چگونه با بند کفشی که ارّه بود، مدادی که قطب‌‌‌‌‌‌‌‌نما می‌‌‌‌‌‌‌‌شد و کارت بازی که نقشه راه بود، اسرای انگلیسی در جنگ جهانی دوم فرار می‌کردند؟

15

در سال 1939، به جاسوسان انگلیسی دستور داده شده بود که اگر احیاناً دستگیر شوند حتماً در صدد فرار برآیند.

یک‌‌‌‌‌‌‌‌ روز افسر فرمانده به کلایتون ‌‌‌‌‌‌‌‌هاتون گفت: افراد ما باید به وسایلی مجهّز باشند که بتوانند از زندان‌‌‌‌‌‌‌‌های دشمن فرار کنند و تو باید این منظور را به آنان بیاموزی، آیا فکر می‌‌‌‌‌‌‌‌کنی بتوانی موفق شوی؟

هاتون موفق شد، البته به کمک وسایل مخصوص خودش:

جعبه سیگار او که دارای یک فرستنده و گیرنده قوی رادیویی بود و حتی یک‌‌‌‌‌‌‌‌بار منجر به دست‌‌‌‌‌‌‌‌گیری او شد. قلم خودنویسِ او که دارای تفنگی بود که سوزن گرامافون پرتاب می‌‌‌‌‌‌‌‌کرد و یک‌‌‌‌‌‌‌‌بار مردم پاریس در بین نازی‌‌‌‌‌‌‌‌ها شایع کردند که این سوزن‌‌‌‌‌‌‌‌ها زهرآلود است، درحالی‌‌‌‌‌‌‌‌که این‌‌‌‌‌‌‌‌طور نبود و وسایل مخصوص دیگری که او داشت چیزهایی بودند که نقش مهمی در فرار جاسوسان به عهده داشتند.

اینک شرح کامل چند قطعه از این ابزارها به نظر شما می‌‌‌‌‌‌‌‌رسد.

افسر فرمانده به من گفت: انواع سیم‌‌‌‌‌‌‌‌چین ‌‌‌‌‌‌‌‌و ارّه از وسایلی هستند که خیلی لازم‌‌‌‌‌‌‌‌اند اما این ابزارها بزرگ‌‌‌‌‌‌‌‌تر از آن هستند که به سادگی بتوان آن‌‌‌‌‌‌‌‌ها را مخفی کرد. یکی از مشکلات شما این است که باید وسایل جدیدتر و عملی‌‌‌‌‌‌‌‌تری برای آن‌‌‌‌‌‌‌‌ها تهیه کنید.

گفتم آیا شما خودتان نظری ندارید، او جواب داد، این‌‌‌‌‌‌‌‌کار فقط به عهده شماست.

نقشه‌‌‌‌‌‌‌‌های راه

جانی ایوانس از افرادی بود که بارها از دست دشمن فرار کرده بود، نصیحت خوبی به من کرد. او گفت: هر فرد، باید دارای سه وسیله اصلی باشد: یک نقشه راه‌‌‌‌‌‌‌‌ها، یک وسیله‌‌‌‌‌‌‌‌ی جهت‌‌‌‌‌‌‌‌یابی و غذای قابل حمل و کافی. و اگر نقشه و قطب‌‌‌‌‌‌‌‌نما قابل پنهان‌‌‌‌‌‌‌‌کردن هم باشند که چه بهتر.

بالاخره ما اجازه گرفتیم تا نقشه‌‌‌‌‌‌‌‌های آلمان، فرانسه و چند کشور دیگر را چاپ کنیم اما مشکل ما کاغذ خوب بود. ما کاغذی می‌‌‌‌‌‌‌‌خواستیم که فوق‌‌‌‌‌‌‌‌العاده نازک باشد و به صورتی هم باشد که بتوان آن را پنهان کرد و دیگر این‌‌‌‌‌‌‌‌که استقامت کاغذ در مقابل آب و باران و سایر عوامل، خوب باشد و مهم‌‌‌‌‌‌‌‌تر از همه این بود که باید این نقشه‌‌‌‌‌‌‌‌ها طوری ساخته می‌‌‌‌‌‌‌‌شد که کسی متوجه آن نشود.

بالاخره من تصمیم گرفتم که از پارچه ابریشمی استفاده کنم و یک کمپانی پارچه ابریشمی مقدار زیادی پارچه در اختیار من گذاشت تا روی آن‌‌‌‌‌‌‌‌ها امتحان کنم. اما روی این پارچه مرکب پخش می‌‌‌‌‌‌‌‌شد و جز یک مشت خطوط و اسامیِ درهم چیز دیگری دیده نمی‌‌‌‌‌‌‌‌شد.

بالاخره تصمیم گرفتم که یک نوع ژلاتین گیاهی را با مرکب مخلوط کنم تا از پخش‌‌‌‌‌‌‌‌شدن آن جلوگیری کند. این محلول‌‌‌‌‌‌‌‌ها آماده شد و ما روی پارجه ابریشمی توانستم در دو رو با هفت رنگ، از این نقشه‌‌‌‌‌‌‌‌ها چاپ کنیم و پارچه نیز به اندازه‌‌‌‌‌‌‌‌ای که می‌‌‌‌‌‌‌‌خواستیم نازک بود. این پارچه استقامت زیادی هم داشت و در مقابل آب نیز مقاومت می‌‌‌‌‌‌‌‌کرد.

3-1-2014 2-37-43 AM

برای مخفی کردن این نقشه‌‌‌‌‌‌‌‌ها، من سراغ یک دوست قدیمی رفتم که کارت‌‌‌‌‌‌‌‌های کریسمس چاپ می‌‌‌‌‌‌‌‌کرد. من از او خواهش کردم که این نقشه‌‌‌‌‌‌‌‌ها را لای دو ورق کاغذ نازک نصب کند، به طوری که از خارج چیزی معلوم نشود و در بازرسی‌‌‌‌‌‌‌‌های مقدماتی که ممکن است ازمأموری انجام شود، این نقشه‌‌‌‌‌‌‌‌ها کشف نشود. دوستم به من گفت که یک هفته بعد به او مراجعه کنم.

هفته بعد که به آن‌‌‌‌‌‌‌‌جا رفتم، دیدم مقدار زیادی کاغذ قهوه‌‌‌‌‌‌‌‌ای‌‌‌‌‌‌‌‌رنگ روی میز او است و او گفت نقشه‌‌‌‌‌‌‌‌هایتان حاضر است، من هرچه کاغذها را وارسی کردم اثری از نقشه‌‌‌‌‌‌‌‌ها ندیدم تا این‌‌‌‌‌‌‌‌که او زنگ زد و پیش‌‌‌‌‌‌‌‌خدمتش با یک سطل آب وارد شد و او یک ورق از کاغذها را برداشت و داخل آب انداخت. بعد از چند لحظه دو ورق کاغذ رو و زیر از هم باز شد و نقشه بیرون آمد.

به این ترتیب مشکل نقشه ما حل شد ولی هنوز کارهای دیگری در پیش داشتیم.

تهیه قطب‌‌‌‌‌‌‌‌نما

برادران بلانت که دارای کارخانه‌‌‌‌‌‌‌‌ای بودند، قبول کردند که مدل‌‌‌‌‌‌‌‌هایی از قطب‌‌‌‌‌‌‌‌نماهای کوچک برای ما بسازند.
یک هفته بعد جرج واترلو به دفتر من آمد و یک میله کوچک فلزی را که دو سانتی‌‌‌‌‌‌‌‌متر طول داشت، به من نشان داد. این میله در یک طرف دارای دو نقطه و در طرف دیگر یک نقطه داشت و وسط آن نیز سوراخ بود و اگر از این سوراخ نخی رد کرده و آویزان می‌‌‌‌‌‌‌‌کردیم، این میله جهت شمال و جنوب را نشان می‌‌‌‌‌‌‌‌داد، البته طرفی که دو نقطه داشت، شمال بود. من از این بابت خیلی خوشحال شدم چون این واقعاً چیزی بود که من می‌‌‌‌‌‌‌‌خواستم اما واترلو چیز دیگری نیز به من نشان داد. این چیز یک قطب‌‌‌‌‌‌‌‌نمای دیگر بود که به شکل دایره‌‌‌‌‌‌‌‌ای با قطر نیم ‌‌‌‌‌‌‌‌سانتیمتر بود.

3-1-2014 2-23-59 AM

بلافاصله من فکری به خاطرم رسید و فکر کردم ما می‌‌‌‌‌‌‌‌توانیم این قطب‌‌‌‌‌‌‌‌نما را به صورت دکمه درآورده و به همه‌‌‌‌‌‌‌‌ی افراد بدهیم.

کارخانه بلانت هم چیز جالبی برایمان ساخت. دیک‌‌‌‌‌‌‌‌ریچارد نماینده این کارخانه گفت، همه افراد می‌‌‌‌‌‌‌‌توانند تیغ ریش‌‌‌‌‌‌‌‌تراش با خود داشته باشند ولی این تیغ‌‌‌‌‌‌‌‌ها را ما طوری می‌‌‌‌‌‌‌‌سازیم که اگر آن‌‌‌‌‌‌‌‌ها را از نخی بیاویزیم جهت را نشان دهد.

من گفتم، ولی از کجا بفهمیم که کدام طرف شمال و کدام جنوب است، درحالی‌‌‌‌‌‌‌‌که روی تیغ علامتی ندارد او گفت حرف «ژ» از کلمه ژیلت روی تیغ به هر طرف ایستاده شمال است!

البته نمونه‌‌‌‌‌‌‌‌های جالب دیگری نیز برایمان ساخته شد که بهترینِ آن‌‌‌‌‌‌‌‌ها قطب‌‌‌‌‌‌‌‌نمایی بود به قطر یک‌‌‌‌‌‌‌‌چهارم سانتی‌‌‌‌‌‌‌‌نتر که در داخل یک دندان می‌‌‌‌‌‌‌‌شد آن را پنهان کرد و یا در داخل یک انگشتر.

غذای قابل حمل

جانی‌‌‌‌‌‌‌‌ایوانس می‌‌‌‌‌‌‌‌گفت بزرگتر دشمن افراد هنگام فرار، گرسنگی است.

نخستین بسته غذایی که ما درست کردیم به صورت جعبه کوچکی بود که در آن مقداری غذا که می‌‌‌‌‌‌‌‌توانست احتیاجات چند روز را برطرف کند (البته اکثراً به صورت قرص یا خمیر)، نقشه، قطب‌‌‌‌‌‌‌‌نما و یک ارّه کوچک قرار داشت. اما تا مدتی از لحاظ آب در اِشکال بودیم. این مشکل هم بعدها حل شد و ما ظرف پلاستیکی مخصوصی به این جعبه اضافه کردیم به اضافه چند قرص که هر فرد می‌‌‌‌‌‌‌‌توانست ظرفش را از هرکجا که به آب دسترسی پیدا کرد پر کند و یک یا دو قرص نیز در آن بیندازد تا آن آب تصفیه و قابل نوشیدن شود، این جعبه‌‌‌‌‌‌‌‌ها به صورت کاملی درآمد که تا آخرِ جنگ مورد استفاده قرار می‌‌‌‌‌‌‌‌گرفت.

حل مشکل ارّه

وقتی واترلو و ریچاردز از آهنِ نوک بند کفش برای قطب‌‌‌‌‌‌‌‌نما استفاده کردند، من به فکر افتادم که شاید بتوان ارّه را نیز به صورت بند کفش درآورد.

برای این کار به دوستی که پدرش جراج جمجمه بود، مراجعه کردم و وقتی این موضوع را با او در میان گذاشتم گفت، ارّه‌‌‌‌‌‌‌‌هایی که تو می‌‌‌‌‌‌‌‌خواهی همان است که پدرم موقع بریدن جمجمه از آن استفاده می‌‌‌‌‌‌‌‌کند و فوق‌‌‌‌‌‌‌‌العاده ظریف و نازک است و تا نمی‌‌‌‌‌‌‌‌شود و نمی‌‌‌‌‌‌‌‌شکند.

من به او پیشنهادِ خرید این ارّه‌‌‌‌‌‌‌‌ها را کردم، او گفت من یک‌‌‌‌‌‌‌‌دو‌‌‌‌‌‌‌‌جین بیشتر ارّه ندارم، درحالی‌‌‌‌‌‌‌‌که ما اقلّاٌ ده هزار ارّه لازم داشتیم.

بالاخره ما به کارخانه اصلی این ارّه‌‌‌‌‌‌‌‌ها در بیرمنگام مراجعه کردیم و آن‌‌‌‌‌‌‌‌ها ساختن این ارّه‌‌‌‌‌‌‌‌ها را تقبل کردند که طول آن تقریباً 1800 متر می‌‌‌‌‌‌‌‌شد. سپس، آن‌‌‌‌‌‌‌‌ را به قطعات کوچک تقسیم کردیم و به جای بند کفش مورد استفاده قرار می‌‌‌‌‌‌‌‌دادیم، بدون این‌‌‌‌‌‌‌‌که هیچ سوء ظنّی ایجاد کند.

موضوع چکمه فرار

افراد هوانوردِ ما دارای چکمه‌‌‌‌‌‌‌‌های مخصوصی بودند که همیشه از آن‌‌‌‌‌‌‌‌ها شکایت داشتند زیرا نمی‌‌‌‌‌‌‌‌توانستند روی زمین به راحتی با آن‌‌‌‌‌‌‌‌ها راه بروند. برای حل این مشکل، نیز من چکمه سفارش دادم و آن‌‌‌‌‌‌‌‌ها را نزد رئیس مربوطه بردم. او از فرم جدید چکمه‌‌‌‌‌‌‌‌ها تعجب کرد و گفت:

این خط که در پائین چکمه است، چیست؟ من بلافاصله با چاقویی روی آن خط را بریدم و قسمت بالای چکمه از پایینِ آن جدا شد و چکمه به صورت یک کفش معمولی و عادی درآمد.

3-1-2014 2-40-33 AM

این یک چکمه فرار به تمام معنی بود، زیرا شامل قطب‌‌‌‌‌‌‌‌نما و ارّه نیز در بندش بود و دو قسمت بالای چکمه که جدا می‌‌‌‌‌‌‌‌شد به صورت یک کت چرمی گرم در می‌‌‌‌‌‌‌‌آمد.

3-1-2014 2-40-18 AM

به طور کلی این وسایل به طرق مختلف به زندانیان رسانیده می‌‌‌‌‌‌‌‌شد و ما در همه‌‌‌‌‌‌‌‌جا، در لبه کتاب‌‌‌‌‌‌‌‌ها، در بسته‌‌‌‌‌‌‌‌های ارتشی آلمان و در جبهه‌‌‌‌‌‌‌‌های دوای صلیب‌‌‌‌‌‌‌‌سرخ از این وسایل قرار داده و به طور مخفیانه به کمپ‌‌‌‌‌‌‌‌های زندانیان می‌‌‌‌‌‌‌‌رساندیم.

نقشه پنهان شده در وسیله بازی مونوپولی:

3-1-2014 2-33-50 AM

وسیله دیگری که درست کرده بودیم خودنویس بود که از سه مخزن درست می‌‌‌‌‌‌‌‌شد: یکی دارای رنگ آبی معمولی جوهر، دیگری قهوه‌‌‌‌‌‌‌‌ای و بعدی آبی. این خودنویس مثل هر خودنویس دیگری می‌‌‌‌‌‌‌‌نوشت ولی در مواقع لزوم مقداری بنزین در ته آن بود، با یکی از دو رنگ قهوه‌‌‌‌‌‌‌‌ای یا آبی مخلوط می‌‌‌‌‌‌‌‌شد و با آن افراد پس از فرار لباس خود را رنگ می‌‌‌‌‌‌‌‌کردند.

این‌‌‌‌‌‌‌‌ها جزئی از وسایلی بودند که در زمان جنگ مورد استفاده قرار می‌‌‌‌‌‌‌‌دادیم و اکثر آن‌‌‌‌‌‌‌‌ها نیز کشف نشده باقی ماند.

منبع: ویکی‌پدیا و مجله دانشمند سال 1343


اگر خواننده جدید سایت «یک پزشک»  هستید!
شما در حال خواندن سایت یک پزشک (یک پزشک دات کام) به نشانی اینترنتی www.1pezeshk.com هستید. سایتی با 18 سال سابقه که برخلاف اسمش سرشار از مطالب متنوع است!
ما را رها نکنید. بسیار ممنون می‌شویم اگر:
- سایت یک پزشک رو در مرورگر خود بوک‌مارک کنید.
-مشترک فید یا RSS یک پزشک شوید.
- شبکه‌های اجتماعی ما را دنبال کنید: صفحه تلگرام - صفحه اینستاگرام ما
- برای سفارش تبلیغات ایمیل alirezamajidi در جی میل یا تلگرام تماس بگیرید.
و دیگر مطالب ما را بخوانید. مثلا:

جالب و گاهی خنده‌دار: آدم‌هایی که خیلی شبیه تابلو یک آگهی کنارشان هستند!

گاهی شباهت آدم‌ها به هم عجیب به نظر می‌رسند. حالا در نظر بگیرید که کاملا تصادفی اشخاصی در کنار تابلویی یا آگهی دیواری ایستاده باشند و چهره آنها به یکی از شخصیت‌های تابلو یا آگهی شباعت زیادی داشته باشد یا اصلا فرد افزونه‌ای برای مفهوم تبلیغ…

سازه‌ها و چیزهایی که حس مگالوفوبیای ما را به شدت تحریک می‌کنند – گالری عکس

مگالوفوبیا اصطلاحی است که برای توصیف ترس شدید و غیرمنطقی از اشیاء یا چیزهای بزرگ استفاده می‌شود. کلمه "مگالوفوبیا" از ترکیب دو کلمه یونانی "مگالو" به معنای بزرگ  و "فوبیا" که به معنی ترس یا بیزاری قوی است، گرفته شده است.افراد مبتلا به…

داستان قهرمانانه خواهران میرابال، فعالان دومینیکنی که به سرنگونی یک دیکتاتور کمک کردند

خواهران میرابال: پاتریا، مینروا و ماریا ترزا که در خانواده‌ای کشاورز از طبقه متوسط به دنیا آمدند، در جمهوری دومینیکن زندگی نسبتاً راحتی داشتند.اما با به قدرت رسیدن رافائل تروخیو، دیکتاتور خشن، در سال ۱۹۳۰، زنجیره‌ای از حوادث به راه…

فهرست چیزهایی که تا همین 20 – 30 سال پیش در ایران و جهان معمولی بودند، اما الان کارها و خریدها…

اوضاع اقتصادی کلی دنیا خوب نیست. از یک سو میل و اشتیاق همه به کمتر کار کردن و بیشتر داشتن و به خصوص سخت گرفتن به هم بیشتر شده و از سوی دیگر، درآمدها آنچنان افزایش نیفتاده‌اند. در این میان برخی کشورها با تورم‌های باورنکردنی دست به گریبان…

ریز علی خواجوی فرنگی‌ها: چگونه کیت شلی یک قطار را نجات داد؟

در سال 1901، راه آهن شیکاگو و شمال غربی، پل جدیدی را بر روی رودخانه Des Moines در بون، آیووا، در آمریکا افتتاح کرد. این پل رسماً پل راه‌ بون نام گرفت، اما اما مردم محلی به سرعت به آن لقب پل‌های بالای کیت شلی را دادند، به یادبود بانوی قهرمان…

ربات‌هایی که در دنیای سینما و تخیل دوستشان داشتیم یا در مواردی از آنها می‌ترسیدیم!

انسان‌ها همیشه از تحولات تازه می‌ترسند و از زمانی که تخیل آدم ماشینی ایجاد شد، ترس از این توده‌های آهنی هم ایجاد شد. شخصیت ربات‌ها در ابتدا در داستان‌ها خیلی سطحی و بیشتر هراس‌‌انگیز بود، اما بعدا ربات‌ها دارای شخصیت شدند تا جایی که حتی…
آگهی متنی در همه صفحات
دکتر فارمو / شیشه اتومبیل / نرم افزار حسابداری / خرید سیلوسایبین / هوش مصنوعی / قیمت وازلین ساج / مقاله بازار / شیشه اتومبیل / نهال بادام / قیمت ایمپلنت دندان با بیمه /سپتیک تانک /بهترین دکتر لیپوماتیک در تهران /بهترین جراح بینی در تهران / آموزش تزریق ژل و بوتاکس / دوره های زیبایی برای مامایی / آموزش مزوتراپی، PRP و PRF /کاشت مو / مجتمع فنی تهران /قیمت روکش دندان /Hannover messe 2024 /خدمات پرداخت ارزی نوین پرداخت / درمان طب / لیست قیمت تجهیزات پزشکی / دانلود آهنگ / سریال ایرانی کول دانلود / دانلود فیلم دوبله فارسی /داروخانه اینترنتی آرتان /جارو استخری /میکروبلیدینگ / اشتراك دايت /فروشگاه لوازم بهداشتی /داروخانه تینا /لیفت صورت در تهران /فروش‌ دوربین مداربسته هایک ویژن /سرور مجازی ایران /مرکز خدمات پزشکی و پرستاری در منزل درمان نو /توانی نو / ثبت برند /حمل بار دریایی از چین /سایت نوید /پزشک زنان سعادت آباد /کلاه کاسکت / لمینت متحرک دندان /فروشگاه اینترنتی زنبیل /ساعت تبلیغاتی /تجهیزات پزشکی /چاپ لیوان /خرید از آمازون /بهترین سریال های ایرانی /کاشت مو /قیمت ساک پارچه ای /تولید محتوا /دانلود نرم افزار /
15 نظرات
  1. مصطف ایزدی می گوید

    یکی از بهترین پست های یک پزشک … !

  2. امیر مسکنی می گوید

    واقعاً عالی بود
    این که می گن جنگ باعث اختراع می شه واقعاً راست می گن…

  3. Minu می گوید

    خلاقیتش واقعا تحسین برانگیزه

  4. amin می گوید

    ممنونم از ترجمه عالی و سایت خوبتون همیشه موفق وسربلند باشی دوست خوبم.

  5. حمیدرضا می گوید

    کارای جاسوسی از جمله پر استرس ترین کاراست
    خیلی هیجان داره

  6. فرید می گوید

    عالی

  7. نوید می گوید

    بسیار متن جالبی بود

  8. سنا می گوید

    خیلی جالب بود ممنون

  9. پوريا می گوید

    جالب بود

  10. شهاب الدین می گوید

    خیلی عالی بود. مرسی.

  11. مریم می گوید

    واقعا لذت بردم. چه نبوغی؟؟؟!!!!
    من عاشق ابزارهای اینچنینی هستم.

  12. پویا می گوید

    خیلی با این پست حال کردم! لطفا باز هم از این پستها بگذارید.

  13. تصفیه هوا می گوید

    همیشه داستان های مربوط به جنگ جهانی دوم برام جذاب بود

  14. سحر می گوید

    از جذاب ترین قسمت های وبلاگتون برای من ماجراهای جنگ جهانی است. اما توی این پست اون چیزی که خیلی به نظر من جالب رسید دلسوزی و همکاری همه ی افراد تو این پروژه بود. یه لحظه تصور کردم اگه تو ایران می خواستیم این کارها رو بکنیم هم آیا همینطور بود؟!

  15. فروش عمده روغن خوراکی می گوید

    خیلی با این پست حال کردم! لطفا باز هم از این پستها بگذارید.

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

••4 5