وب ۳۲ ساله شد اما هنوز میلیاردها جوان در جهان به اینترنت خانگی دسترسی ندارند
باید اینترنت به دست هر جوانی در کره زمین برسد
وب وارد ۳۲ سالگی شده است و نیازی به غلو کردن ندارد. از هنگامی که «تیم برنزر لی»، ایده راه‌اندازی World Wide Web را در سال ۱۹۸۹ به موسسه سرن (CERN)، سازمان تحقیقات هسته‌ای اروپا داد تا کنون، وب چهره جهان را تغییر داده است.
وب را در بسیاری از صنایع و حوزه‌های حتی غیر فناوری شاهد هستیم و به راحتی می‌توان تغییرات و تاثیرات آن را رصد کرد. حوزه‌هایی مانند موسیقی، خرده‌فروشی، انتشارات، مسافرت و حمل و نقل توسط وب دگرگون شدند. در آخرین مورد می‌توان به آموزش آنلاین و یادگیری مجازی اشاره کرد که در دوران پاندمی ویروس کرونا با تحولات بزرگی روبرو شد و معلمان و دانش‌آموزان با وب توانستند به تحصیا خود ادامه دهند.
برای خانواده‌هایی که از قبل به اینترنت دسترسی داشتند و از پس هزینه‌های آن برمی‌آیند؛ دانشجویان توانستند به طور مجازی آموزش و تحصیل خود را دنبال کنند. ولی برای خانواده‌هایی که هنوز به اینترنت و وب دسترسی ندارند یا فاقد یک اتصال پایدار و مطمئن و مقرون‌به‌صرفه اینترنت هستند؛ شکاف دیجیتالی بیشتر شده و دانشجویان آسیب جدی خوردند.
با شروع شیوع ویروس کرونا، دولت‌ها، اپراتورها و سرویس‌دهنده‌های اینترنت در سراسر جهان سریع وارد عمل شده و سعی کردند بستر و زمینه‌های دسترسی به اینترنت را برای همگان فراهم کنند. بسیاری از اپراتورها، طرح‌های محدودکننده یا هزینه‌های اضافی را حذف کردند تا اقشار کم درآمد هم بتوانند از اینترنت پر سرعت استفاده کنند؛ ولی خانواده‌هایی که به گوشی موبایل در سال ۲۰۲۰ دسترسی نداشتند؛ نتوانستند وارد کلاس‌های مجازی شوند و این روند در سال ۲۰۲۱ هم ادامه دارد.
هنوز میلیاردها جوان و کودک اینترنت ندارند
«سر تیم برنزر لی» و «رزماری لیث»؛ بنیان‌گذار بنیاد وب (Web Foundation)، سالگرد تولید WWW را با برجسته کردن چند جوان فاقد اینترنت در سراسر جهان، جشن گرفتند. نه طرح‌های اپراتورها و دولت‌ها و نه اقدامات محلی به این جوانان کمک نکرده است و از سوی دیگر تلفن همراه ندارند تا به اینترنت دسترسی پیدا کنند.
برنزر لی و رزماری لیث در وبلاگ خود گزارش دادند: «یک سوم جوانان اصلا به اینترنت دسترسی ندارند. بسیاری دیگر فاقد دیتای موبایل، دستگاه‌ها و اینترنتی مطمئن و پایدار برای استفاده از وب هستند.»
در حقیقت، طبق گزارش یونیسف، فقط یک سوم افراد زیر ۲۵ سال در خانه به اینترنت دسترسی دارند و ۲.۲ میلیارد جوان برای یادگیری آنلاین به یک اینترنت پرسرعت و مطمئن دسترسی ندارند و مجبور به ترک تحصیل در زمان شیوع ویروس کرونا شدند. یعنی از هر ۳ جوان و نوجوان؛ ۲ نفر در خانه به اینترنت دسترسی ندارد.
در همین گزارش آمده است که فقط ۳۳ درصد جوانان و کودکان در خانه به اینترنت دسترسی دارند. شکاف دیجیتالی میان کشورهای پردرآمد و کم درآمد بسیار زیاد است. در کشورهای پردرآمد نزدیک به ۸۷ درصد جوانان زیر ۲۵ سال به اینترنت خانگی دسترسی دارند ولی در کشورهای کم درآمد و فقیر فقط ۶ درصد این گروه دارای اینترنت مناسب هستند.
سوءاستفاده‌ها و اطلاعات مخرب اینترنت در کمین جوانان هستند
برنزر لی و رزماری لیث خاطرنشان می‌کنند مشکل دیگر وب این است که وقتی جوانان آنلاین می‌شوند؛ ممکن است با انواع سوءاستفاده‌ها، اطلاعات غلط و سایر مطالب خطرناک روبرو شوند که باعث می‌شود نتوانند از مزایای واقعی اینترنت و وب سود ببرند و سراغ یادگیری آنلاین و برقراری ارتباط با جوامع دیگر شوند. به‌ویژه این مشکل برای جوانان با نژادها، قومیت‌ها، جنسیت‌ها و دین، توانایی‌ها و سایر ویژگی‌های تفاوتی مطرح است.
آنها سوال می‌کنند: «چند ذهن جوان درخشان در سمت اشتباهی از شکاف دیجیتالی قرار دارند؟ چند صدای لیدر جهانی توسط اینترنت مسموم خاموش شده است؟»
برنرز لی و رزماری لیث توانستند در سراسر جهان ۹ جوان را پیدا کرده که با وجود عدم دسترسی به اینترنت پرسرعت و انواع زمینه‌های خلاف و رفتن راهی اشتباه، توانستند به رهبران جامعه خود تبدیل شوند و ایده‌هایی بدهند که کمک‌کننده به این جوامع است.
مثلا یک جوان در دوران تحصیل خود سایت ncov2019.live را برای ردیابی موردهای کووید-۱۹ در سراسر جهان راه‌اندازی کرده است. همچنین، سایت‌های 2020protests.com و whoto.vote را برای ردیابی انتخاب ریاست جمهوری یا اعتراض‌های BLM برپا کرده است.
جوان دیگری موسسه Chayn را برای کمک به بازماندگان خشونت‌های جنسی راه‌اندازی کرده و تا کنون به ۳۸۰ هزار نفر در کل جهان کمک کرده است. این موسسه بیش از ۴۰۰ همکار داوطلب از ۱۱۵ کشور جهان دارد.
دختر جوان دیگری موسسه دخترانه Digital Girl Africa را راه‌اندازی می‌کند تا به دختران و زنان برای افزایش سواد دیجیتالی کمک کند. این‌ها فقط یک بخش کوچک از آثار و نتایج توسعه وب در سراسر جهان است.
کمک به اقتصاد و توانمندسازی اجتماعی نسل آینده
برنزر لی و لیث در وبلاگ خود می‌نویسند: «باید دسترسی به اینترنت برای هر جوانی در هر نقطه از جهان مانند دسترسی ما به اینترنت، فراهم باشد. باید سرمایه‌گذاری، بودجه‌بندی، توسعه زیرساخت‌های شبکه، پشتیبانی شبکه‌های اجتماعی، کمک‌های خیریه و فعالیت‌های دیگری افزایش پیدا کند تا اینترنت را به دست هر جوانی روی زمین برسانیم.»
آنها می‌گویند با فراهم کردن یادگیری آنلاین برای میلیاردها نفر دیگر و دادن توانایی کسب درآمد و پیاده‌سازی ایده‌ها، به اقتصاد و توانمندسازی اجتماعی نسل‌های آینده کمک کردیم و شاهد یک بازدهی باورنکردنی خواهیم بود.»
