ستون‌ها و فوران‌های سحابی پلیکان

سحابی پلیکان که بخشی از آن را در تصویر می‌بینید در صورت فلکی قو قرار دارد؛ محلی برای تولد ستاره‌های جدید که بخش‌هایی از آن را غبار تاریک پوشانده است. این غبارهای تاریک در جّوِ سرد ستاره‌های جوان شکل می‌گیرند و با بادهای ستاره‌ای و انفجارهای قدرتمند پراکنده می‌شوند. فوران‌های هربیگ‌-هارو (Herbig-Haro)، که در سوی راست تصویر می‌بینید، از ستاره‌‌ها نشأت گرفته‌اند و ستون غباری را – که میزبان آن‌ها است و چند سال نوری گسترده شده – نابود می‌کنند. رنگ‌های این تصویر به‌طور علمی تغییر کرده‌اند تا بر وجود نوری تأکید شود که از مقدار اندکی نیتروژن یونیزه‌شده،‌ اکسیژن، گوگرد و مقدار بسیار زیادی هیدروژن و هلیم نشأت گرفته است. سحابی پلیکان ( یا Pelican Nebula – IC 5067, IC 5070) از ما 2000 سال نوری فاصله دارد و با تلسکوپی کوچک بالاتر از ستاره‌ی درخشان آلفا-قو (Deneb) دیده می‌شود.