نمونههایی جالب از پاریدولیا، وقتی در اشکال و اجسام بیجان چهرههای انسانی میبینیم

کودک که بودم در میان رگهها و بافت در و پنجره چوبی خانهمان تصاویری از دیوها میدیدم. ظبعا حتی گاهی شبهنگام وحشتزده میشدم.
حتما در کودکی بازی تخیل دیدن چهرهها و اشیا در توده ابرها را با دوستان یا نزدیکان خود انجام دادهاید.
حالا سوال این است که چرا مغز ما اینگونه است و گویی برای تشخیص چهره ایقدر تخصصی شده.
ما داریم از پدیدهای صحبت میکنیم که اصطلاحا پاریدولیا Pareidolia نامیده میشود.
در واقع تشخیص چهره انسانی و دوست و دشمن یک نیاز و ضرورت بقای باستانی بوده و به تناسب آن مغز آنقدر قدرت پردازش خود را در این زمینه تخصصی و پیچیده کرده است که سعی میکند در هر طرحی چشم و ابرو و دهان و بینی و چانه ببیند.
در اینجا عکسهایی را با هم مرور میکنیم که پاریدولیا را در بیشتر ما برمیانگیزانند: