فسیل مرموز «تولی مانستر» هنوز اسرارآمیز و برای دانشمندان معماگونه است
گاهی اوقات دانشمندان فسیل‌هایی چند میلیون ساله کشف می‌کنند که بسیار عجیب و غریب بوده و در هیچ‌یک از دسته‌بندی‌های رایج حیوانات ما قبل تاریخ قرار نمی‌گیرند. اندام این حیوانات یا گیاهان بسیار مرموز و غیرمعمول است که شبیه هیچ موجود شناخته شده تا کنون یا حتی موجودات زنده نیست.
«تولی مانستر» (Tullimonstrum یا Tully Monster) یک فسیل ۳۰۰ میلیون ساله مرموزی است که در منطقه Mazon Creek ایلینویز امریکا کشف شده و سال‌ها است فکر دانشمندان را به خود مشغول کرده است.
در نگاه اول به نظر می‌رسد این فسیل متعلق به حیوانی باریک با اندامی طولی بوده است ولی دقیقا در جایی که انتظار دارید دهان حیوان باشد؛ اندامی نازک و باریک و طولانی شبیه یک گردن دراز مشاهده می‌کنید که در انتها به یک جفت چنگک ختم می‌شود. چشمان این موجود هم از بدنش بیرون زده و شبیه شاخک‌های برخی حشرات هستند.
هنوز دانشمندان نتوانسته‌اند تشخیص دهند Tully Monster یک موجود مهره‌دار و دارای ستون فقرات مانند پستانداران، پرندگان، خزندگان و ماهی‌ها است یا یک موجود بی‌مهره و بی ستون فقرات مانند حشرات، سخت‌پوستان، اختاپوس‌های و نرم‌تنان دیگر است.
این یک معمای بزرگ است که دانشمندان سال‌ها است مشغول حل آن هستند و در هر مطالعه و تحقیق، گروهی از دانشمندان به نتایج جدیدی می‌رسند که فرضیه‌های قبلی را رد می‌کند. مثلا، گروهی از دانشمندان در سال ۲۰۱۶ ادعا کردند معمای فسیل «تولی مانستر» را حل کردند و با قطعیت گفتند یک موجود مهره‌دار است.
مهره‌دار یا نرم‌تن؟
اکنون، گروهی دیگر از محققان در یک مطالعه جدید به این نتیجه رسیده‌اند که «تولی مانستر» می‌تواند جزو گروه بی‌مهره‌ها هم قرار بگیرد. در حقیقت، شواهدی پیدا کردند که نشان می‌دهد اجزای بدن او به بی‌مهره‌ها هم نزدیک است.
اولین بار، فسیلی از Tully Monster در دهه ۱۹۵۰ توسط یک جمع‌کننده فسیل‌های تاریخی موجودات به نام Francis Tully کشف شد. از همان زمان، دانشمندان درگیر طبقه‌بندی این موجود هستند و نمی‌دانند دقیقا چه جور جانوری است. این مسئله سال‌ها طول کشید تا فسیل جدیدی از این موجود در ایلینویز کشف شد.
دانشمندان براساس برخی شواهد و آثار ظاهری فسیل‌ها تصور می‌کردند جزو مهره‌داران است. مثلا، خطی در طول بدن او هست که شاید مربوط به ستون فقراتش باشد. همین‌طور، بدن باریک و طولانی آن به همراه پنجه‌های عجیب، دهان چنگکی، آثاری از روده و نظایر نشان می‌دهد ظاهرا مهره‌دار بوده است.
در تحقیق سال ۲۰۱۶ نیز روی رنگدانه‌های درون چشم Tully Monster که نوعی ملانوزوم هستند؛ تاکید شد؛ چون از نظر اندازه و ساختار دقیقا مشابه چشم‌های مهره‌داران است. تحقیقات جدید نشان می‌دهد چشم برخی از بی‌مهره‌ها مانند ماهی‌های مرکب و اختاپوس‌ها نیز چنین ملانوزوم‌هایی دارند.
تجزیه و تحلیل شیمیایی با شتابدهنده ذرات
برای این تحقیق از نوعی شتابدهنده ذرات به نام سنکروترون استفاده شده است که در دانشگاه استنفورد کالیفرنیا قرار دارد. این شتابدهنده ذرات به دانشمندان امکان تجزیه شیمیایی فسیل‌های بسیار قدیمی را می‌دهد. شتابدهنده با تابش شدید اشعه به فسیل که نوعی بمباران اشعه‌ای است؛ موجب برانگیخته شدن عناصر موجود در فسیل می‌شود.
وقتی فسیل برانگیخته می‌شود؛ اشعه ایکسی از خود ساطع کرده که نشان‌دهنده مواد تشکیل‌دهنده آن هستند. دانشمندان در تحقیق اخیر به همین روش موفق شدند به برخی عناصر درون چشم «تولی مانستر» پی ببرند.
در ابتدا، متوجه شدند در رنگدانه‌های ملانوزوم چشم Tully Monster مقدار زیادی ماده «مس» وجود دارد. در فسیل‌های نرم‌تنان و بی‌مهره‌های بخش Mazon Creek نیز این ماده مس دیده شده است. از سوی دیگر، آنها متوجه وجود ماده «روی» هم در ملانوزوم‌ها شدند که بیشتر در مهره‌داران یافت می‌شود.
دانشمندان با تجزیه و تحلیل شیمیایی چشم Tully Monster دریافتند که این جانور می‌تواند بدون مهره هم باشد و تحقیقات سال ۲۰۱۶ که می‌گوید مهره‌دار است را رد می‌کند.
تحقیقات روی فسیل Tully Monster هنوز ادامه دارند و دانشمندان در شگفتی هستند که واقعا این موجود چه ساختار و اندامی داشته و جزو کدام گروه جانوران است.
کاش درمورد ابعاد این موجود هم مینوشتید.