آیا می‌توان گرسنگی و تشنگی را کنترل نمود؟
هنگام تشنگی، احساس خشکی گلو، و در هنگام گرسنگی احساس خالی بودن معده، در شما وجود دارد. اما در واقع: هیچکدام از این‌ها، در گرسنگی و تشنگی شما دخیل نیستند.
خون بطور طبیعی از مقدار معینی آب و نمک تشکیل شده است. این مسئله در مورد بافت‌ها نیز صادق است. حال تصور کنید که بنا به عللی، این تعادل از بین برود. خون برای ثابت نگه داشتن تعادل خود، آب را از بافت‌های بدن بطرف خود می‌کشد. با برداشته شدن آب: پیامی به مرکز تشنگی در مغز فرستاده می‌شود و این قسمت از مغز با تحریک حنجره یا گلو، آن را منقبض می‌کند. این انقباض باعث می‌شود که در گلو حالت خشکی و تشنگی احساس شود.
احساس گرسنگی نیز از مغز ناشی می‌شود: یک مرکز گرسنگی وجود دارد که مانند نوعی بازدارنده در مورد معده و روده‌ها عمل می‌کند. هنگامی که به مقدار کافی غذا در خون وجود دارد، این مرکز، فعالیت معده و روده را کاهش می‌دهد. ولی اگر غذا به اندازه کافی در خون نباشد: این بازدارنده، عکس العمل نشان داده و روده‌ها فعال می‌شوند.
در این موقع گرسنگی احساس شده و صدا‌هایی در معده ایجاد می‌شود. تا حد معینی می‌توان احساس گرسنگی را با برنامه غذایی معین کنترل کرد: طبیعی است که حیوانات کوچکتر و فعال‌تر، ذخایر غذایی خود را سریعتر مصرف می‌کنند، برای مثال: یک پرنده کوچک ممکن است تا ۵ روز گرسنگی را تحمل نموده و سپس هلاک شود. ولی برای سگ، این زمان ۲۰ روز است. هنگامی که شخص در حال آرامش است، ذخایر پروتئین بدن نسبت به حالت اضطراب و ترس مدت زمان بیشتری باقی می‌مانند. در افرادی وجود دارند که خود را تعلیم داده تا مدت زمان زیادی را بدون غذا بسر برند. آنها این کار را با تمرکز حواس، آگاهانه انجام می‌دهند، درست مانند کسانی که بعضی حرکات استثنایی ورزشی را به نمایش می‌گذارند. بنظر می‌رسد که کنترل گرسنگی به مراتب مشکل‌تر باشد، ولی افرادی می‌توانند با کوشش‌های صحیح آنرا بهتر تحمل‌کننده.
