امید و ایستادگی: در ستایش تصویری که در موسیقی رامین جوادی است

روزهایی که سیل حوادث بسیار سنگین است، غالبا ساندترک‌های مشخصی می‌تواند مرا به #زندگی و جرات رویارویی با آن برگردانَد. از جمله آثاری از استاد #شجریان ، #همایون_شجریان ، #هانس_زیمر و رامین جوادی. مدت‌ها بود به‌طور اختصاصی می‌خواستم از این اثر خاص رامین جوادی بنویسم، تا اینکه دوستی (بی ذکر منبع) آن را برایم به همین شکل فرستاد و خب، دقیقا این روزها، وقت نوشتن از آن است.

به باورم، قطعه‌ی The night king یکی از برترین آثار هنری قرن بیست و یک است. سوای قرار گرفتن آن روی یکی از پرتمنانرین سکانس‌های سریال بزرگ #بازی_تاج_و_تخت ، تصویری که در تک‌تک لحظات این اثر است قابلیت تطابق با روایت تمام نبردهای بشریت در برابر شر، در تمام طول #تاریخ را دارد.

دقایق مقدمه‌ی اثر که در ویدئو نیست، روایتگر ذره ذره ناامید شدن در نبرد و کوشش‌اش است. تا جایی که صدای به زانو درآمدن قهرمان‌ها و آخرین نفس‌هایشان در نُت‌ها می‌گنجد. آن حس تلخ پایان یافتن همه چیز و اندوه همیشگی شدنِ بدی در جانت می‌پیچد: کار من تمام است.

و بعد رامین جوادی از آغاز همین ویدئو، برگ آخرش را رو می‌کند: یک شعله‌ی کوچک، یک جوانه‌ی غریب و نامطمئن: بگذار اگر مرگ هست، زانوزده نمیرم… و آخرین توان و فریاد بلند رزم. این نُت‌ها، صدای گام‌های کسی است که دیگر هیچ برای از دست دادن ندارد و خطرناک‌ترین منتقم جهان است. حتی خودِ او نمی‌داند این قوتِ آخرین، از کجا نشأت گرفته. آخرین جنون، آخرین نبرد، همه‌ی تلخی‌ها، خون‌ها، دردها، فراق‌ها، همه‌ی زندگی‌ش برای چند ثانیه از مقابل چشمش می‌گذرد و بعد… پایان باورنکردنی شر و مترسکان خودباخته‌ی فراوانش! آن حس بهت‌آورِ «دیگر تمام شد!»…

آن‌چه قطعی است، این مژده است که تمام آنان که به پشتوانه‌ی لایه‌های غلیظ شب و وحشت، تاج پادشاهی بر سر می‌نهند، به نخستین شراره‌های سحرگاه خواهند باخت!

ویدئوی مربوطه را ببینید در: اینستاگرام فرانک مجیدی