چارلز بل، جراحی که از هنر طراحی‌اش برای پیشبرد شناخت ما از آناتومی مغز استفاده کرد

چارلز بل، پزشک اسکاتلندی‌تبار، می‌توانست حرفه یک هنرمند را پیشه کند. طراحی‌ها و آبرنگ‌هایش راجع به تشریح، پیش از اختراع عکاسی، بسیار ارزشمند بودند و با مهارت و ظرافت خاصی اجرا شده بودند، بخصوصی تصویرها و طرح‌هایی از سربازان زخمی در نبرد واترلو، که بل در آن جبهه به عنوان پزشک خدمت می‌کرد.

بنا بر یکی از گزارش‌ها وی تا وقتی لباس‌هایش از خون کاملاً آغشته می‌شد و بازوهایش از کاربرد چاقوی جراحی از کار می‌افتاد به جراحی مجروحان ادامه می‌داد. نام بل امروزه در چارچوب اصطلاحاتی چون فلج بل ماندگار شده است، در این بیماری عضلات صورت به صورت ناگهانی و به طور موقت فلج می‌شوند.

او به فهم بهتر چگونگی کارکرد دستگاه عصبی، و اینکه چگونه اعصاب سیستم عصبی مرکزی از طریق اعصاب با اندام‌های حسی و عضلات ارتباط برقرار میکند، کمک زیادی کرد. در این حوزه وی بسیار تأثیرگذار بود. کتابش تحت عنوان نظر درخصوص کالبدشکافی جدید مغز که در سال ۱۸۱۱ انتشار یافت، از سوی بعضی‌ها «منشور و سند عصب شناسی» نامیده شد. بل نواحی گوناگون مغز و کارکردهای آنها را بازشناخت، که بخصوص می‌توان از مخچه که عهده‌دار اعمالی حیاتی مانند تنفس و طپش قلب است و نیز اعمال مخ یاد کرد.

وی همچنین پی برد که نخاع در داخل ستون فقرات حاوی دو مجموعه عصب است. وی، به همراه دیگران، کشف کرد که اعصاب پشتی نخاع «اعصاب حسی» اند، که پیام‌های را از چشمان، گوشها، پوست و سایر اعضا به مغز منتقل میکنند، در حالی که اعصاب بطنی یا زیرین اعصاب حرکتی هستند که پیام‌ها را از مغز به عضلات و اندامها می‌رسانند.

بل، با رفتار ملایم و مهربانش، به عنوان معلم و استاد کالبدشکافی بسیار پرطرفدار بود. او ریاست مدرسه کالبدشناسی را بر عهده گرفت که جان هانتر کبیر بنیان نهاده بود، و بعدا به جزئی از دانشگاه لندن تبدیل شد. بل به استادی آنجا گمارده شد، اما او به شرایط کاری‌اش علاقه‌ای نداشت و بازنشسته شد تا به کار طبابت خصوصی بپردازد. وی بعدا لندن را به کلی ترک کرد (به قول خودش لندن مکانی خوب برای زندگی اما نه برای مردن بود!) و به اسکاتلند و  سرگرمی ماهیگیری که بسیار مورد علاقه‌اش بود، بازگشت.