سریال انفرادی – معرفی، نقد و بررسی – Solos 2021
گویا قرار نیست به این زودی‌ها فرایند ساخت سریال‌های تلویزیونی به یک وضعیت نرمال درآید. پاندمی کرونا ضربه‌ای جبران ناپذیر به صنعت سرگرمی وارد کرده و به همین دلیل در طی ماه‌های اخیر بیش از آن که شاهد پخش سریال تازه یا حتی ادامه س ریال‌های مهم تلویزیونی باشیم، بیشتر سرگرم مینی سریال‌ها بوده‌ایم. مجموعه‌هایی که ساخت و پخش آن‌ها در دوره پاندمی به راهی موفق برای شبکه‌های پخش سریال‌های تلویزیونی در آمد و حالا می‌توان مینی سریال‌ها را فرشته نجات بخش صنعت سرگرمی در روز‌های سیاه سال ۲۰۲۰ و ۲۰۲۱ دانست.
در طول یک سال گذشته اما مینی سریال‌ها مهمی در دسترس مخاطبان قرار گرفت که هریک از آن‌ها تاثیر خود را بر روی مخاطبان گذاشت. دوران قرنطینه خانگی و شکل برخورد مردم دنیا با سریال‌های تلویزیونی نشان داد که در روزگار پاندمی مینی س ریال‌ها حتی برای مخاطبانی که چندان هم اهل تماشای سریال نیستند می‌تواند اتفاق مثبتی باشد.
در این میان هرچند که شبکه‌های نتفلیکس واچ بی‌مکس با مینی سریال‌های خود تفاوت را رقم زدند و شبکه‌ای مانند اولو نیز تلاش کرد نشان دهد که می‌خواهد متفاوت باشد، اما آمازون پرایم همچنان با سریال‌هایش نمی‌تواند شوری بین مخاطبان به پا کند. به این نکته باید توجه کرد هر چند در طول س ال‌های پس از آغاز فعالیت شبکه آمازون می‌توان سریال‌های موفقی از این استریم آنلاین را به یاد آورد اما در مجموع باید گفت که سریال‌های این شبکه در مقابل کاری که رقبا در این سال‌ها انجام داده‌اند، به راستی موفقیتی به حساب نمی‌آید.
در تازه‌ترین اتفاق، شبکه آمازون پرایم یکی از مهمترین پروژه‌های سال ۲۰۲۱ خود که امید زیادی هم به آن داشت را در روز ۲۱ می(۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۰) پخش کرد. مینی سریال «انفرادی» (Solos)، مجموعه پرستاره و پربازیگری بود که مدت‌ها علاقه مندان منتظر پخش آن بودند. مینی سریالی که به دلیل شرایط ناشی از پاندمی بار‌ها تاریخ پخش آن به تأخیر افتاد و در نهایت جمعه گذشته آمازون آن را در اختیار مخاطبانش قرار داد.
سازنده و نویسنده مینی سریال انفرادی دیوید ویل است. چهره‌ای که نمی‌توان سابقه چندانی از او پیدا کرد اما آنچه که این مینی سریال را تبدیل به مجموعه‌ای مورد انتظار می‌کرد، حضور پرتعداد ستاره‌های هالیوود در «انفرادی) بود. انتشار پوستر‌های تبلیغاتی این مینی سریال با چهره‌های بازیگران معروف آن نشان می‌داد که آمازون پرایم قصد دارد در میانه سال ۲۰۲۱ اتفاق متفاوتی را رقم بزند.
به این نام‌ها توجه کنید: آن هاتوی، هلن میرن، مورگان فریمن، اوزو ادویا، آنتونی مکی، کنستانس وو، دن استیونز و نیکول بهاری. نام‌هایی که شاید برخی از آن‌ها به تنهایی برای موفقیت یک سریال کافی باشند.
آنتالوژی «انفرادی» قصد دارد در فضایی بسیار متفاوت و حتی در فضایی که هر اپیزود بر اساس یک داستان بنا شده به معنای انسان بودن بپردازد. این مینی سریال تلاش می‌کند نشان دهد که انسان‌ها در اوج تنهایی و در بدترین شرایطی که قرار است تجربه کنند، چگونه با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند. آن‌ها نه تنها دنیای امروز را از دریچه تنهایی خود می‌بینند بلکه قرار است در هر اپیزود مسیری از زندگی‌شان را تصویر کنند و راه‌های فراریا تعامل با آن را به گفت وگو بنشینند.
نکته مهم این است که در هر اپیزود این گفت وگو که حالت مونولوگ دارد به طرق مختلفی با خودآگاه آن‌ها انجام می‌شود. حالا این خودآگاه می‌تواند در قالب یک ربات هوش مصنوعی کاملا شبیه باشد یا همان شخصیت در گذر زمان یا حتی آدم‌هایی که در نهایت شخصیت کلیدی هر اپیزود را به خود» او متصل می‌کند.
طبق گزارش استودیو آمازون، همان طور که کاراکتر‌های اصلی این مجموعه با سفر در زمان دست و پنجه نرم می‌کنند، ربات‌هایی با هوش مصنوعی، برنامه‌ریزی خانه‌های هوشمند، پیوند حافظه غیرقانونی و موارد دیگر به منصه ظهور می‌رسند.
به عبارت دیگر این مجموعه هفت اپیزودی (گلچینی از حقایق عجیب، زیبا، اندوه‌آور، خنده دار و شگفت‌انگیز معنای انسان بودن را بررسی می‌کند. این مجموعه شامل حال و آینده ما است و روشن می‌کند که حتی در منزوی‌ترین لحظات همه ما از طریق تجربه انسانی به هم پیوسته‌ایم. »
این س ریال در مورد معنای انسان بودن تأمل می‌کند با این استدلال که ما حتى در منزوی‌ترین لحظات خود از طریق تجربیات مشترک با دیگران در ارتباط هستیم.
اما با همه این تلاش‌ها و حضور ستارگان معروف هالیوود باز هم انفرادی چنگی به دل نمی‌زند. این مینی سریال مانند بسیاری از مجموعه‌های ساخته شده توسط آمازون پرایم هر چند که از اپیزود‌های ۲۰ تا ۳۰ دقیقه‌ای تشکیل شده اما بعد از گذشت دقایقی از هر اپیزود مخاطب را وارد فضایی از خستگی می‌کند و به عبارت ساده‌تر حوصله مخاطب را سر می‌برد.
گفت وگو‌های مونولوگ گونه برای رخنمایی انسانیت در هر اپیزود به دلیل آن که به شدت دیالوگ محور است و حتی در برخی از اپیزود‌ها اکت ساده‌ای هم ندارد، به شدت تصنعی و غیرقابل باور از کار درآمده است. تلاش برای چنین رویدادی با عوض شدن مداوم دوربین‌ها بر چهره بازیگران و تماشای آن‌ها از زاویه‌های مختلف، به راستی هیچ کمکی به این که مثلا معنای انسانیت بهتر فهمیده شود، نمی‌کند.
به این نکات اضافه کنید که قرار بوده از دل این داستان‌ها که به همدیگر پیوند هم می‌خورد، راهی برای فهم بهتر معنای انسان مثلا در تقابل با تکنولوژی برتر عصر آینده به دست آید. در این راه تکنولوژی هم س عی دارد کمک شایانی کند اما آنچه در انتها بازی می‌ماند همان سر رفتن حوصله است که چرا یک مینی سریال با اپیزود‌های کوتاهش حتی ذره‌ای پیش نمی‌رود.
مینی سریال «انفرادی مانند اکثر مجموعه‌های آمازون پرایم درگیر کلیشه‌هایی است که قبلا در استریم‌های دیگر آزموده شده و امتحان خود را پس داده‌اند. حالا دوباره ابداع چرخ و مثلا بازخوانی معنای «انسان» مانند کاری که پیش از این نمونه درخشانش را در سریال اینه سیاه (Black Mirror) دیده بودیم، فقط کاری عبث است.
منبع: روزنامه سازندگی
