پیدا شدن ۲۲۶ نامه عاشقانه کورت ونه‌گات به همسرش در اتاق زیرشیروانی – آیا فناوری به این نامه‌نگاری‌های دوست‌داشتنی پایان داده است؟
روزنامه usatoday نوشته که دختر کورت ونه‌گات، به صورت تصادفی وقتی به اتاق زیرشیروانی رفته، مجموعه‌ای از ۲۲۶ نامه عاشقانه پدرش به مادرش را پیدا کرده. انتشار آنها جنبه رمانتیکی از خالق کتاب‌های پیانوی خودنواز – شب مادر – گهوارهٔ گربه – سلاخ‌خانهٔ شمارهٔ پنج – مجمع‌الجزایر گالاپاگوس و زمان لرزه را آشکار می‌کند.
این نامه‌ها که برخی دست‌نویس هستند و برخی تایپ شده‌اند بین سال‌های ۱۹۴۱ تا ۱۹۴۵ نوشته شده‌اند و این در حالی است که ۴۰ سال پیش این زوج عاشق از هم جدا شدند.
به زودی شاهد چاپ این مجموعه نامه‌هاش عاشقانه خواهیم بودو این کتاب هم به مجموعه کتاب‌های نوشته‌های عاشقانه نویسنده‌های مشهور دنیا اضافه خواهد شد.
اما به غیر از این می‌شود تصور کرد که فناوری و رواج وسایل ارتباطی مثل ایمیل و تماس تصویری و پیام‌رسان‌ها، شاید باعث شوند که در آینده دیگر شاهد چاپ مجموعه کتاب‌های تازه‌ای نباشیم.
نامه و کاغذ در نگاه شتاب‌زده اولیه، شاید به نظر سست و قابل گم و ناپیدا شدن باشند، در عوض ذخایر دیجیتال مطمئن‌تر. اما همه می‌دانیم که در عمل این طور نیست.
همین یک و نیم دهه، ما شاهد سربرآوردن و محو بسیاری از سرویس‌های اینترنتی بوده‌ایم. آیا شما مجموعه چت‌های خود در وایبر را حفظ کرده‌اید؟ آیا نامه‌هایی که با ایمیل یاهو یا هات‌میل می‌فرستادید دارید؟
اینها باعث شده‌اند که پیام‌های تکانه‌ای جای نامه‌نگاری‌های دوست‌داشتنی قبلی را بگیرند. احتمالا شما جایی نامه‌هایی که مثلا پدربزرگتان نوشته را دارید. آیا نسل حاضر میتوانند چنان نامه‌های بنویسند؟ همه کاری که آنها میتوانند بکنند نوشتن چند جمله و ارسال چند شکلک است و از اینها، نمی‌شود کتاب ادبی ساخت.
کمی منشآت قائم مقام فراهانی یا نامه‌پراکنی‌های عاشقانه نویسنده‌های بین دهه ۳۰ تا ۶۰ شمسی را بخوانید و پیش خودتان فکر کنید که در این سال‌ها خشکیدن شوق ادبی، تنزل جایگاه ادبیات و فناوری، چه بر سر نویسندگی ما آورده است!
