ناسا با همکاری اسپیسایکس فضاپیمایی برای برخورد عمدی با سیارکی در منظومه شمسی پرتاب کرد
موشک فضاپیمای ناسا و اسپیسایکس ساعت ۹:۵۰ دقیقه صبح امروز به پرتاب درآمد تا برای اولین بار در تاریخ، بشر بخواهد مسیر حرکتی منظومه شمسی را دستکاری کند و باعث انحراف در حرکت یک سیارک شود.
در ماموریت «آزمایش تغییر مسیر حرکت سیارک دوتایی» یا «دارت» ناسا، قرار است به طور عمدی یک موشک فضاپیما با یک سیارک برخورد کند تا مدار آن تغییر کند. این ماموریت در واقع تلاش برای محافظت از زمین در برابر سیارهها و سیارکهایی است که شاید در آینده به طور مستقیم به سوی کره ما بیایند.
ناسا به دنبال ساخت یک سیستم دفاعی سیارهای است تا در صورت لزوم، مسیر حرکت مداری یک سیارک را پیش از برخورد با زمین، تغییر دهد. ماموریت «دارت» میتواند اطلاعات واقعی درباره منحرک کردن یک سیارک توسط بشر در اختیار دانشمندان قرار دهد. ناسا میخواهد بررسی کند انحراف یک سیارک در دنیای واقعی چقدر امکانپذیر است و میزان انحراف از مدار حرکتی اصلی چقدر خواهد بود.
گفته میشود حدود ۶۶ میلیون سال پیش، دایناسورها با برخورد یک قطعه فضایی بزرگ با زمین و پخش شدن حجم زیادی گرد و غبار و زباله فضایی و قطع شدن زنجیره غذایی در پی مسدود شدن نور خورشید، به پایان نسل رسیدند و اکنون این احتمال میرود چنین سناریویی برای پایان زندگی بشر رخ دهد.
هماکنون، تکههای کوچکی از زبالههای فضایی یا سنگهای حاصل از متلاشی شدن شهابها و سیارکها با زمین برخورد میکند که چندان تهدیدی برای این سیاره نیست ولی زمانی که یک سیارک بدون فروپاشی و انهدام پیش از برخورد با زمین روبرو نشود؛ آنگاه شاید دوران آخرالزمانی رقم بخورد.
فضاپیمای دارت ساخت اسپیسایکس حدود ۶۱۰ کیلوگرم وزن دارد و از پایگاه نیرو فضایی وندنبرگ کالیفرنیا و صبح امروز با استفاده از موشک فالکون ۹ اسپیسایکس به فضا و منظومه دیدیموس پرتاب شد.
دخالت متغیرهای زیاد در انحراف سیارکها پس از برخورد
منظومه دیدیموس دارای دو سیارک کوچک و بزرگ است. سیارک کوچکتر به نام «دیمورفوس» حدود ۱۶۳ متر بوده و به دور سیارک بزرگتر «دیدیموس» میچرخد که ۷۸۰ متری است. این سیارکها در هنگام چرخش به دور خورشید؛ گاهی از کنار سیاره زمین رد میشوند و برنامه ناسا این است که زمانی که دارند به زمین نزدیک میشوند؛ فضاپیمای دارت را به صورت عمدی با آنها تصادم کند. قرار است این برخورد در بازه زمانی ۲۶ سپتامبر تا ۱ اکتبر ۲۰۲۲ باشد.
قرار است ۱۰ روز پیش از برخورد، یک ماهواره کوچک برای تصویربرداری از این سیارکها؛ از فضاپیمای اصلی جدا شود و دانشمندان و مردم عادی از این طریق بتوانند لحظه برخورد را مشاهده کنند. دانشمندان نیز با تلسکوپ، میزان انحراف از مسیر اصلی سیارکها را پیش و پس از برخورد اندازهگیری میکنند تا بتوانند به دادههای واقعی از این برخورد برسند.
پیشبینی میشود که سرعت سیارک کوچکتر تغییر کند و دوره مداری آن در اطراف سیارک بزرگتر نیز چند دقیقه طولانیتر شود. البته، دانشمندان برای انحراف این سیارکها با چالشهایی روبرو هستند؛ مثلا این دو سیارک کاملا مشابه هم نیستند و نحوه انحراف آنها نیز متفاوت خواهد بود و وابسته به عوامل متغیر زیادی است. جنس سیارک، سرعت چرخش، فاصله آنها از یکدیگر و از زمین و متغیرهای دیگری در این انحراف تاثیرگذار است.
برخی از دانشمندان نجوم اعتقا دارند شاید اصلا در اثر این برخورد، کمترین تغییری در مسیر حرکتی سیارکهای منظومه دیدیموس رخ ندهد و آنگاه بشر باید دنبال راهحلهای دیگری باشد.
پروژه دارت ناسا را میتوانید به طور زنده از کانال یوتیوب SpaceX & NASA DART Mission مشاهده کنید.