تفاوت ماهی پرورشی با ماهی صید طبیعی
رپورتاژ
تفاوت ماهی پرورشی و ماهی دریایی می تواند شامل موارد مختلفی باشد. اما همیشه برای بسیاری سوال است که تفاوت بین ماهی پرورشی و ماهی دریایی چیست و کدام یک برتر است. در این متن در نظر داریم که به این سوال اساسی پاسخ دهیم. در نهایت شما متوجه خواهید شد که خرید ماهی پرورشی یا ماهی دریایی ب توجه به بودجه شما صورت میگیرد و بهتر است که با وسواس کمتری اقدام به خرید ماهی کنید. همچنین این موضوع که بهترین ماهی را کماکان بودجه شما تعیین میکند ضمن اینکه باکیفیتترین ماهی نیز در جایی که شما دسترسی به ماهی صید روز ندارید، ماهی دریا نخواهد بود . برای خرید ماهی و محصولات صید روز میتوانید به فروشگاه محصولات دریایی اسبک ماهی مراجعه کنید.
انواع ماهی پرورشی چیست؟
یکسری از انواع ماهی قابلیت این را دارند که در محیطهای بسته تحت کنترل بیشتر انسان رشد و پرورش یابند. از جمله ماهیهای قابل پرورش میتوان به ماهیهای خاویار، انواع ماهیهای گرمابی آمور، کپور، فیتوفاگ، بیگ هد و ماهیان سردآبی مانند قزل آلا ، سالمون و …. اشاره کرد.
انواع ماهی دریایی چیست؟
به تمامی ماهیهایی که بطور طبیعی در محیطهای آزاد دریا، اقیانوس، رودخانه زندگی میکنند و تمامی مراحل زندگیشان طبیعی انجام میشود ماهیهای دریایی گفته میشود.
ماهی پرورشی بهتر است یا ماهی دریایی
یکی از مهمترین ویژگیهای ارزش غذایی پروتئینهای ماهی، اسیدهای آمینه موجود در آن است. ترکیب اسیدهای آمینه که از واحدهای سازندهی پروتئین هستند در گوشت ماهی بسیار شبیه به گوشت قرمز ( گاو و گوسفند ) است و بین اسیدهای آمینه ماهیهای پرورشی، آب شور و آب شیرین نیز اختلاف قابل ملاحظهای وجود ندارد. ارزش پروتئینهای گوشت ماهی با کسب عدد ۸۳ از ۱۰۰، حتى از ارزش پروتئین گوشت قرمز (که عدد ۸۰ از ۱۰۰ را می گیرد) نیز بیشتر است. هر چقدر نسبت عضلات ماهی (گوشت) به کل بدن بیشتر باشد (یعنی سر و محتویات شکم به نسبت عضله، کمتر و کوچکتر باشند) ماهی از نظر اقتصادی ارزشمندتر است. به طور مثال، در ماهی تن، پروتئینها ۷۰ درصد از وزن ماهی را تشکیل میدهند و در ماهی کاد، ۳۰ درصد. در ضمن، طعم گوشت ماهی و تغییرات جزیی در ترکیب آن، به فصل صید، محل صید، بلوغ جنسی، سن و شرایط محیطی و تغذیه ای بستگی دارد. مهم ترین علت اختلاف در ترکیب بدن ماهیها، نوع تغذیه و غذای دریافتی آنهاست. گوشت ماهی به طور متوسط حدود ۷۰ تا ۸۵ درصد آب، ۱۵ تا ۲۵ درصد پروتئین، ۱ تا ۱۵ درصد چربی، ۱ تا ۲ درصد مواد معدنی و حدود یک درصد نیز کربوهیدرات دارد. البته ترکیب شیمیایی بدن ماهی به گونه آن نیز بستگی دارد. اکثر ماهی های خوراکی در گروهی قرار دارند که چربی کم (کمتر از ۵ درصد) و پروتئین زیاد (بیشتر از ۱۵ درصد) دارند.
مهم ترین عامل اختلاف در تنوع و ترکیب مواد مغذی موجود در گوشت ماهی، نوع تغذیه و مواد غذایی مورد مصرف ماهی است. یکی از علت هایی که گاهی ماهیان پرورشی از نظر مزه و بو چندان مطلوب نیستند و گوشت آنها چرب است هم همین موضوع است (تغذیه غیراصولی در برخی از مزارع پرورش ماهی). از نظر تجاری بین ماهیان جنوب کشور «حلوای سفید»، «شوریده»، «راشگو» و «شورت» ممتاز و ماهی «شیر» و «قباد»، درجه یک در نظر گرفته می شوند. ماهی سنگسر، میش ماهی، سرخو، شانک، هامور، سکلا، حلوا سیاه، کفشک، شهری، کوتر، گیش و چمن ماهی درجه ۲ محسوب می شوند. سایر ماهی ها نیز در درجه ۳ و ۴ قرار می گیرند. در نهایت با توجه به ارزش غذایی پروتئین های ماهی و اینکه بین انواع آنها، اختلاف از نظر ارزش غذایی بسیار جزیی است، توصیه می شود با هر بودجه ای که دارید، حداقل ۲ بار در هفته ماهی را در برنامه غذایی خانواده بگنجانید.
ماهی صید شده دریایی نیز کاملاً عاری از خطاهای زیست محیطی نیست و به عنوان مثال بسیاری از عملیات ماهیگیری وجود دارد که نگرانی های زیست محیطی را در نظر نمی گیرند. به دلیل تقاضای مصرف کننده ، برخی از ماهی ها بیش از حد ماهیگیری شدهاند.
اگر دوست دارید غذاهای دریایی بخورید اما نگران محیط زیست هستید ، توصیه می کنیم به دنبال ماهی های دریاییِ کمتر محبوب باشید – ماهی قزل آلا ، هلیبوت ، ماهی خال مخالی و سالمون را امتحان کنید.
در نهایت در خرید ماهی و گنجاندن آن در سبد ماهی خود تعلل نکنید. بهترین ماهی و با کیفیتترین ماهی را با توجه به جغرافیای خود تعیین کرده و بلافاصله اقدام کنید.