فیلم بردتیر – خلاصه، تحلیل و نقد – Run of the Arrow (1957)

نهم آوریل سال ۱۸۶۵، آخرین روز جنگ‌های داخلی آمریکا. “اومیرا” (استایگر) یکی از سربازان ارتش جنوب که از شمالی‌ها متنفر است، آخرین گلوله جنگ را شلیک می‌کند که ستوان ارتش شمالی‌ها، “دریسکول” (میکر) را زخمی می‌کند و پس از بهبود، “دریسکول” گلوله را با یادداشتی برای “اومیرا” پس می‌فرستد. اما “اومیرا” پایان جنگ و مرگ جنوب را باور ندارد. به غرب فرار می‌کند و پس از گذراندن آزمایش “برد تیر” به قبیله “سو” می‌پیوندد و دل به دختری سرخ‌پوست به‌نام “یلو” (مونتیل) می‌بندد. سواره‌نظام، دژی در شکارگاه قبیله بنا می‌کند و یکی از افراد قبیله که به سفیدپوست‌ها بدبین است،”سروان کلارک” (کیت) را می‌کشد. در نبردی خونین، سرخ‌پوست‌ها دژ را ویران می‌کنند و “ستوان دریسکول” را اسیر می‌گیرند تا زنده زنده پوست بکنند. “اومیرا” که طاقت چنین عمل وحشیانه‌ای را ندارد، “دریسکول” را با همان گلوله قبلی راحت می‌کند و این بار تیرش خطا نمی‌رود. حالا دیگر جنگ برای او هم تمام شده است.

وسترنی خشن به سبک فولر درباره مردی که در جست‌وجوی هویت خویش است. استایگر درگیر جنگی شخصی است که عواقب خود ویرانگرانه‌ای دارد. او پایان جنگ داخلی را مثل سایرین “تولد ایالات متحد” تلقی نمی‌کند، بلکه آن را نوعی مرگ می‌داند و حاضر به پذیرشش نیست و این نمونه قهرمان سرشار از تناقض و پیچیدگی دل‌خواه فولر است. او نه از شیوه سرخ‌پوستان قبیله سو راضی است و نه از شیوه آمریکائی‌های جدید. فیلم که ابتدا آخرین گلوله نام داشت و از آخرین محصولات کمپانی ر. ک. ا. بود، به هیچ عنوان یک فیلم رده ب هالیوودی استاندارد نیست.