هنر و پزشکی: جیمز لیند و بیماری اسکوربوت
این تصویر رنگ روغن را پارک دیویس ترسیم کرده و یک جراح نیروی دریایی انگلیس را در سال 1747 نشان می‌دهد.
او در این زمان به صورت آزمایشی متوجه شد که چگونه می‌شود یک بیماری مرموز را ملوان‌ها و سربازها را در سفرهای طولانی درگیر می‌کرد، درمان کند.
نام این بیماری scurvy یا اسکوربوت بود. بیماری‌ای که در نتیجه کمبود ویتامین سی C ایجاد می‌شود.
اسکوربوت موجب ظاهر شدن لکه‌هایی بر روی پوست، اسفنجی شدن لثه‌ها و خونریزی غشاهای مخاطی می‌شود. لکه‌ها بر روی ران‌ها و پاها بیش‌تر ظاهر می‌شوند. افراد مبتلا به اسکوربوت رنگ‌پریده و افسرده هستند، و ممکن است دچار فلجی یک یا چند عضو شوند. در اسکوربوت پیشرفته، زخم‌ها باز شده، چروک می‌کنند، دندان‌ها می‌افتند، و سرانجام، در صورت عدم درمان، فرد می‌میرد.
در گذشته اسکوربوت در میان ملوانان و دزدان دریایی که مدت‌هایی طولانی در سفر بودند و به میوه و سبزیجات دسترسی نداشتند بسیار شایع بود.
در آن زمان به خاطر اینکه ملوان‌های انگلیسی با یک منبع غنی ویتامین سی یعنی لیمو درمان می‌کردند، با کمی شوخی Limeys لقب داده بودند. در واقع اینها نخستین انسان‌هایی بودند که در پی درمان با ویتامین به صورت درماتیک بهبود پیدا می‌کردند.
در سال ۱۹۲۷، آلبرت سنت گیورگیی، بیوشیمیست مجارستانی که در سال ۱۹۳۷ برندهٔ جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی شد، مولکول اسید اسکوربیک یا همان ویتامین سی را از کلم، پرتقال و فلفل سبز مجزا کرد.
منبع عکس: تایم – 13 ژانویه 1961
