در مقابل بهانه‌گیری کودکان چه کنیم؟

تربیت کودکان کار دشواری است. به طور مثال پسر بچه‌ای را مجسم کنید که وسط یک فروشگاه شلوغ شروع به پرخاشگری می‌کند و جسورانه به والدینش پاسخ می‌دهد. در چنین مواقعی حتی والدینی که خیلی در مورد تربیت فرزندشان به خود اطمینان دارند نیز مأیوس و دلسرد می‌شوند و به دنبال روش و کلماتی مناسب می-گردند تا کودک خود را آرام کنند. به شما اطمینان می‌دهم که با استفاده از پاره‌ای روش‌ها، می‌توانید در شرایطی که فرزندتان بدرفتاری می‌کند خونسردی خود را حفظ نمایید و روشی مناسب در پیش گیرید، به خصوص هنگامی که با این پنچ مسئله تربیتی مواجه می‌شوید:

بهانه‌گیر و نق‌نق کردن: بهانه‌گیری معمولاً در بین خردسالان، بخصوص قبل از این که بتوانند به خوبی صحبت کنند، رایج است. این یکی از معدود راه‌هایی است که بچه‌ها توسط آن می‌توانند نارضایتی و خشم خود را از آنچه که نمی‌توانند به دست آورند ابراز کنند. هر چقدر هم که این مسئله ناراحت کننده باشد، والدین باید بدانند که علت بهانه‌گیری کودکشان فقط دیدن عکس‌العمل از جانب آنها نیست (گرچه علت اصلی آن همین است)، ولی حتی کودکان دبستانی هم وقتی که به مقصودشان نمی‌رسند با بهانه‌گیری، احساسات درونی خود را آشکار می‌کنند و در نتیجه آرامش می‌یابند.

چگونه با ان کنار بیایید: وقتی کودک خردسال شما شروع به بهانه گیری و نق‌نق کرد، از او بخواهید که به صورت‌های مختلف ابتدا در گوشی، بعد به آهستگی و سپس خیلی بلند و … چیزی را که می‌گوید، تکرار نماید. این روش درست مثل یک بازی توجه او را جلب خواهد کرد و بهانه‌گیری را فراموش خواهد نمود. در مورد کودک دبستانی خود می‌توانید از چند روش روش کلی استفاده کنید. به محض این که شروع به بهانه‌گیری کرد، حرف او را قطع کنید و به آرامی بگویید: “دارای نق‌نق و بهانه‌گیری می‌کنی و من گوش نمی‌کنم، پس بهتر است که با صدای شمرده صحبت کنی.” اگر باز هم ادامه داد، دوباره درخواست خود را تکرار کنید. اگر طریقه گفتار خود را تغییر داد با بیان جمله‌ای او را تشویق کنید. می‌توانید بگویید: ” وقتی بدون نق‌نق کردن می‌گویی که چه می‌خواهی بیشتر دوستت خواهم داشت.” اگر در چنین مواقعی عصبانی می‌شوید، هیجان صدای خود را فرو ببرید و فراموش کنید که چقدر دلتان می‌خواهد فریاد بزنید. به خاطر بسپارید که با مهار عکس‌العمل خود می‌توانید ارتباط بهتری با فرزندتان برقرار کنید. بعد به او بگویید که می‌دانید دلیل ناراحتی‌اش چیست و از این طریق با او به توافق برسید. به عنوان مثال، فرض کنید چون به فرزندتان اجازه نداده‌اید که قبل از ناهار شیرینی بخورد، ناراحت شده است، پس شیرینی را در جایی قرار دهید که بتواند آن را ببیند و به او قول دهید که بعد از خوردت غذا به او شیرینی می‌دهید.

اقدام پیشگیرانه: هنگامی که فرزندتان واضح و محکم صحبت می‌کند به او گوش دهید و تحسینش کنید. با این عمل به او یاد می‌دهید که اگر بدون بهانه‌گیری چیزی بخواهید زودتر آن را به دست خواهد آورد.