این نقل قول از خاطره کورت ونه‌گات در توییتر، ۱۶۵ هزار لایک گرفت! لازمه انجام کارها، خوب بودن در آنها نیست!
زندگی در جامعه سودگرا و سطحی، آسیب جدی به احساس خوشبختی آدم‌ها می‌زند. برخی از ما شخصیت‌مان طوری شکل گرفته که تا در کاری بهترین نباشیم و در کسب سرمایه، سرآمد نباشیم، احساس آرامش نمی‌کنیم.
خواندن خاطره زیر از نویسنده بزرگ آلمانی -کورت ونه‌گات– می‌تواند دریچه جدیدی به ذهنتان بگشاید.
این خاطره چند وقت پیش توسط کاربری در توییتر بازنشر شده و بسیار مورد توجه قرار گرفته، طوری که تا حالا بیش از ۱۶۵ هزار لایک گرفته و بیش از ۵۶ هزار بار به اشتراک گذاشته شده:
«وقتی ۱۵ سالم بود، به مدت یک ماه، نزد یک گروه باستان‌شناسی کار می‌کردم و مشغول حفاری بودم.
یک روز، وقت استراحت ناهار، یکی از باستان‌شناس‌ها از من یکی از آن سوال‌های آگاه‌کننده‌ای را که از جوان‌ها می‌پرسند، پرسید:
– آیا ورزش می‌کنی؟ ورزش مورد علاقه‌ات چیست؟
من به او گفتم که:
-نه من هیچ ورزشی نمی‌کنم و در مسابقه‌ای شرکت نمی‌کنم. من در تئاتر و گروه کر موسیقی فعالیت دارم و پیانو و ویولن می‌زنم و در کلاس‌های هنر شرکت می‌کنم.
او تعجب کرد و گفت که:
– خیلی عالی است.
من گفتم که:
-ولی نه! من در هیچ کدام از اینهایی که گفتم، خوب نیستم!
در اینجا بود که این باستان‌شناسی چیزی گفت که هرگز فراموش نمی‌کنم و در ذهنم نشست، چون هیچ کس قبل آن، چیز مشابهش را به من نگفته بود:
-فکر نمی‌کنم برای اینکه مشتاق کاری باشی، حتما لازم باشد که در انجام آن کار خوب باشی. تو هر کدام از این تجربیات فوق‌العاده را با مهارت متفاوتی انجام می‌دهی. همه این کارها به تو چیزهایی می‌آموزد و صرف‌نظر از اینکه چگونه انجامشان می‌دهی، از تو آدم جالبی می‌سازد.
و این چیزی که باستان‌شناس به من گفت، زندگی‌ام را تغییر داد. به خاطر اینکه من از مرحله شکست و تباهی و تصور اینکه آدمی هستم که در انجام کارها نبوغ لازم را ندارم به شخصی تبدیل شدم که از انجام کارها لذت می‌برد.
من در محیطی پرورش یافته بودم که روی سود و موفقیت متمرکز بود، بنابراین من را با افسانه نبوغ درگیر کرده بود و من تا پیش از گفتگو با باستان‌شناس تصور می‌کردم که تنها کارهایی که ارزش انجام دادن دارند، آنهایی هستند که من در آنها می‌توانم «برنده» شوم.