامنتی نگذاشته بودم اما الان یک حس وظیفه ای بهم دست داد (!) و خواستم در آستانه ی این سال جدید از شما (و دیگر نویسندگان این بلاگ) تشکر کنم و دست مریزاد بگم.
ضمنا من فکر می کنم ویژه نامه راجع به انسانیت، صلح و امید باشه.
نمیدونم چرا فکر میکنم سخنی که در ویژه نامه میخواهید بگید شاید ربطی به این جمله‌ی متن مقدمه‌ای تون میتونه داشته باشه:
“سزا نیست در دنیایی اینچنین زیبا، تعصب و نفرت و دشمنی حکمفرما باشد. تنها در صورت داشتن چنین بینشی است که دانشمان می‌تواند امید را بار دیگر در دلمان زنده کند.”
شایدم دوست دارم که مطالب بیشتری در این مورد با قلم شما بخونم
خداقوت
و ممنون
سلام … من پست های معرفی کتاب رو دوست داشتم
با سلام
شاید موضوعی باشه که اصلاً راجع بهش تو پستاتون حرف نزدین و یکی از مشکلات جامعه ایرانی باشه درست گفتم؟
دکترجان ضمن تشکر از مطالب خوبتون،معرفی کتاب خیلی به نظرم مفید بود و من چندتا از کتابایی که معرفی کردین رو خریدم.منتظر ویژه نامه عید هم هستیم.سال نوتونم پیشاپیش مبارک.
من فکر کنم اشخاص کمی متوجه راهنمایی شده باشن. البته حدس میزنم چون افرادی که اینجا میان معمولا مشتری دائم هستند اون تغییر مورد نظر شما رو نمی بینند چون مرورگرشون داره یه سری از فایل ها و تصاویر رو از کش مرورگر می خونه.
دوستان یه بار کش مرورگرتون رو خالی کنید و دوباره سایت رو ببینید شاید متوجه راهنمایی بشید 🙂
سلام دوست و همکار گرامی
من هم مثل خیلی از دوستان دو سه سالی میشه که به وبسایت خوب شما سر می زنم. و اما بهترین مطالب شما در سال ۹۰ مربوط به قسمت معرفی کتاب، پزشکی و فیلم بود که این آخری امسال کمی کمتر بود.
در مورد ویژه نامه هم نمی تونم حدس بزنم ولی هرچی هست چیز خوبی خواهد بود.
وقتی دکتر مجیدی از چیزی تعریف می کنه لابد خیلی باارزشه.
خوشحالم که جایی هست که مطالب فوق العاده مفیدی توش پیدا میشه. منظورم سایت خوب یک پزشک هست.
دست مریزاد.
باسلام مطالب همه خوب بود وبار علمی زیادی داست من استفاده کردم
با تشکر
من واقعا در سالی که گذشت همیشه حس نیاز به ۱پزشک در هر ساعتی که توی انترنت بودم رو احساس میکردم و مطالبی آموختم که همه ان ها رو مدیون خوب ۱پزشک و نویسند های خوبشهستم
ممنون
موضوع ویژه نامه احتمالا در مورد تاثیر تکنولوژی بر زندگی انسانهاست.
دکتر تو سال ۹۰ هیچ پستی به اندازه
“کارل ساگان و عاشقی‌اش در تابستان ۱۹۷۷ – داستان صفحه طلایی ویجرها”
به من مزه نداد ، تا حالا نشده بود یه مطلبی رو تو سایتی یا بلاگی بخونم و اینقدر لذت ببرم .
دکتر سایتتون واقعا از خیلی مجله های اینترنتی که سال ها تجربه دارند بهتر است و من خوشحالم خواننده نوشته های نویسنده این چنین با تجربه و سطح بالایی در وبلاگ نویسی هستم.
سلام خسته نباشید به خاطر تمام مطالب زیبا و مفیدی که تالیف و آپبود می کنید از شما تشکر می کنم امیدوارم سال ۹۱ نیز این مسیر را ادامه داده و ما را بهره مند نمایید. موفق باشید.
ضمن تبریک سال نو و آرزوى شادى و پایدارى، براى شما جناب مجیدى، بر
اى خواهر محترمتون و خوانندگان عزیزتون آرزوى آرامش دارم.
انتخاب پست برتر سختِ چراکه تک تک پست ها برترین پست ها بودند
سلام، من حدود چند ماهی هستم که به وبلاگ شما سر می زنم. و حدود یک ماه است که منتظر ایبوک خلاقیت(متفاوت اندیشی) هستم ولی هر دفعه که به وبلاگ شما سر می زنم به در بسته می خورم.
لطفا یک تاریخ مشخص برای انتشار آن مشخص فرمایید. مشتاق پست های تابو شکن شما هستم.
کتاب اماده است و همین هفته منتشر می شود.