فیلم خوب The Visit با بازی اینگرید برگمن و آنتونی کویین

در کودکی و نوجوانی، علاقه زیادی به رادیو داشتم. راستش آن موقع نامحدودترین رسانه، همین رادیو بود. رادیو ضبط ساده پاناسونیک، چیزی بود که من با آن سعی می‌کردم زبان انگلیسی خودم را تقویت کنم، به پخش‌های زنده لیگ برتر انگلیس گوش می‌کردم و از اینکه می‌دیدم می‌توانم زودتر از هر شخص دیگری از نتایج بازی‌های منچستر یونایتد مطلع شوم، به وجود می‌آمدم!

چند برنامه بود که از دستشان نمی‌دادم. عصرها برنامه‌ای پخش می‌شد که الان نامش را به یاد ندارم، یکی از آیتم‌های پخش شده از این برنامه نمایش‌های رادیویی بر اساس داستان‌های علمی تخیلی بود که من روی نوار کاست ضبط می‌کردم و بارها به آنها گوش می‌کردم.

قصه شب هم یکی از برنامه‌های مورد علاقه من بود و اگر واقعا کسی پیگیر بود می‌توانست با ادبیات داستانی آشنایی خوبی از طریق همین برنامه پیدا کند.

یکی از نمایش‌هایی که متاسفانه من فقط یک قسمتش را دیدم، داستان خیلی جالبی داشت.

داستان از این قرار بود که زن ثروتمند پا به سن گذاشته‌ای پا به یک شهر متروک و فقیر می‌گذارد. او قبلا در همین شهر می‌زیست و 20 سالی می‌شد که از این شهر رفته بود و حالا با توجه به ارثیه شوهر فوت شده‌اش، تبدیل به یک زن به راستی توانگر شده بود.

اما به صورت ضمنی بعد از دیدار با اعضای شورای شهر و مردم، قول داد که کمک مالی هنگفتی به شهر بکند، اما در ازای آن چیز ظاهرا غیرممکنی را طلب کرد. چیزی که در وهله اول، نشدنی به نظر می‌رسید …

سال‌ها بعد من خیلی تلاش کردم با کلیدواژه‌هایی مناسب در اینترنت جستجو کنم و ببینم واقعا این داستان را که نوشته و اخر قصه چه می‌شود. اما هر بار تیرم به سنگ می‌خورد و موفق نمی‌شدم.

امروز بالاخره متوجه شدم که متن آن نمایش را فریدریش دورنمات، نمایشنامه‌نویس و رمان‌نویس برجسته سوئیسی نوشته بود.

و هیجان‌انگیزتر این بود که دریافتم از این اثر یک اقتباس سینمایی مشهور هم وجود دارد که نامش ملاقات یا The Visit است و در سال 1964 ساخته شده و دو هنرپیشه بسیار شاخص دارد:

اینگرید برگمن و آنتونی کویین.

برنارد ویکی این اثر را کارگردانی کرده است. این فیلم دوبله بسیار خوبی دارد. شاخص‌تر همه دوبله رفعت هاشم پور در نقش مادام زاکاناسیان با بازی برگمن است. چنگیز جلیلوند  هم کاراکتر سرژ میلر با بازی آنتونی کویین را دوبله کرده بود. خسرو خسروشاهی هم نقش دیگری را در این فیلم دوبله کرده‌ بودند.

فیلم تم جالبی دارد. با خودم فکر می‌کنم که اگر در زمانه کنونی چنین فیلمی با این بار معنایی با جلوه‌ها و پوسته کنونی ساخته می‌شد، چطور از آب درمی‌آمد و چقدر از آن استقبال می‌شد.

فیلم سستی نفس انسان در مقابل شهوات را نشان می‌دهد و تاکید که می‌کند که انسان‌ها، علیرغم همه شعارها و ظواهر تمدن، همچنان به وقتش می‌توانند پا بر اصول اخلاقی بگذارند.

تماشای این فیلم را واقعا به شما توصیه می‌کنم. از آن کلاسیک‌های ساده و مفهومی به یادماندنی برایتان خواهد شد.

این را هم بگویم که پایان فیلم با پایان نمایش دورنمات متفاوت است.