۲۴ گوشی محبوب، پر فروش و خاطرهساز یک دهه گذشته که کمکم دارند نایاب میشوند
برخیها اعتقاد دارند در دورانی حدود دو دهه پیش؛ گوشیهای موبایل جذابیت بیشتری داشتند. چون شرکتها دست به خلاقیت زده و ابتکارها و طراحیهای متفاوتی را در عمل آزمایش میکردند.
در آن دوران، مانند امروز همه گوشیها شبیه به هم نبود. طراحی بیشتر از امکانات برای کاربران جذابیت داشت و سادگی کار با آنها، محبوبیتشان را بیشتر میکرد.
در فاصله سالهای ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۰ انواع گوشیها با شکل و شمایل بسیار متفاوت از هم وارد بازار میشد. گاها یک شرکت در سال چندین گوشی عرضه میکرد که یکی صفحهنمایش بزرگ، دیگر صفحهکلید بزرگتر، بعدی ترکیبی از کنسول بازی و موبایل و نهایتا یک گوشی چندکاره بود.
همین اتفاقات و گوشیهای عرضه شده در آن سالها باعث خاطرهسازیهای زیادی شدند و کاربران با گوشیهایی که فضای ذخیرهسازی نداشتند، دوربین نداشتند، به اینترنت متصل نمیشدند و اصلا خبری از سیستمعامل نبود؛ بیشتر مانوس هستند.
بسیاری از آن گوشیها در حال فراموشی و جمع شدن از بازار هستند. شاید تا چند سال پیش میتوانستید یک گوشی خاطرهساز دست دوم در بازار بخرید ولی اکنون دیگر به سختی بتوان چنین گوشیهایی را از نزدیک دید.
در این مطلب؛ میخواهیم نگاهی به ۲۴ گوشی محبوب و خاطرهساز آن دوران بیندازیم و دوباره برخی از خاطرهها را زنده کنیم:
Motorola C115: اواخر ۲۰۰۴ وارد بازار شد، تک رنگ، حافظه در اندازه 10 تماس گرفته شده، 10 تماس دریافتی و 10 تماس ناموفق، دفتر تلفن فقط روی سیمکارت و بدون دوربین:
Nokia 1100: متولد سال ۲۰۰۳ با صفحهنمایش ۹۶ در ۶۵ پیکسل. این گوشی هیچیک از امکانات امروزی را نداشت و دفتر تلفن آن فقط ۵۰ شماره میگرفت ولی فروش بالایی داشت:
Nokia 3220: جز اولین گوشیهای نوکیا با قابلیت اتصال به اینترنت و مرورگر وب و یک برنامه کلاینت ایمیل. حجم حافظه داخلی ۴۵ مگابایت بود:
Samsung X650: در سال ۲۰۰۶ روانه بازار شد و به خاطر حجم کوچک و قابلیت تاشو که در جیب جا میگرفت؛ محبوبیت زیادی یافت:
Siemens A50: جزو اولین گوشیهای زیمنس در بازار بود که سال ۲۰۰۲ عرضه شد. تقریبا هیچی نداشت ولی آنتندهی خوبی داشت:
Samsung C100: عرضه در سال ۲۰۰۳ با فضای ذخیرهسازی ۳۰۰ کیلوبایت و ارتباط GPRS با سرعت ۴۰ کیلوبیت اما صفحهنمایش رنگی:
Siemens M65: در سال ۲۰۰۴ توسط زیمنس عرضه شد. به اینترنت وصل میشد و صفحهنمایش رنگی داشت:
Motorola C350: با وجودی که در سال ۲۰۰۳ عرضه شد ولی با اینترنت با سرعت ۴۰ کیلوبیت بر ثانیه متصل میشد. فقط در حافظه دفترچه تلفن گوشی ۱۰۰ شماره تلفن ذخیره میشد:
Motorola E398: کارت حافظه میخورد، صفحهنمایش رنگی ۲ اینچی داشت و از قابلیتهای پیشرفتهای مانند بلندگوهای استریو و دوربین سود میبرد:
Motorola Razr v3: یکی از پرفروشترین و محبوبترین گوشیهای قدیمی موتورولا است. باز هم به خاطر نوع طراحی کلیدها و قابلیت تاشوی آن دوستداشتنی بود. این گوشی هم در سال ۲۰۰۴ وارد بازار شد. پس از آن موتورولا چندین مدل دیگری با همین سبک طراحی روانه بازار کرد:
Nokia 7650: یک طراحی عجیب و غریب برای یک گوشی تاشو از سوی نوکیا در سال ۲۰۰۲:
Nokia 6600: لقب این گوشی «گوشتکوب» بود. واقعا مقاوم و سختکار بود. اندازه بزرگی داشت و در جیب جا نمیشد ولی کاربران طرفدار ابهتاش بودند. وقتی به مشخصاتاش نگاه میکنیم؛ واقعا چیزی برای گفتن نداشت ولی یکی از پرفروشترین گوشیهای نوکیا است:
اولین گوشی موبایل شما کدام مدل بوده و چه خاطرهای ازش دارید؟ کدامیک از گوشیهای قدیمی بالا را استفاده کردید و به نظر شما یک عجوبه در زمان خودش بوده است؟
چرا از این گوشیها خاطره بیشتری در ذهن داریم و برعکس از گوشیهای نسبتا جدیدتر با انبوهی از امکانات و ویژگیها هیچ حاطرهای در ذهنمان نیست؟
این نوشتهها را هم بخوانید
به گمانم Sony Erocsson K750 در این لیست فراموش شده (طبق آمار ویکی پدیا در کنار K300 پرفروش ترین گوشی این برند بوده).
اولین گوشیم نوکیا ۶۰۷۰ بود با اینفرارد توش دو تا دونه آهنگ زنگ می ریختم
E71 foghol ade bod.
زیمنس m65 قاب فلزی و قفل شو داشت، دور رنگی و رقص نور هنگام زنگ، واقعا محکم و با دوام بود.
یادش بخیر
با اینکه امکانات محدودی داشتند ولی تو زمان خودشون عالی بودن
همین الانم که ما داریم از گوشی های آیفون و سامسونگ استفاده میکنیم چند سال که بگذره واقعا خندمون میگیره که چرا انقدر محدود بودن
ممنون از مطلب خوبتون
یادش بخیر . جدیدا بعضی از این مدلها را چینی ها دارن کپی میکنن و تو بازار به اسم اصل فروخته میشن
کاش یادی هم از Nokia N8 میکردید که آخرین گوشی موفق نوکیا بود. من هنوز یکی ازش دارم
یادش بخیر من هنوز N73 ام را دارم و کار هم میکنه یه دونه 3250 هم داشتم که تهش میچرخید =))
همینطور یه مدل 5130، مدلهای که جاشون خالیه سونی اریکسون K750i و P990i هستش که واقعا هر دو اونها را دوست داشتم زمانی که ضماخت اصلا موضوع مهمی نبود