شما هم به احتمال زیاد مانند خفاش‌ها و وال‌ها می‌توانید با حس کردن پژواک صدا، مسیریابی کنید و جای اشیا را متوجه بشوید!
شاید خوانده باشید و مطلع باشید که برخی از افراد نابینا توانایی عجیبی دارند. آنها می‌توانند صداهایی با فرکانس خاص با حرکات زبانشان و برخورد آن به سقف دهانشان تولید کنند و بعد از روی بازتاب صدا متوجه اشیای دور و برشان شوند.
تا حالا تصور ما این بود که این توانایی خیلی خاص و ویژه است، اما حالا پژوهشگران متوجه شده‌اند که بیشتر افراد، چه پیر و چه جوان و چه بینا و چه نابینا، می‌توانند با مدتی آموزش، این توانایی را پیدا کنند و در خود پرورش بدهند!
پژوهشگران در جریان تحقیق خود 12 فرد نابینا و 14 فرد بینا را انتخاب کردند و 10 هفته به آنها آموزش دادند که چطور با تولید صدای کلیک با زبانشان و توجه به بازتاب صدا متوجه جا و اندازه اشیای پیرامون خود بشوند!
پس ما هم به مانند وال‌ها و خفاش‌ها می‌توانیم تا حدی این وژگی را در خود داشته باشید.
تا حالا تعدادی معدودی از نابیناها این ویژگی کاربردی را داشته‌اند و تحقیق جدید نشان می‌دهد که می‌توان روی این ویژگی حساب باز کرد.
این تحقیق در دانشگاه دورهام انگلیس انجام شده. کل جلسات آموزشی، 20 جلسه 2 تا 3 ساعته بود. در جریان آموزش‌ها، داوطلب‌ها یاد گرفتند که چطور در هزارتوها، راهروها، پیچ‌ها و مسیرهای زیگ زاگ با گوش دادن به پژواک صداها حرکت کنند.
جالب است که این آدم‌ها بعد جلسات آموزشی توانستند به خوبی آنهایی که از سال‌ها پیش توانایی جهت‌یابی با صدا داشتند، عمل کنند.
نکته شایان توجه دیگر است که این افراد با همان قسمتی از مغز خود پژواک‌ها را تحلیل می‌کنند که مسئول پردازش تصاویر است. حتی نابیناها که از این بخش مغز خود استفاده نمی‌کنند، به همین ترتیب بودند.
چیز جالب دیگر این بود که افراد سالخورده هم به خوبی جوان‌ها توانستند از این ویژگی برخوردار شوند.
افراد نابینا بعد از آموزش اظهار کردند که این توانایی جدید، برای بهبود حرکت‌هایشان استفاده می‌کنند و 10 – 12 درصد هم حتی گفتند که این نوع خاص مسیریابی به استقلال آنها کمک کرده.
