عکس‌های قدیمی از کلاس‌های تایپ دهه 1950 تا 1970 – زمانی که تایپ یک مهارت پایه بود و چه بسا با آن می‌شد شغلی مطمئن پیدا کرد!

در تاریخ آموزش آمریکا، در یک برهه دبیرستان‌های آمریکا برای آموزش یک مهارت ضروری برای ورود به دنیای مدرن تجهیز شدند: تایپ کردن. ظهور کلاس‌های تایپ در دبیرستان‌های ایالات متحده، فصلی جذاب در تاریخی آموزش بود.

شروع  آموزش تایپ را می‌توان در اواخر قرن نوزدهم، زمانی که ماشین تحریر به عنوان یک ابزار نوشتاری انقلابی ظهور کرد، دانست. تقریباً در حدود سال 1880، دوره‌های تایپ توسط سازندگان ماشین تحریر مانند رمینگتون برگزار می‌شد.

در اوایل قرن بیستم، کلاس‌های تایپ عمدتاً به‌عنوان دوره‌های حرفه‌ای ارائه می‌شد، که عمدتاً برای کسانی که می‌خواستند منشی شوند. این دوره‌ها اغلب جای خود را در ذبیرستان‌های حرفه و فن یا موسسات حرفه‌ای جداگانه به جای دبیرستان‌های معمولی آموزش باز کردند.

به موازات افزایش تقاضا برای تایپیست به طور تصاعدی، مربیان ارزش جهانی مهارت‌های تایپ را برای همه دانش‌آموزان، صرف نظر از آرزو‌های شغلی آن‌ها تشخیص دادند.

در دهه 1920، کلاس‌های تایپ به تدریج به دبیرستان‌های ایالات متحده راه یافت. در ابتدا تمرکز بر آموزش تکنیک‌های تایپ لمسی با استفاده از ماشین تحریر دستی بود.

در طول دهه‌های 1950 و 1970، تایپ‌ بیشتر در مدارس ابتدایی آموزش داده می‌شد و این عقیده عمومی وجود داشت که مهارت‌های تایپ‌ ممکن است دانش‌آموز را به سرعت فراگیری زبان انگلیسی،  به‌ویژه املا را سریع‌تر کند.

به دانش‌آموزان نحوه قرارگیری دست، وضعیت و حرکات انگشتان لازم برای تایپ کارآمد آموزش داده شد. کلاس‌های تایپ شامل تمرین‌های تئوری و عملی می‌شد. دانش‌آموزان طرح صفحه کلید را یاد می‌گرفتند و با قوانین و قرارداد‌های رایج تایپ آشنا شدند.

آن‌ها تمرینات و تمرینات تایپ را برای بهبود حافظه و سرعت عضلات خود انجام می‌دادند . بر دقت تاکید می‌شد و دانش‌آموزان تشویق شدند تا برای تایپ بدون خطا تلاش کنند.

کلاس‌های تایپ در این دوران اغلب بر اساس جنسیت تفکیک می‌شد، به طوری که دختران عمدتاً در دوره‌های تایپ ثبت‌نام می‌کردند در حالی که پسران دروس حرفه‌ای یا آکادمیک دیگری را دنبال می‌کردند.

تقسیم‌بندی جنسیتی منعکس‌کننده انتظارات اجتماعی و فرصت‌های شغلی در آن زمان بود و تایپ کردن به عنوان یک مهارت مرتبط با نقش‌های اداری و منشی‌گری تلقی می‌شد.

با ظهور رایانه‌های شخصی در دهه 1980، آموزش تایپ در دبیرستان‌های ایالات متحده تحول قابل توجهی را تجربه کرد.

ماشین‌های تحریر به تدریج جای خود را برای صفحه کلید رایانه باز کردند و کلاس‌های تایپ به مهارت‌های کار با نرم‌افزارهای واژه‌پرداز و سواد رایانه تغییر پیدا کرد.