یوفو چیست؟ هفت فرضیه و نکته باورنکردنی در مورد ماهیت یوفوها
مدتهاست بر سر وجود یا عدم وجود پدیده‌ای که آن رایوفویا اشیا پرنده ناشناس» می‌نامند، بین گروههای مختلف علمی و غیرعلمی، بحث و جدل‌های فراوان سر گرفته است. عده‌ای به سادگی آن را وهم آلود و نشانه ساده لوحی باورمندان آن می‌دانند وعده دیگری نیز با اعتقادی راسخ، هرنوع نور یاجسمی را در آسمان یک سفینه فضایی می‌بینند. در این میان، عده بسیاری هم در تلاشند تا درباره این موضوع تحقیق بیطرفانهای در ابعاد بسیار گسترده انجام بدهند و این موضوع را از دید دیگری بررسی کنند. اما برای پیمودن طولانی‌ترین راه هانیز باید از گام نخست شروع کرد.نیکردفرن در این مقاله به مهم‌ترین فرضیه هاها که سعی دارند به سوال‌هایی چون آنها چه هستندو از کجا آمده‌اند، می‌پردازد.
باشنیدن کلمه یوفو در ذهن بیشتر مردم تصویری از یک سفینه فضایی که از جهانی دوردست به زمین آمده، یا صحنه ربودن انسان‌ها در حالی که معلق در هوا هستند و به درون سفینه کشیده می‌شوند، شکل می‌گیرد. با این حال، فرضیه‌ای که می‌گوید یوفوها از کهکشانی دور به زمین می‌آیند، همان طور که از عنوانش پیداست، به سادگی، یک «نظریه» است. در حقیقت، نظریات و فرضیاتی که برای توضیح حضور این پدیده در سیاره ما ارائه شده‌اند، بسیار زیاد و متنوع هستند و توانسته‌اند برای چندین دهه، خوراک فکری چند نسل از علاقه مندان به آن را تامین کنند. در این مقاله سعی دارم تا به مهم‌ترین آنها بپردازم.
فرضیه اول: بوفوها فرازمینی هستند
مشهورترین نظریه‌ای که برای توضیح ماهیت یوفوها مطرح شده، می‌گوید این پدیده، منشأ فرازمینی دارد. ربایش‌ها، هشدارهای «مردان سیاه پوش » برخوردهای نزدیک در انواع مختلف، تماسیافتگان، نقوش مزارع و داستان‌های بسیار در مورد سقوط یوفوها و محرمانه نگه داشتن این مطالب توسط دولتها، همگی به عنوان مدارکی برای حضور فرازمینی‌ها | در میان ما مورد استناد قرار می‌گیرند. در حقیقت در میان طرفداران این نظریه می‌توان انسان‌های برجسته و صاحب نظران در زمینه‌های مختلفی را نیز مشاهده کرد. ادگار میچل، متولد ۱۹۳۰ در هیرفورد تگزاس که یکی از فضانوردان ماموریت فضایی آپولو ۱۴ بود به مدت ۹ ساعت در منطقه فرامائوروهایلندز» ماه راهپیمایی کرده و ششمین نفری بود که بر سطح نزدیکترین همسایه کیهانی‌مان راه رفت میچل، نظرش را در مورد یوفوها این طور مطرح کرده است که: | «۹۰ درصد اطمینان دارم که بسیاری از هزاران جسم پرنده ناشناس که از دهه ۴۰ میلادی به ثبت رسیده‌اند، متعلق به بازدید کنندگانی از سیارات دیگر هستند.»
در مصاحبه‌ای که در تاریخ ۱۰ اکتبر ۱۹۹۸ در منزل او در فلوریدا انجام شد، میچل به جان ارلز از روزنامه «People»انگلستان گفت که یقین دارد حیات فرازمینی حقیقت دارد و اینکه حداقل چند نمونه از آنها از زمین بازدید کرده‌اند. به عنوان یک فضانورد می‌گویم، کسانی که در ارتش به این اطلاعات دسترسی دارند ترجیح می‌دهند با کسانی مانند من در این باره صحبت کنند تا افرادی که احتمالا شیاد و دروغگو هستند. داستان‌هایی که من از زبان آنها شنیددام، برای من جای هیچ شکی باقی نگذاشته که بیگانهها از زمین دیدار کرده‌اند. هر چه باشد، آنها از من برای صحبت کردن در مورد یوفوها صلاحیت و دانش بیشتری دارند.»
فرضیه دوم: یوفوها موجوداتی باستانی اند
یکی از نظریه‌ها می‌گوید بیگانهها می‌توانند موجوداتی باستانی و بسیار پیشرفته باشند که در سیاره خودمان زندگی و با نژاد انسان رابطه نزدیکی نیز دارند. این نظریه توضیح می‌دهد که این موجودات احتمالا در خفا و طی هزاران سال در زیرزمین به زندگی ادامه داده‌اند. کسانی که این نظریه را بیش از حد غیر قابل باور می‌دانند، بهتر است با دقت بیشتری نظریات و کارهای ای ای گست را مطالعه و بررسی کنند. طی مدتی که پدر او در استخدام ارتش و مشغول به خدمت در پایگاه رایت پترسون در اوهایو بود در تابستان ۱۹۴۷ گزارش محرمانهای دریافت کرد که مربوط به بازیایی یوفوی سقوط کرده در رازول نیومکزیکو بود. گست توضیح می‌دهد در زمان جلسه بازیابی اطلاعات، نیروی هوایی به این نتیجه می‌رسد که به وسیله نقلیه هوایی و نه اجساد یافت شده در صحرای رازول ماهیت فرازمینی ندارند. بر اساس گفته‌های پدر گست: «آن وسیله‌ها از درون سیاره خودمان آمده بودند. آنها انسان بوده و تمدن‌شان در دالان‌ها و تونل‌های زیرزمینی جنوب غرب (ایالات متحده) قرار دارد. » طبق اطلاعات گست، هزاران سال است که این تمدن در آن نقطه زندگی می‌کنند. پدر گست همچنین به او گفته بود: «آنها به ندرت می‌آیند و می‌روند. وسایل نقلیه‌شان ممکن است هر از گاهی سقوط کنند. آنها ظاهری انسانی دارند و به همین دلیل به سادگی در میان ما رفت و آمد می‌کنند. اگر روزی در خیابان با یکی از آنها برخورد کنیم، ممکن است تفاوتی را حس نکنیم؛ اما اگر به آنها از نزدیک نگاه کنیم، متوجه تفاوت و عجیب بودنشان خواهیم شد. گست معتقد است فرضیه فرازمینی بودن آنها توسط خودشان به کسانی که با آنها برخورد کرده‌اند، قبولانده شده، چون این راحت‌ترین چیزی است که آنها باور می‌کنند.
فرضیه سوم: یوفوها پدیدههای آب وهوایی عجیب و کمیاب هستند
پرونده‌های موجود در آرشیو ارتش ایالات متحده نشان می‌دهند تنها دو سال بعد از برخورد خلبان کنت آرنولد با ۹ یوفو در آسمان بالای کوه کسکید در ایالت واشنگتن در تاریخ ۲۴ جون ۱۹۴۷، دپارتمان بازرگانی ایالات متحده شروع به بررسی مقایسه یوفوها با صاعقههای تویی کرد و گفت این احتمال وجود دارد که آنها با یکدیگر اشتباه گرفته شوند. یک گزارش فنی که از طرف کارگروه یوفولوژی نیروی هوایی تحت عنوان «پروژه لجبازی» در سال ۱۹۴۹ تهیه شده بود به جزئیات تحقیق بخش‌ها‌شناسی دپارتمان بازرگانی درباره صاعقههای توپی می‌پردازد. بر اساس این گزارش، این پدیده کمیاب جوی در حقیقت، «گویهای تقریبا کروی شکل یا گلابی شکلی هستند که در بسیاری موارد، ستون‌های نوری یا تابش‌های شدید نوری نیز از خود منتشر می‌کنند. این صاعقههاظاهری نورانی داشته و به رنگهای قرمز یا سفید درخشان دیده می‌شوند. در بعضی موارد روی صاعقدهای تویی، شعله‌های کوچکی هم مشاهده شده که از درون حجم اصلی نورانی به سمت بیرون پرتاب شده یا به شکل جریان‌های نورانی به صورت مایل به زمین می‌ریزند.»
در حالت خاصی نیز، گزارش‌های این صاعقدها، آنها را به این شکل توصیف کرده‌اند که حجم اصلی به گویهای کوچکتری تقسیم شده و بعد آنها مانند آبشاری از جرقه به زمین سقوط کرده‌اند. تقریبا در تمامی موارد از این صاعقهها جریان‌هایی نورانی به سمت زمین سرازیر شده و سپس ناپدید می‌شوند. همین طور گزارش‌هایی وجود دارند که در آنها شاهدان صاعقه، آنها را درون اتاق یا فضایی دیگر در حالی مشاهده کردداند که در هوا معلق بوده و اجسام موجود در آن مکان، هیچ تاثیری روی آنها نداشته و با آنها نیز برخوردی نداشته‌اند. البته تنها دپارتمان بازرگانی بر این باور نبود که بعضی یوفوها در واقع پدیدههای آب وهوایی عجیب وغریب و دیا کیا جلب شدند
فرضیه چهارم: یوفوهامشابه پلاسماها یانورهای زمینی هستند
در می۲۰۰۶، وزارت دفاع انگلستان رسما اعلام کرد بعد از چندین دهه تحقیقات محرمانه درباره یوفوها به این نتیجه رسیده‌اند که بیگانه‌های فضایی در حال بازدید از کره زمین نیستند. این ادعاهای خارج کردن مدارکی تحقیقاتی از حالت محرمانه آشکار شدند که در سال ۱۹۹۶ | آغاز و در سال ۲۰۰۰ تکمیل شده بودند. عنوان این مدارک، «گزارش فراخور» بود که در ۴۶۵ صفحه نشان داد چگونه متخصصان دفاع هوایی انگلستان این طور تشخیص دادند که گزارشات مشاهده یوفوها نتیجه پدیده‌هایی طبیعی و کمیاب هستند که هنوز به درستی درک و توضیح داده نشده؛ مانند پلاسماها یانورهای زمینی دکتر دیوید کلارک و گری آنتونی که خارج شدن این گزارش از حالت محرمانه نتیجه تلاش‌های آنان است، در مورد این گزارش نوشتند: «آقای ایکس (نامی که کلارک و آنتونی به کسی که گزارش را تهیه کرده و هنوز نامش مشخص نیست، اطلاق می‌کردند) پا را از این هم فراتر گذاشته و به تحقیقات بحث برانگیز آقای مایکل پرسینگر در دانشگاه لور نشن هم پرداخته است.
به نظر او، این تئوری که پلاسماها یا نورهای زمینی می‌توانند توضیحی برای گزارشات متنوع برخورد نزدیک و حتی ربایش‌های بیگانهها نیز باشند، اعتبار بیشتری نسبت به تئوری‌های دیگر دارد. بر اساس این گزارش، در وضعیت‌های خاصی، پلاسماها می‌توانند نتیجه فعالیت لوب گیجگاهی در مغز انسان باشند. این فعالیتهاباعث بقای حافظه و تکرار تجربیات برای مشاهده‌گر خواهند شد. به عقیده نویسنده گزارش، این می‌تواند عاملی کلیدی برای درک گزارش‌های بیش از حد خاص باشد که به عقیده قربانیان برای آنان اتفاق افتاده است.» دکتر گرگ لیتل نیز در مورد این گویهای نورانی ناشناخته می‌گوید: «اشتیاق اولیه پرسینگر، اثرات باور نکردنی میدان‌های مغناطیسی پلاسماها بر سطح آگاهی انسان‌ها بوده است. تحقیقات پر سینگر نشان می‌دهند کسانی که با پلاسماهای پر انرژی تماس پیدا می‌کنند، وضعیت‌های آگاهی متفاوتی را تجربه کرده که نتیجه آن، درون بینی‌های عجیب و غیر عادی مانند ربایش توسط بیگانهها، مشاهده اشباح، یاحتی جانداران غیر عادی مانند پاگنده، پری‌ها و موجوداتی شبیه به بیگانگان خواهد بود.»
فرضیه پنجم: یوفوها پروژه‌های سری ارتش با نیروی دریایی
پرونده‌هایی که متعلق به اف بیآی بوده و با استفاده از قانون آزادی اطلاعات از حالت محرمانه خارج شده‌اند، نشان می‌دهند که در تابستان ۱۹۴۷، مامور ویژه، اس دبلیو رینولدز در صحبتی با یک سرهنگ نیروی هوایی مطلع شد یوفوها در حقیقت، پروژه‌های سری ارتش با نیروی دریایی هستند. البته این مطلب می‌تواند درست باشد؛ مخصوصا که برای چندین دهه، این شایعه بر سر زبان‌ها بوده که ارتش ایالات متحده، به صورت محرمانه در حال ساخت وسیله‌های نقلیه بشقابی شکل بوده است. همان طور که نایجل واتسون در مقاله مشهور خود با عنوان «تنها راه سفر» توضیح می‌دهد، تلاش‌های بسیاری برای ساخت وسایلی بشقابی شکل انجام گرفته که هیچ کدام کاملا موفقیت آمیز نبوده‌اند.
البته کسانی که این نظریه را مردود می‌دانند به مشهورترین نمونه این وسایل نقلیه، یعنی «ورو کار» استناد می‌کنند که با شکست مواجه شد. به نظر آنان به همین دلیل بوفوها نمی‌توانند وسایل با سلاح‌هایی سری ساخته ارتش باشند. البته بسیاری نیز این نظر را ندارند: آرشیو سال ۱۹۵۷ اف بیای به گزارش‌های مشاهده وسیلهای غیر عادی در یک پایگاه نظامی آلمانی اشاره دارند که ظاهرا قطری بین ۷۰ تا ۹۰ مترو ۴ متر ارتفاع داشته و خاکستری رنگ است. به عبارت دیگر، یک بشقاب پرنده | کلاسیک تمام عیار است در سال ۱۹۵۷ نیز وزارت امور هوایی انگلستان در گزارشی محرمانه اعلام کرده بود: «کتابی در مورد سلاح‌های آلمانی در طول جنگ جهانی دوم) توسط روزنامه «Daily Worker» معرفی شده و در آن به بشقاب پرندهای ساخت آلمان اشاره شده که می‌تواند با سرعت ۲۰۰۰ کیلومتر در ساعت و در ارتفاع ۴۰ هزار پایی (۱۲ کیلومتری) پرواز کند.» و البته داستان‌های بسیاری در مورد تکنولوژی‌های به دست آمده از یوفوها در منطقه ۵۱ در ایالت نوادا هم وجود دارد.
فرضیه ششم: یوقوها در حقیقت مسافرانی از آینده هستند
پروفسور میچیو کاکو، نویسنده کتاب فیزیک غیر ممکن ها» و یکی از متخصصان سفر در زمان می‌گوید: «اگر یک فضانورد بتواند نزدیک به سرعت نور حرکت کند، ممکن است چیزی حدود ۱ دقیقه طول بکشد تا به نزدیکترین سیارہ برسد. در همین مدت، روی زمین چهار سال زمان گذشته است. دلیل آن هم این است که زمان درون سفینه او کند شده است. به این ترتیب، از دید زمینی‌ها او چهار سال در زمان به سمت آینده حرکت کرده است. بنابراین، ماشین زمانی که بتواند ما را به آینده ببرد، با تئوری نسبیت خاص اینشتین هماهنگ خواهد بود. اما سفر به گذشته چه می‌شود؟ برای رسیدن به جواب این سوال باید به یکی از مهم‌ترین مشکلات سفر در زمان که تناقضی منطقی است، بپردازیم. این مشکل را می‌توان به صورت یک سوال مطرح کرد: اگر کسی به گذشته سفر کند و والدین خود را بکشد، چه می‌شود؟ این وضعیت از نظر منطقی غیر ممکن است و گاهی اوقات آن را با عنوان تناقض پدر بزرگی» نیز می‌شناسند.»
البته این غیر ممکن نیست و شاید پاسخی برای این معمای بغرنج وجود داشته باشد. بر اساس فرضیه کاکو اراده آزاد، اجازه خلق این تناقض زمانی را نمی‌دهد. اگر کسی بخواهد والدینش را پیش از اینکه به دنیا بیاید بکشد، نیرویی اسرار آمیز جلوی کشیدن ماشه را خواهد گرفت.» یا شاید هم تغییر گذشته برای دستکاری آینده، نتیجه دیگری در بر داشته باشد؛ «جهان به دو بخش تقسیم خواهد شد؛ در یک مسیر زمانی کسانی که کشته شده‌اند دقیقا شبیه والدین آن فرد خواهند بود؛ اما کمی متفاوت چون در جهانی موازی قرار دارند. این احتمال و وضعیت بیشتر از حالت قبل با تئوری کوانتومی همخوانی دارد.» صحبتها و نوشته‌های آقای کاکو زمانی بیشتر انسان را به تفکر وامی دارند که تجربیات محققان و شاهدانی که ادعا می‌کنند رانندگان یوفوها، فرازمینی نبوده؛ بلکہ انسان‌هایی را که از آینده همین سیاره هستند نیز در نظر بگیریم دکتر بروس گولدبرگ که تحصیلات خود را در زیست‌شناسی و شیمی گذرانده و بیش از ۲۰ جلد کتاب از جمله زندگی‌های گذشته، زندگی‌های آینده » به رشته تحریر در آورده است ، می‌گوید:
«گزارش‌های بسیار زیادی در مورد ربوده شدن‌های افراد توسط یوفوها یا پایگاه‌های نظامی سری وجود دارند که نشان می‌دهند هدایت کنندگان این وسایل، انسان‌هایی از آینده هستند؛ «من به این مسافران زمان، زمان نوردان می‌گویم.» این زمان نوردان از زمانی بین ۱۰۰۰ تا ۳۰۰۰ سال آینده س یاره خودمان می‌آیند. آنها با استفاده از مهندسی آبرفضا (HyperspaceEngineering) در هنر ورود به بعد پنجم بسیار کارآمد شده‌اند. آنها از این طریق توانسته‌اند به زمان ما سفر کنند. آنها در گذشته‌ها هم انسان‌ها را می‌ربودند. هدف آنان رشد و پیشرفت و افزایش س طح آگاهی ماست. آنها آینده خودمان هستند.»
در سال ۱۹۹۴ نیز جیم پنیستون از نیروی هوایی ایالات متحده و همچنین یکی از شاهدان اصلی برخورد بایوفو در جنگل رندلشام در دسامبر ۱۹۸۰، به امید اینکه جزئیات بیشتری از حادثه را به یاد آورد، قبول کرد تا هیپنوتیزم شده و از این طریق گامی در جهت درک بهتر بزرگترین برخورد نزدیک تاریخ انگلستان بردارد. در طول جلسه هیپنوتیزم، او گفت بیگانهها درحقیقت مسافرانی از آینده هستند؛ آینده‌ای که بسیار تیره و تاریک و پر از سختی‌ها و مشکلات، آلودگی هاو سرماست. در آن زمان، آنها با مشکل زاد و ولد مواجه هستند و به همین دلیل به زمان ما می‌آیند تا نمونههای ژنتیکی از انسان‌ها تهیه کنند تانزادشان منقرض نشود.
فرضیه هفتم: یوفوها نیرویی شیطانی
دکتر نلسون پاچکو که یک دانشمند دفتر فنی مرکز فرماندهی قدرتهای متحده اروپا (SHAPE) است و تامی بلان، کارمند بازنشسته نیروی هوایی ایالات متحده در کتاب خود نقاب از چهره دشمن بردار» می‌نویسند: «به نظر ماء حقیقت پدیده یوفوها، متجلی شدن وضعیت‌های آگاهی مافوق طبیعی است ، تا به آرامی اذهان ما را از طریق فریب‌های ظاهری شرطی کرده تا عقیدهای ناصحیح را، در حالی که فرایندهای ذهنی منطقی و روحیه انسانی‌مان را به صورتی بنیادی تخریب می‌کند، در ما شکل دهد.» در حقیقت، پاچکوو بلان در اینکه یوفوها نیرویی شیطانی و پلید هستند، شک به خود راه ندادند. البته بسیاری دیگر هم هستند که این عقیده را ترویج می‌کنند در اواخر دهه ۷۰ میلادی، بسیاری از چهره‌های سرشناس در سازمان تحقیقات یوفولوژی انگلستان (BUFORA) از جمله بنیانگذار و مدیر عامل سازمان، گراهام نوستاب و رئیس سازمان، راجر استن وی، به جرگه معتقدان به این نظریه پیوستند. نوستاب به صراحت به این موضوع اشاره کرده بود:
منشا آنها ممکن است تحت تاثیر دخالت نیروهایی از جهانی دیگر باشد.» داستان راجر استن وی از این نیز شگفت‌انگیزتر است. کمی بعد از اینکه او باور کرد یوفوها ابزار دست نیروهایی شیطانی هستند، استن وی تجربه‌ای تکان دهنده را در ایستگاه مترو پوستون در لندن از سر گذراند. او بعدها این تجربه را این گونه توصیف کرد: «به محض اینکه پایم به سکو رسید، متوجه حسی شدم که از درون وجودم جوشیدن گرفت؛ حسی که قویا به من می‌گفت تا خودم را روی ریل‌های برقی قطار پرتاب کنم. پاهایم دیگر یارای تحمل وزنم را نداشتند. ضربان قلبم بسیار تند شده بود و به شدت عرق کرده بودم… از ترس اینکه نتوانم کنترل خود را حفظ کنم، هیچ حرکتی نکردم.» در همین لحظه او یکی از دعاهای دوران کودکی را به یاد آورد و با زمزمه آن، حس وحشتناک درونی‌اش فروکش کرد. در سال ۱۹۷۵ نیز تجربه‌های مشابهی توسط یکی دیگر از محققان یوفوها به نام جان کیل، نویسنده کتاب پیشگویی‌های مرد شاپر کی گزارش شد. او در باره تجربیات شاهدان یوفوها این طور اظهار نظر می‌کند:
من به این نتیجه رسیده‌ام که بسیاری از مردم که از بیماری‌های مختلف مانند بیخوابی، سردردهای شدید، اسپاسم‌های عضلانی، تشنگی مفرط و رنج می‌برند، با دیمنولوژی، علوم غریبه و پریان ارتباط داشته‌اند. تمامی این تجلیات، منشأ یکسانی دارند.» | اما در نهایت، منشأ یوفوها هر چه باشد، به نظر نمی‌رسد آنها فعلا قصد رها کردن این سیاره را داشته باشند.
منبع: دانستنیها – شهریور 1392
