کهربا چیست و چه کاربردی دارد؟
در زمان‌های قدیم، گمان می‌کردند که کهربا دارای نیرویی سحر آمیز است. یونانیان و رومیان قدیم عقیده داشتند که کهربا می‌تواند آنها را در مقابل جادوی جادوگران و بیماری‌ها، حفظ کند و بدین جهت آن را به خود آویزان می‌کردند. دلیل این عقیده توانایی باردار شدن کهربا بود. هنگامی که یک تکه کهربا به‌سرعت مالش داده می‌شود، خاصیت الکتریکی در آن به وجود می‌آید که سبب می‌شود کهربا ذرات سبک، مانند تکه‌های کاغذ را جذب کند.
نام یونانی کهربا، الکترون بود و این منشأ کلمه الکتریسیته است. کهربا، ماده‌ای شکننده، زرد رنگ و نیمه شفاف است و آن‌چنان سخت نیست که به عنوان منجوق و زیور آلات تراشیده نشود. چنانکه سختی آن به اندازه شیشه و سنگ مرمر نیست.
سال‌ها پیش، ماده‌ای چسبناک از درخت کاج تراوش کرد. مقدار زیادی از آن به‌تدریج بر روی زمین انباشته شد. همچنان که پوسته زمین در حال تغییر بود، این مواد در زیرزمین یا زیر آب مدفون شدند و در طی میلیون‌ها سال، این مواد تبدیل به فسیل یا سنگواره شده و سخت می‌شوند. همان‌گونه که امروز می بینیم از آنجا که کهربا در اصل ماده‌ای نرم و چسبناک بوده است، بسیاری از حشرات به آن می‌چسبند.
در طی میلیون‌ها سال، این ماده سخت می‌شود و حشرات در آن باقی می‌مانند. امروزه می‌توانیم حشرات و مورچه‌ها و مگس‌ها را در کهربا بیابیم، به نظر می‌رسد که دیروز در کهربا گرفتار شده‌اند. درختان کاجی که می‌توانند کهربا تولید کنند، در منطقه‌ای رشد می‌کردند که امروز دریای بالتیک و شمال است. قسمت‌هایی از پوسته زمین کم کم زیر آب رفت. در زمان‌های قدیم، کهربا فقط هنگامی به دست می‌آمد که طوفانی شدید آب‌ها را پراکنده می‌کرد و قسمت‌هایی از کهربا را به ساحل می‌آورد.
امروزه، کهربا از طریق استخراج معدن به دست می‌آید. کهربا، معمولاً در اندازه‌های کوچک یافت می‌شود ولی قطعاتی به وزن ۸ کیلوگرم نیز یافت شده است. بیشترین استفاده کهربا، در دهانه پیپ و چوب سیگار است و به‌عنوان منجوق و زیور آلات نیز استفاده می‌شود.
