داروی آمی تریپتیلین Amitriptyline – موارد مصرف و ممنوعیت – عوارض و آثار جانبی – شیوه مصرف

رده بندی فارماکولوژیک : ضد افسردگی سه حلقوی

رده بندی درمانی: ضد افسردگی

رده بندی مصرف در حاملگی :گروه D

فارماکودینامیک و فارماکوکینتیک : اثر ضد افسردگی : دارو موجب مهار باز جذب سروتونین (و نیز نورایی نفرین ) در پایانه های عصبی سیستم عصبی مرکزی ( نورون های پیش سیناپسی ) و افزایش سطح آن ها در شکاف سیناپسی می شود. جذب گوارشی سریع دارد. انتشار وسیع از جمله در سیستم عصبی مرکزی و شیر دارد. . ۹۶% متصل به پروتئین است. در کبد به متابولیت فعال ، نورتریپتیلین متابولیزه می شود. عمدتا در ادرار دفع می شود.

اندیکاسیون های تجویز، راه مصرف، دوز اثر دارو :

افسردگی بی اشتهایی یا بولیمی مرتبط با افسردگی ، درمان کمکی در دنوروژنیک بالغین: در بیمار غیر بستری ، دوز شروع mg ۷۵-۱۰۰ خوراکی در روز در دوزهای منقسم یا mg ۰۵-۱۵۰ هر شب موقع خواب ، بیمار بستری ، روزانه mg ۱۰۰-۳۰۰ . در سالمندان

یا نوجوانان . mg ۱۰ خوراکی سه بار در روز و mg ۲۰ موقع خواب

کنترا اندیکاسیون : فاز حاد بهبودی MI ، حساسیت مفرط به دارو و بیمارنی که طی ۱۴ روز گذشته داروی مهار کننده MAO دریافت کرده اند.

موارد احتیاط : بیمار با MI اخیر ، بیماری قلبی ناپایدار ، اختلال کبدی و کلیوی ، بیمار با عقاید عقاید خودکشی

عارضه جانبی :

مغز و اعصاب: اضطراب ، کوما ، آتاکسی ، هذیان ، اختلال جهت یابی ، گیجی ، خواب آلودگی خستگی ، توهم ، سردرد، بی خوابی ، بی قراری ، تشنج

سیستم گوارشی: اشتهایی ، یبوست ، اسهال ، خشکی دهان ، درداپی گاستر ، ایلیوس فلجی ، تهوع ،استفراغ

قلب و عروق: آریتمی ،تغییرات EKG ، ادم ، بلوک قلبی ، هیپرتانسیون MI ، هیپوتانسیون ارتواستاتیک ، تاکیکاردی

EENT: تاری دید ، افزایش IOP ، مدریاز ، وزوز گوش

G.u: احتباس ادراری.

Met: هیپر گلیسمی

سیستم تنفس: تنگی نفس

Derm: افزایش تعریق ، حساسیت نور ، راش ، کهیر

Hepatic: اختلال کار کرد کبد.

تداخلات دارویی: مصرف همزمان با باربیتوراتها ، امکان کاهش اثر آمی تریپلین وجود دارد. تبابلوکرها ، سایمتیدین ، OCP ، متیل فنیدات ، پروپوکسیفن ، امکان مهار متابولیزم آمی تریپتیلین و افزایش سطح پلاسمایی وجود دارد. در صورت مصرف الکل ، امکان افزایش اثر آمی تریپتلین وجود دارد. مصرف بالای سیگار ، احتمال کاهش اثر آمی تریپتلین وجود دارد.

مسمومیت و درمان : ۱۲ ساعت اول مسمومیت فاز تحریکی و به صورت افزایش فعالیت آنتی کولینرژیک ( آژیتاسیون ) ، تحریک پذیری ، مپکنفوزیون ، توهم ، هیپرترمی ، علایم پارکینسونی ، تشنج، احتباس ادرار ، گشادی مردمک درمان به صورت علامتی و حمایتی و شامل حفظ راه هوایی ، حرارت بدن و تعادل مایع و الکترولیت است. ایجاد استفراغ در صورت سالم بودن رفلکس gag و سپس لاواژ معده و تجویز زغال فعال .

مراقبت های پرستاری و توجهات ویژه :

۱) همه دوز را می توان موقع خواب تجویز کرد تا اثر سداتیو در روز کمتر شود.

۲) حداقل ۴۸ ساعت قبل از عمل جراحی ، دارو قطع گردد.

۳) تا ۶ هفته ممکن است اثرات درمانی مشاهده نشود.

۴) قطع مصرف دارو باید تدریجی باشد ، قطع ناگهانی بعد از درمان طولانی مدت می تواند به صورت تهوع ، سردرد و ضعف بروز کند.

مصرف در شیر دهی و کودکان : مصرف دارو در کودکان کمتر از ۱۲ سال توصیه نمی شود.

آموزش به بیمار و خانواده :

۱) آموزش دهید که دارو را سر ساعت و با دوز مشخص مصرف نماید و دوز فراموش شده را دو برابر نکند.

۲) آموزش دهید که ممکن است تا ۴ هفته اثر دارو مشخص نشود.

۳) در صورت بروز ناراحتی معده ، دارو همراه باشیر یا غذا مصرف گردد.

۴) در صورت بروز مشکلاتی مثل کنفوزیون ، اختلالات حرکتی سریعا گزارش دهد.