روزی روزگاری، پرواز بین دو قاره، بر فراز اقیانوس اطلس با کشتی هوایی با بلیت هفت هزار دلاری
تا همین صد سال پیش، وقتی کسی تصمیم میگرفت بین قارههای اروپا و آمریکا مسافرت کند، تنها گزینه معمول و رایج، خرید بلیت کشتی بود. اما پیشگامان هوانوردی با جسارت خود، نشان دادند که پرواز بیوقفه بر فراز اقیانوس ممکن است و به فاصله کمی این پروازهای متهورانه، تبدیل به پروازهای تجاری برای همه شهروندان شد.
شاید در آن بازه زمانی، پرواز بین قارهای، اندکی شبیه تلاشهای کنونی شرکتهای فضانوردی، برای معمول کردن پرواز به مدار زمین بود.
این روزها، همه چیز صنعت هوانوردی پیشرفت کرده، به جز امکانات رفاهی و مهیا کردن فضای دلچسب و کافی برای مسافران بخشهای اکانمی یا معمولی پروازها. تازه در روندی معکوس، بسیاری از شرکتها هر سال بر تراکم صندلیها میافزایند و فضای برای مسافران در دسترس قرار میدهند.
اما شاید جالب باشد که بدانید لوکسترین کلاسهای پروازی و اصطلاحا «فرست کلاس»، یارای رقابت با شرایط پروازهای حدود صد سال پیش را که به یاری کشتیهای هوایی انجام میشدند، ندارند.
نخستین بار در تابستان سال 1931، یک مسیر هوایی برای کشتیهای هوایی بین فرانکفورت آلمان و ریو دو ژانیرو معرفی شد.
در دهه 1930، به یاری دو کشتی هوایی Graf Zeppelin و Hindenburg، دهها پرواز بین قارهای بر فراز اقیانوس، انجام شد.
این سفر 4 روز طول میکشید و هزینه آن هم 400 دلار بود که البته با احتساب تورم این همه سال، معادل 7 هزار دلار کنونی میشود.
در این پست عکسهایی از فضای داخلی بینظیر این کشتیهای هوایی را مشاهده میکنید.
رفاه و آسایش این محیط بینظیر در سفرهای هوایی دیگر تکرار نشد و فاجعه کشتی هوایی هیندنبرگ، مجال استمرار و توسعه را به مسافرت هوایی با کشتیهای هوایی نداد.