بهترین بینایی را کدام حیوان دارد؟

توماس و.کرونین: قلمرو حیوانات تنوع بالایی از چشم‌ها دارد. بعضی‌ها جداگانه می‌چرخند، در زمانی که دیگری مرمک عجیبی دارند. بعضی‌ها پلک محافظی دارند، و بقیه خون می‌پاشند. ولی کدام موجود بهترین بینایی رو دارد؟ کدام بهتر در تاریکی می‌بیند؟ کدام بیشترین جزئیات را می‌بیند؟ کدام حیوان بیشترین رنگ را می‌بیند؟ و در آخر، کدام حرکت‌ها را سریع تر تشخیص می‌دهد؟

تمام چشم ها حرکت‌ها را در حالت امواج نور احساس می‌کند. تا تبدیل کند به هرچه که می‌بیند، چشم برای گیرندگی نور تمرکز می‌کند. این سلول‌ها نور را به سیگنال‌های عصبی تبدیل می کنند. و به مغز می‌فرستند، جای که آنها در آخر فرآوری می‌شوند.

چشمانی که بهترین بینایی را در تاریکی دارند آنهایی هستند که می‌گیرند تمام نورهای دسترس را تا جای ممکن می‌گیرند. ماهی مرکب چشمانی به اندازه توپ فوتبال دارد- بزرگترین شناخته شده در موجودات. این باعث می شود که درخشانی اسپرم نهنگ را تشخیص دهند همانطور که آنها مزاحم حیوانات نور تولید کننده می‌شوند. بعضی از ماهی‌ها در بین مهره داران چشمان خاصی دارند چون سیستم آینه‌ای دارند. در شبح‌ماهی پوزه‌قهوه‌ای، هر چشمی عدسی رو به بالا و آینه رو به پایین دارد که از صفحات کریستالی کوچک تشکیل شده است که به طور موثر نور را جمع آوری می‌کنند. آنها می‌توانند بالا و پایین را همزمان ببینند، و حتی متوجه تفاوت شکل‌ها، حتی در عمق اقیانوس‌ها شوند. به زمین جامد برگردیم، گوزن‌های شمالی در قطب سازگاری‌هایی دارند که تا ماه‌ها تاریکی را تحمل کنند. پشت چشمان گوزن‌های شمالی رنگ عوض می‌کنند، از طلایی در تابستان به آبی در زمستان. رنگ آبی پشت چشمشان ۱۰۰۰ برابر به نور حساس‌تر هستند. این احتمال شناسایی چیزهای مهم در برف را به گوزن شمالی می‌دهد مثل ادرار و گلسنگ.

در مورد واضح‌ترین بینایی، پرنده‌های شکارچی برنده مسابقه هستند. برای گرفتن بیشترین جزئیات، یک موجود باید گیرنده‌های زیادی در چشم داشته باشد. تا قدرت روند بینایی افزایش یابد. رباینده‌ها حفره عمیقی دارند – فرو رفتگی پست چشمشان برای گیرندگی نور بیشتر سازگار است. قوش تیز پر بینایی‌اش دو برابر تیزتر از انسان‌ها است. آنها قابلیت در نظر گرفتن یک خرگوش را از سه کیلومتر دورتر دارند.

وقتی که موجودات را با بهترین دید رنگی می‌خواهیم انتخاب کنیم، قضاوت سخت می‌شود. گیرنده‌های متفاوت به امواج خاصی از نور حساس هستند، به این معنا که آنها به صورت گسترده مشخص شدند با نوع گیرنده‌ای که ما داریم. احتمالا، یک حیوان انواع بیشتری از گیرنده‌های نوری دارد، بهترینش دید رنگی است. سگ‌ها دو نوع دارند. انسان‌ها سه نوع دارند. و ما از برخی پرندگان، ماهی‌ها و حشرات عقب‌تر هستیم. سه گوش نیلی حداقل ۱۵ نوع گیرنده دارد. هفت تا از آنها برای آبی و سبزهای متفاوت است. که محققان را به فکر می‌اندازد که در جست‌وجوی پر سرعت به آنها کمک می‌کند. میگوی آخوندک دارای 16 نوع گیرنده نوری بزرگ است، باه همراه پنج اندوخته شده فقط برای طیف نور مرئی، UV یا ماوراء بنفش که انسان‌ها نمی‌تواند ببینند. ولی آزمایش‌ها نشان داده است که قدرت میگو آخوندک، برای مشخص کردن بین رنگ‌ها حدهای بیشتر از آنچه که انتظار دارید دارد. همان طوری که از چشم پیچیده‌شان استفاده می‌کنند یک راز است. در همان زمان، فقط با چهار نوع گیرنده نور، درواقع، ماهی قرمز در تشخیص تفاوت‌های ظریف سایه‌ها عالی است.

در آخر، حشرات در قدرت دیدن دنیا ماهر هستند…در حال پرواز. سریع ترین دید حرکتی نیاز به گیرنده دارد که آن حواس به سرعت در نور تغییر کنند، و مغزی که مداوم این اطلاعات را پردازش کند. فیلمی با سرعت ۲۴ فریم بر ثانیه این حس دید یکپارچه نزدیک را به ما می‌دهد. ولی حشرات یک اسلاید نمایشی می‌بینند. پشه‌ها گیرنده‌هایشان ۱۰ برابر بهتر و سریعتر از ما عمل میکنند، که باعث سخت شدن در گرفتنشان می‌شود.

این حیوانات دارای بهترین بینایی هستند که ما ازشان با خبر هستیم. ولی هیچ نوع برنده‌ای نداریم. هر دسته مدعیان برتر متفاوتی دارد زیرا بینایی به معاوضه نیاز دارد. پس، بعضی از چشم‌ها متفاوت هستند. در زمانی که، بعضی مثل ماها، خیلی خوب در دسته‌های متفاوت عمل می‌کنند. از چشم‌هایی به اندازه توپ فوتبال تا آنهایی که در فرابنفش می‌بینند- نوع‌های دیدن در دنیا به اندازه راه‌های زندگی کردن متنوع هستند.