تلسکوپ جیمز وب کهکشان دوقلوی راه شیری را پیدا کرده که البته میلیاردها سال جوان‌تر از کهکشان ما است
آیا تا به حال فکر کرده اید کهکشان راه شیری ما در ابتدای زایش خود به چه صورت بوده است؟ ستاره شناسان با استفاده از تلسکوپ جیمز وب (JWST) کهکشان دیگری را یافتند که تقریباً تصویر آینه‌ای از کهکشان ما در دوران کودکی است.
نام مستعار آن “The Sparkler” است. دلیلش این است که حدود یک دوجین خوشه کروی درخشان دارد که به دور آن می‌چرخند. همچنین چند کهکشان کوتوله در آنجا وجود دارند که توسط کهکشان در حال بلعیده شدن هستند.
تصویر جیمز وب از اسپارکلر زمانی را نشان می‌دهد که این کهکشان تنها چهار میلیارد سال سن داشت، یعنی حدود یک سوم سن کنونی کیهان. این بدان معناست که این کهکشان، مانند کهکشان راه شیری، خیلی زود در تاریخ کیهانی شروع به شکل‌گیری کرد.
اگر اسپارکلر همان مسیر رشدی را طی کند که راه شیری با یکی شدن با کهکشان‌های کوچکتر دیگر انجام داد، پس باید به همان روش راه شیری رشد کند و در حدود نه میلیارد سال، می تواند بسیار شبیه به کهکشان ما بشود.
اسپارکلر در صورت فلکی Volans (در آسمان نیمکره جنوبی) قرار دارد. بسیار دور است و تغییر به سرخ آن z = 1.38 برآورد می‌شود. به عبارت دیگر حدود ۹ میلیارد سال نوری از ما فاصله دارد و بنابراین وقتی به آن نگاه می‌کنیم زمانی در حدود چند میلیارد سال پس از انفجار بزرگ را می‌بینیم.
هم راه شیری و هم اسپارکلر به خاطر “چگالی بیش از حد” ماده (متشکل از ابرهای هیدروژن خنثی) در اوایل جهان آغاز شدند. آنها می‌توان به بذرهای کهکشانی تشبیه کرد که از طریق کشش گرانشی جذب هم شده‌اند. خوشه‌های کروی در برخی از آن توده‌ها، احتمالاً کمی قبل از تولد کهکشان متولد شده ند. به همین دلیل است که برخی از ستارگان از خود کهکشان پیرتر هستند!
بعد از آن دوران “ادغام و اکتساب” فرا رسید، هم کهکشان راه شیری و هم اسپارکلر شروع به «خوردن» کهکشان های کوتوله نزدیک کرد. این یک گام بزرگ تکاملی برای آنها بود. این امکان وجود دارد که حداقل نیمی از جرم کهکشان خودمان از این ادغام ها به وجود آمده باشد. با گذشت زمان، تمام مواد در قرص مارپیچی که خورشید و بیشتر ستارگان امروزی در آن وجود دارند، ترکیب شدند.
آیا اسپارکلر همان مسیر تکاملی کهکشان راه شیری را دنبال خواهد کرد؟ از داده های جیمز وب، به نظر می‌رسد که این کار صورت خواهد پدیرفت. اگرچه اسپارکلر در حال حاضر تنها بخش کوچکی از جرم کهکشان راه شیری – حدود ۳ درصد – را دارد ولی با بلعیدن کهکشان های کوچکتر دیگر تغییر خواهد کرد و در نهایت، با جرم کهکشان راه شیری در جهان کنونی مطابقت خواهد داشت.
این بسیار هیجان‌انگیز است، زیرا به ستاره‌شناسان فرصتی می‌دهد تا بفهمند که با تکامل کهکشان ما چه اتفاقی افتاده است.
مشاهدات جیمز وب از اسپارکلر همچنین می‌تواند به سوالات مختلفی در مورد خوشه‌های کروی و شکل‌گیری آنها پاسخ دهد. منشا خوشه های کروی یک راز دیرینه است.
چند خوشه ستاره‌ای وجود داشتند که نسبت به خوشه های دیگر کمی مسن‌تر و فقیر از فلز بودند. آنها احتمالاً متعلق به یک کهکشان اقماری کم جرم هستند که در حال بلعیده شدن توسط اسپارکلر است. این صحنه بسیار یادآور تاریخ ادغام کهکشان راه شیری در طول زندگی آن است.
منبع: Universe Today