معرفی فیلم دوش‌فنگ 1918

دوش‌فنگ

SHOULDER ARMS

محصول امریکا (فرست نشنال).

کارگردان و فیلمنامه‌نویس: چارلی چاپلین.

بازیگران: چاپلین، ادنا پورواینس، سیدنی چاپلین، جک ویلسن، هنری برگمن و آلبرت آستین.

سیاه و سفید و صامت.

لینک IMDB

جنگ جهانی اول. «چارلی» (چاپلین)، سرباز دست‌وپا چلفتی، در سنگرهای فلاکت‌بار فرانسوی‌ها، روزهای سختی را پست سر می‌گذارد. سربازان هم‌قطارش نامه‌هایی از آشنایان دریافت می‌کنند اما او فقط به بسته‌ای پنیر سوییسی دست پیدا می‌کند. فکر کردن به نیویورک و رویای امریکا، تنها دل‌خوشی او و تنها سرگرمی‌اش، بازی و سربه‌سر گذاشتن با دشمن است. به‌زودی آب سنگرها را فرا می‌گیرد و «چارلی» با لولهٔ شیپوری گرامافون، که بر دهان گذاشته و نفس می‌کشد، به خواب می‌رود. آن‌گاه حادثه‌های عجیبی اتفاق می‌افتند: «چارلی» ده‌ها سرباز آلمانی را به اسارت می‌گیرد و در حالی که پشت درختی پنهان شده، از خطوط دشمن عبور می‌کند. در خانه‌ای ویران، دختری فرانسوی را می‌بیند و به او دل می‌بندد. سپس، با پوشیدن لباس آلمانی‌ها، «قیصر»، ولیعهد و «هیندنبورگِ» صدراعظم را به اسارت می‌گیرد. اما «چارلیِ» قهرمان به یک‌باره از خواب می‌پرد و خود را در گل و لای می‌یابد. همهٔ این دلاوری‌ها در خواب بوده است.

یکی از بهترین فیلم‌های چاپلین و هجوی تند و سرراست بر جنگ جهانی الو – و حتی بر نیروهای «خودی» که در اوضاع اسف‌باری به سر می‌برند و صبح که در سنگرهای‌شان بیدار می‌شوند، خود را زیر آب می‌یابند! تضاد این واقعیت‌گرایی بامزه با صحنه‌های خیالی قهرمانی، که اوج کمیکش استتار «چارلی» در تنهٔ یک درخت است، از بهترین موارد استفادهٔ چاپلین از صحنه‌های رؤیا در فیلم‌هایش است. بیهوده نبود که کمپانی فیلم‌سازی فرست نشنال با دودلی و نگرانی فیلم را پس از پایان جنگ پخش کرد. «ولگرد کوچک» نشان داده بود که جنگ چقدر می‌تواند پوچ و مسخره از کار در بیاید.

این فیلم را می‌توانید در یوتیوب ببینید.