سرطان مری چگونه تشخیص داده می‌شود؟

آدنوکارسینوم مری: دیسفاژی علامت اصلی کانسر مری است. در مبتلایان به آدنوکارسینوم معمولا سابقه درازمدت از رفلاکس وجود دارد. کاهش وزن هم در مبتلایان به کانسر مری دیده می‌شود.

آدنوکارسینوم در رفلاکس مزمن در زمینه مری بارت ایجاد می‌شود. در مبتلایان به مری بارت شانس ابتلا به آدنوکارسینوم مری ۱۱ برابر بیشتر است.

تشخیص

1- آندوسکوپی و بیوپسی: آندوسکوپی روش تشخیصی انتخابی کانسر مری می‌باشد. با انجام بیوپسی در حین آندوسکوپی، تشخیص بافت‌شناسی تأیید می‌گردد.

٢- سونوگرافی آندوسکوپیک (EUS): به کمک EUS می‌توان اجزای Tو N را در Staging مشخص نمود (یعنی عمق تهاجم تومور به مری و خارج از آن [T] و درگیری غدد لنفاوی [N])

٣- FNA: از FNA جهت بررسی غدد لنفاوی مشکوک استفاده می‌شود.

۴- CT – Scan با کنتراست: قبل از شروع درمان جهت بررسی درگیری سیستمیک و متاستاز دوردست (M) از CT- Scan با کنتراست استفاده می‌شود. میزان انتشار تومور به مدیاستن و غدد لنفاوی پاراآئورتیک به کمک CT – Scan قفسه سینه و شکم مشخص می‌شود.