آیا بوفالو و «بیسون» یکی هستند؟

شاید مشکل باشد که بتوان کسی را متقاعد کرد که شکلی از بوفالو که روی سکه‌های ۵ سنتی ایالات متحده آمریکا حک شده، واقعاً بوفالو نیست.

بوفالوی خوانده شده به این نام در آمریکا، واقعی نیست، بلکه گاومیش کوهان‌دار است که متعلق به خانواده گاو نر وحشی می‌باشد. همچنین بستگی نزدیکی با بوفالوی واقعی دارد، عمدتاً در تناسبات و اندازه‌ها و داشتن 14 جفت دنده.

بیسون آمریکایی، شانه‌های بزرگی داشته و موهای پشمالو روی سر و بخش قدامی بدنش را می‌پوشاند که در مقایسه با آن، سایر اندام وی لخت بنظر می‌رسد.

نوع نر آن، بطور قابل توجهی بزرگتر از حیوان ماده می‌باشد، یک بیسون نر ممکن است در حدود ۹۰۰ کیلوگرم وزن داشته باشد. برای سرخپوستان این سرزمین، بوفالوی آمریکایی به معنای غذا، لباس و پوست آن وسیله‌ای برای ساخت چادرهای مخصوص سرخپوستی بوده است.

بوفالو گوشتی بسیار عالی داشته که نه تنها سرخپوستان آن را بصورت تازه می‌خورند، بلکه آن را خشک کرده و ذخیره می‌کردند. از گله‌های بوفالو، لباس زمستانی، خیمه‌های سرخپوستی، بدام انداختن اسبان، سپرهای جنگی و پوشش‌هایی برای قایقهایشان، تولید می‌شد و حتی استخوانها، چربی، روده و شاخهای آنها را نیز مورد استفاده قرار می‌دادند.

گله‌های سرگردان بوفالو، زمانی نواحی بین «Alleghenies» و کوههای راکی را در بر می‌گرفتند، ولی در ۱۸۸۰ تقریباً هیچ بوفالوئی در شرق می‌سی‌سی‌پی وجود نداشت. اما سرزمینهای غربی همچنان مملو از گله‌های هزارتایی و گاهی میلیونی بوفالو بود. وسعت این گله‌ها آنچنان بود که چمنزارها را تا جایی که چشم کار می‌کرد، می‌پوشاندند.

قایقهایی که بر روی رودخانه‌ها در حرکت بود، گاهی بخاطر رمه‌های در حال شنا متوقف می‌شدند و زمانی که گله‌ای از روی ریل راه آهن می‌گذشت، ساعتها قطار را متوقف می‌کرد.

تمام گله‌ها برای تغذیه هزاران نفری که راه آهن‌های جدید رائاسیس می‌کردند، شکار شدند و صدها هزار رأس از آنها تنها بخاطر وسعت گله‌هایشان کشته شدند.

بین سالهای ۱۸۶۵ و ۱۸۷۵، حدود دو میلیون بوفالو، هر سال هر عدد فقط یک دلار فروخته می‌شدند و از سال ۱۸۸۹ در تمام شمال آمریکا فقط ۸۳۵ بوفالوی آزاد وجود داشت و ۲۵۶ رأس در اسارت! در حال حاضر حدود ۱۵۰۰۰ بوفالو در آمریکا و کانادا وجود دارد.