تداخل دارویی مهارکننده‌های پمپ پروتون و کلوپیدوگرل

مهارکننده‌های پمپ پروتون (PPI) بر روی اثرات ضدپلاکتی کلوپیدوگرل اثر منفی دارند. مکانیسم این پدیده، رقابت دارویی PPI با کلوپیدوگرل برای آنزیم CYP2C19 ) P450 ) می‌باشد. این تداخل دارویی به این دلیل مهم است که آسپیرین و کلوپیدوگرل برای جلوگیری از حوادث عروق کرونر استفاده می‌شود و دارو‌های PPI نیز به منظور پیشگیری از خونریزی گوارشی در این افراد به کار برده می‌شود.

در مطالعات جدید دیده شده است که میزان مرگ و میر و بستری مجدد به علت حوادث عروق کرونر در بیمارانی که مهارکننده‌های پمپ پروتون و کلوپیدوگرل استفاده می‌نمایند، افزایش اندکی داشته است. حال سئوالی که مطرح می‌شود این است که در این بیماران که از یک طرف لازم است کلوپیدوگرل بدهیم و از طرفی باید مواظب خونریزی گوارشی باشیم راهکار چیست؟

1- باید در بیمارانی که احتیاج به کلوپیدوگرل دارند، این دارو ادامه یابد.

۲- بیمارانی که در معرض خونریزی گوارشی هستند و آسپیرین و کلوپیدوگرل مصرف می‌کنند، باید تحت درمان با دارو‌های محافظت‌کننده گوارشی قرار گیرند. اگرچه H2 بلوکر‌های High- dose یک گزینه درمانی هستند، اما به اندازه مهارکننده‌های پمپ پروتون مؤثر نمی‌باشند.

3- اگر مصرف مهارکننده پمپ پروتون (PPI) و کلوپیدوگرل لازم باشد، می‌بایست ۱۲ ساعت بین مصرف هرکدام فاصله باشد. یعنی PPI، سی دقیقه قبل از صبحانه و کلوپیدوگرل هنگام خواب مصرف شود .

در بین دارو‌های PPI، پنتوپرازول بهتر باکلوپیدوگرل تحمل می‌شود.

تمام عوارض دارو‌های PPI در افراد بالای ۶۵ سال شایع‌تر است (به دلیل شیوع بالاتر بیماری‌های همزمان).