دیشب در ساعاتی که خواب بودید، یکی از بزرگ‌ترین نبردهای فضایی تاریخ رخ داد، البته در یک بازی آنلاین!
بازی Eve Online یک بازی آنلاین است که در یک دنیای علمی-تخیلی در کهکشانی مرکب از 7500 ستاره رخ می‌دهد، هر منظومه برای خودش سیارات، قمرها، ایستگاه‌ها، کمربند سیاره‌ای و سیاه چاله‌هایی دارد و در آن هر یکی از گیمرها در کار خاصی مثل راهزنی، تولید محصولات، تجارت، اکتشافات و جنگاوری تخصص پیدا می‌کنند.
این بازی برای خودش سیاست و سیستم اقتصادی و جنگهای بزرگ دارد، همه اینها توسط گیمرها کنترل می‌شوند.
دیشب یکی از بزرگ‌ترین جنگهای فضایی تاریخ در همین بازی Eve Online شبیه‌سازی شد، جنگی که در آن بیش از چهار هزار خلبان حضور داشتند.
در این جنگ دو متحد عمده یعنی TEST و CFC به جان هم افتاده بودند. میزان فشار روی سرورها به حدی بود که توسعه‌دهندگان گیم مجبور شدند که زمان بازی را آهسته کنند و به میزان 10 درصد کندتر کنند تا سرورها بتوانند همه حرکات بازیکنان را تحلیل کنند.
جنگ دیشب، مثل سایر جنگهای روتین تاریخ، بی‌مقدمه رخ نداد، بلکه بعد از ماه‌ها کشاکش، پروپاگاندا و آماده‌سازی به وقوع پیوست.
نخست CFC بود که جنگ را شروع کرد، طرف‌های نبرد سعی می‌کردند که بر منظومه‌ها تسلط پیدا کنند و دسترسی خود را به منابع تضمین کنند.
جنگ به حضور 4 هزار کاربر شروع شد و کم‌کم تاکتیک‌های نبرد هم آشکار شدند، TEST سعی می‌کرد لجستیک CFC را هدف بگیرد.
کسانی که Eve Online را برای نخستین بار می‌بینند، ممکن است منظره بازی برایشان شبیه یک برنامه صفحه‌گسترده باشد، ولی باید بدانید که بازی جذابیت‌های خاص خود را دارد.
دو طرف جنگ رهبران خودشان را دارند، رهبرانی که در ابتدای نبرد با پیام‌رسان Jabber برای تهییج سربازانشان، سخنرانی‌های حماسی انجام دادند!
بنا به آخرین گزارشاتی که از منطقه عملیاتی به دست ما رسیده است، فعلا 3600 کاربر در صحنه نبرد حضور دارند، به عبارتی 400 رزمناو فضایی تا به حال نابود شده‌اند!
با اینکه واقعی نیست، ولی بیانگر یک حقیقت تلخه و اون اینه که انسان حتی در دنیای مجازی هم دست از قدرت‌طلبی بر نمیداره (حتی در تمام طول تاریخ!). فقط تصور کنید اگه حقیقت داشت چی میشد!
این تجربه بازی آنلاین اونم در این سطح واسه من یه عقده شد…
دکتر بازیش به صورته عکسه درسته؟!
یعنی حرکت توش نیست
من یک بار برای تجربه‌ی این نوع بازی، تراوین رو امتحان کردم. اون موقع این بازی تو ایران ده‌ها هزار کاربر داشت و چندین سرور ایرانی این بازی رو اجرا می‌کردن و روی هر سرور هزاران کاربر همزمان مشغول ساختن سرباز و اسلحه در دهکده‌هاشون و حمله و غارت سایرین بودن. اولش بازی برام در حد تجربه و فان بود ولی بعد از یک ماه چنان معتاد شده بودم که شب‌ها از نگرانی سربازها و منابعم خوابم نمی‌برد.
با چهار نفر همزمان روی چندین دهکده بازی می‌کردیم و گاهی پیش می‌اومد در مواقع بحرانی و جنگ‌ها هر چهار نفرمون چند شب بی‌خواب بودیم و دائما با سرویس چت صوتی و تصویری ریدکال مذاکره می‌کردیم. تازه این جدای از اتحادهایی بود که توشون عضو بودیم و هر کدوم از اون اتحادها رئیس و وزرا و مسئولین جنگ و اقتصاد و دفاع و مالیات و امور داخلی و… بودن و ده‌ها عضو و قوانین و سیاست‌ها و مرام‌نامه‌های مشخص و مدون توسط اعضا بودن و با اعضای اتحادها هم مرتب با همون سرویس چت در باره استراتژی‌های جنگ و دفاع و غیره در تماس بودیم.
بعد از دو سه ماه ناگهان به خودم اومدم و دیدم چیزی که اول برای تست و یه تجربه مفرح بود تبدیل به اعتیاد اساسی‌ای شده که جدای از دویست سیصد هزار تومنی که صرف خرید سکه‌های طلای مجازیش کرده بودم، به طور کامل و مطلق از زندگی واقعی هم غافلم کرده و 24 ساعته توی خونه و بیرون با موبایل و تبلت و تماس تلفنی و اس‌ام‌اسی با متحدهام من رو مشغول خودش کرده.
یکی از جذاب‌ترین و عجیب‌ترین و بدترین و خشن‌ترین تجربه‌های اینترنتیم بود و ترکش بعد از چهار ماه سخت‌ترین تصمیمی بود که اون زمان می‌تونستم بگیرم…
بازی بسیار خشنی بود که مهم‌ترین استراتژی و راه رشدش جنگ و غارت و نابود کردن سایر هم‌بازی‌هاست و توی یه بسته‌بندی خوش آب و رنگ و جذاب مفرح پیچیده شده.
من همین امروز بعد 2 هفته یکی از این بازی ها ترک کردم باید یه فکر اساسی برای این مسئله بشه با این وفت که صرف یه کار بیهوده میشه می تونیم کارای خیلی بهتری بکینم
واقعاً بازی های آنلاین برای چندسال آینده عضوی اصلی از زندگی هر شخص خواهند شد.
مثل موبایل.