هم یک سری مجسمه زیبا و پویا و هم نرده – پویایی در عین ایستایی این مجموعه مجسمه‌ها
هنر خیابانی و زیباسازی فضاهای عمومی شهری می‌تواند روحیه شهروندان را دگرگون کند. طراحی فضاهای شهری می‌تواند پر از رنگ و نشاط و پویایی و خیال‌پردازانه باشد یا عبوس و یکنواخت و سیاه و سفید و خشن.
یک مثال جالب و دل‌انگیز برای این نوع طراحی، یکی کار قدیمی مجسمه‌ساز و طراح آلمانی به نام کارل هنینگ سیمن است. او یک مجموعه مجسمه طراحی کرده که در آنها جدال حیوانات سرسخت با انسان‌ها در تقلایی برای صعود به ارتفاع دیده می‌شود.
ما اسبی می‌بینیم که سم‌هایش را محکم به زمین کوفته و دمی درزا دارد. زنی به او فشار می‌آورد تا به بالا هدایتش کند. بالاتر سه مرد را می‌بینیم که تلاش می‌کنند که بزی را به بالا ببرند.
بخشی از مجسمه از پایه پله‌ها تا نیمه آنها امتداد دارد. دارای طناب برنزی است که اسبی را به هم متصل می‌کند، با سم‌هایش محکم کاشته شده و دمش دراز است، و زن در انتهای دیگر فشار می‌آورد. بخش دوم، که به بالای پله‌ها می‌رسد، نمایشگر حتی بیشتر است. سه مرد تلاش می‌کنند تا یک بز را از “کوه” بالا بکشند، یکی از آنها به جلو افتاده است و دیگری سعی می‌کند او را بگیرد.
سیمن به خاطر مجسمه‌های پویا و در اندازه واقعی‌اش شهرت دارد. «من همیشه درگیر این سؤال هستم که چگونه می‌توانم حرکت و بعد چهارم زمان را به هنر مجسمه‌سازی بیاورم، طوری که مجسمه‌هایم در یک برش زمانی محدود نباشند. »
این مجسمه‌ها در سال ۱۹۸۱ در شهر شوبیش هال نصب شده بودند.
پویایی در عین ایستایی این مجسمه‌ها و اینکه به طرز هوشمندانه‌ای به عنوان یک نرده راه پله هم کاربرد دارند، جالب توجه است.
با استفاده از گوگل مپ به این شهر سفر کنید.
