تلاش برای رمزگشایی از پیام ارسال شده توسط کبوتر پیام‌رسان جنگ جهانی دوم

عوامل اطلاعاتی بریتانیا در حال حاضر، مشغول رمزگشایی از پیامی هستند که نزدیک به 70 سال پیش، به یک پای یک کبوتر پیام‌رسان جنگ جهانی دوم بسته شده بود.

این کبوتر در دودکش یک خانه در «بلچینگلی» پیدا شده بود، خانه‌ای که قدمتش به قرن هفده میلادی برمی‌گشت، جسد کبوتر در سال 1982 پیدا شده بود، در این زمان صاحب جدید خانه «دیوید مارتین» تصمیم گرفته بود، دودکش خانه را احیا کند. او در آن زمان فکر می‌کرد، این کبوتر فقط یک کبوتر مسابقه‌ای معمولی است، چون کپسول قرمزرنگی را در جسد کبوتر پیدا کرده بود. این کپسول، حاوی یک پیام به اندازه کاغذ سیگار بود که به رمز نوشته شده بود.

اما تصور می‌شود که این پیام رمز که سه دهه توجه کسی را برنیانگیخته بود، حاوی اطلاعات حساسی بوده است، چرا که رمزنگاری آن پیچیده‌تر از پیام‌های مشابه دیگر صورت گرفته بود. در زمان جنگ جهانی دوم «بلچلی پارک» مرکزی برای رمزگشایی از پیام‌های فوق‌سری دولت‌های متحد بود.

با توجه به حلقه‌ آلومینیومی که روی پای کبوتر پیدا شده است، معلوم شده است که نام کبوتر 40TW194 بوده است، عدد 40 آغاز نام کبوتر، به سال تولد کبوتر اشاره دارند.

ما یقینا می‌دانیم که این کبوتر حامل پیام، در ششم ژوئن سال 1944 از فرانسه تحت اشغال متفقین، رها شده است، روزی که موسوم به روز D‌ است، در این روز حمله نهایی متفقین با حمله به ساحل نورماندی آغاز شد.

به دستور چرچیل در آن روز، سکوت رادیویی کامل رعایت می‌شد، بنابراین تعداد زیادی کبوتر در حین حمله در منطقه رها شدند تا به ژنرال‌های ارتشی در ساحل انگلیس نتیجه به دست‌آمده از طریق آنها اطلاع داده شود.

این کبوترها در پشت جبهه دشمن رها می‌شدند و مبارزان نیروهای مقاومت آنها را می‌گرفتند، پیام‌ها را به آنها الصاق می‌کردند و به سمت انگلیس می‌فرستادند.

جالب است بدانید که این پرنده‌های شجاع، نقش فعالی در جنگ جهانی دوم بازی کردند، تخمین زده می‌شود که مجموعا 250 هزار کبوتر بین سال 1943 تا 1949 آموزش داده شدند و 32 عدد از آنها به خاطر خدمات خود حتی مفتحر به دریافت جایزه Dickin شدند که معتبرترین مدالی است که به حیوانات داده می‌شود.

در میان این کبوترهای موفق، می‌شود به «مری اهل اکستر» اشاره کرد که در حین انجام وظیفه مجروح شد و 22 بخیه خورد. کبوتر دیگری به نام GI Joe، یک پرنده آمریکایی بود که توانسته بود جان هزار نفر را نجان بدهد، از طریق این کبوتر بود که اطلاع داده شد، دهکده‌ای که متفقین تصور می‌کردند تحت اشغال آلمان‌هاست، در واقع قبلا توسط نظامیان انگلیسی تسخیر شده است.

جی آی جو – تاریخ وفات سال 1961!

تصور می‌شود که کبوتر 40TW194  هم موفق به دریافت جایزه Dickin شود. متخصصان اینگونه تصور می‌کنند که این پرنده تحت شرایط آب و هوایی بد، حس جهت‌یابی‌اش مختل شده باشد یا اینکه شاید پس از صدها مایل پرواز خسته شده باشد و خواسته باشد روی دودکش استراحتی کرده باشد، ولی دود برخاسته از اجاق، باعث مرگش شده باشد.

بسیار محتمل است که مقصد این کبوتر «پلچلی پارک» باشد که فقط 80 میل دورتر از خانه مارتین است. پیام این کبوتر به احتمال بسیار زیاد بسیار حساس بوده است، چون پیش از این متخصصین 30 پیام را در کبورتهای قاصد چنگ جهانی دوم پیدا کرده‌اند، اما هیچ کدام به این صورت رمزنگاری قوی‌ای نداشتند.

این پیام به احتمال زیاد، حاوی اطلاعاتی در مورد منطقه‌ای است که فرستنده پیام -گروهبان دبلیو اسکات- در آن زمان تشخیص داده بود که لازم است بمباران شود.

منبع