این خطای بینایی جالب در توییتر خیلی سر و صدا به پا کرده

چند وقتی بود که با خودم می‌گفتم که این خطاها یا توهم‌های بینایی یا به اصطلاح فرنگی‌ها optical illusionهایی که گاه و بیگاه در اینترنت می‌بینیم، از کجا می‌آیند؟

تاریخچه آشنایی آدم‌ها با خطاهای ادراکی به خیلی وقت پیش برمی‌گردد. قبلا هم برایتان نوشته بودم که سیستم بینایی ما یک ماشین ساده مثل دوربین عکاسی نیست و این وسط ما داده‌های خام ابتدایی را در سطوح مختلف پردازش می‌کنیم و حاصل کار ممکن است با اطلاعات اولیه خیلی تفاوت داشته باشد.

اینکه در سیر تکامل قشر بینایی مغز ما چطور درگیر این تفاسیر شده و اصلا چه ضرورت‌ها تکاملی باعث شده‌اند که در مواردی ویژه‌ای پردازش قوی‌تر باشد، باید خیلی جالب باشد. مثلا مغز ما در تشخیص چهره‌ها بسیار تواناست، تا حدی که می‌تواند در اشیای بیجان هم صورتک‌هایی بجوید که در این مورد هم قبلا در «یک پزشک» برایتان نوشته بودم.

اما به سوال اول این پست برمی‌گردم، این تصاویر ثابت یا متحرکی که در آنها خطاهای بینایی جالبی مطرح می‌شوند، واقعا از کجا می‌آیند؟

امروز من با مفهوم شاخه‌ای خاص از گرافیک و هنر به نام هنرمند متخصص ایجاد یا خلق خطای بینایی آشنایی شدم. اینها کسانی هستند که پایه‌های ایجاد خطاهای ادراکی را از قبل می‌دانند و در مورد آنها مطالعه کرده‌اند، بعد با کار روی آنها و یک سری خلاقیت، تصاویر جالبی درست می‌کنند.

معمولا اگر تنها یکی از این تصویر گل کند و در اینترنت همه‌گیر شود، هنرمند مورد نظر کلی محبوب و مشهور می‌شود.

اما امروز به یکی از کارهای هنرمندی با نام کاربری @jagarikin در توییتر نگاه می‌کنیم.

به تصویر متحرک کوتاه زیر نگاه کنید.

به نظر می‌رسد که این کاراکترهای بامزه در حال بالا رفتن از پله و پریدن و حرکت هستند؟

اما اصلا چنین نیست و همه آنها ثابتند.

در این زمینه در سایت دانشگاه آکسفورد این طور توضیح داده شده که اگر ما اشیای روشن و براقی را در یک پس‌زمینه ببینیم که در میدان بینایی مرتب از چپ به راست تکرار شده‌اند، مغز ما طوری داده‌ها را پردازش می‌کند، انگار که داریم یک چیز واحد می‌بینیم که دارد از چپ به راست حرکت می‌کند!