اثرات کوتاه‌مدت و طولانی‌مدت کرونا بر سلامت روانی و سیستم عصبی ما:اضطراب، افسردگی، مه مغزی، روان پریشی، تشنج و زوال عقل
کرونا می‌تواند تقریباً هر قسمت از بدن – از جمله مغز را تحت تأثیر قرار دهد. به تازگی نتایج تحقیق روی 1.28 میلیون بیماری که به این بیماری مبتلا شده بودند، در نشریه Lancet Psychiatry منتشر شده که تأثیرات اغلب پیچیده و گاهی طولانی مدت کرونا را بر ذهن کودکان و بزرگسالان روشن می‌کند.
محققان با تجزیه و تحلیل داده‌های بیماران در ایالات متحده و چندین کشور دیگر دریافتند که در دو ماه اول ابتلا به کرونا، احتمال ابتلا به اضطراب و افسردگی در افراد بیشتر از افرادی بود که نوع دیگری از عفونت تنفسی داشتند و تا دو سال بعد، افراد در معرض خطر بیشتری برای شرایطی مانند مه مغزی، روان پریشی، تشنج و زوال عقل بودند. (مه مغزی یعنی مبهم و ناواضح شدن افکار ، به تعریف علمی اختلال شناختی خفیف)
کرونای مزمن – با حداقل یک علامت که ماه‌ها پس از ابتلای اولیه باقی می‌ماند – یک مشکل رو به رشد در سراسر جهان است. تحقیقات قبلی مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های ایالات متحده (CDC) تخمین می‌زند که تقریباً از هر پنج نفر در ایالات متحده که به کرونا مبتلا می‌شوند، یک نفر شکل مزمن آن را تجربه می‌کند. مطالعه تازه به محققان کمک می‌کند تا تظاهرات کرونای مزمن را بیشتر درک کنند.
ماکسیم تاکوت، نویسنده ارشد این مطالعه و محقق دانشگاه آکسفورد می‌گوید که با توجه به این نتایج، نیاز به تحقیقات بیشتری برای درک اینکه چرا این اتفاق پس از کرونا رخ میدهد وجود دارد و همچنین باید بررسی شود که برای جلوگیری از بروز این اختلالات یا درمان آن‌ها در صورت بروز چه کاری می‌توان انجام داد، تأکید می‌کند.»
محققان دریافته‌اند که خطرات پیامد‌های عصبی یا روانپزشکی پس از عفونت با سویه دلتای کرونا بیشتر از نوع اصلی کرونا و تقریباً مشابه خطرات پس از سویه اومیکرون Omicron است.
میزان اثرات نیز بر اساس گروه سنی متفاوت بود. افراد مسن 65 سال به بالا که مبتلا به کووید-19 شده بودند، مه مغزی، زوال عقل و اختلالات روان پریشی را با نرخ بالاتری در مقایسه با بزرگسالان هم سن که سایر عفونت‌های تنفسی داشتند، تجربه کردند.
در میان بیماران کرونایی در این گروه سنی، 450 مورد زوال عقل به ازای هر 10 هزار نفر مشاهده شد، در حالی که در مقایسه 330 مورد در هر 10 هزار نفر که سایر عفونت‌های تنفسی داشتند.
مه مغزی نیز با نرخ بالاتری رخ داده است: 1540 مورد به ازای هر 10هزار نفر مبتلا به کرونا در مقایسه با 1230 مورد در هر 10 زهار نفر مبتلا به سایر عفونت‌ها.
در گروه جوان‌تر خطر ابتلا به زوال مغزی کم بود. اما در مورد مه مغزی، 640 مورد به ازای هر 10 هزار نفر مبتلا به کرونا در مقایسه با 550 مورد در هر 10 هزار نفر مبتلا به سایر عفونت‌های تنفسی وجود داشت.
اگرچه کودکان در مقایسه با بزرگسالان در معرض خطر کلی کمتری برای پیامد‌های مغزی هستند، اما در مقایسه با کودکانی که سایر عفونت‌های تنفسی داشتند، همچنان در طی دو سال پس از آلوده شدن به کرونا، احتمال ابتلا به صرع یا تشنج دو برابر بیشتر می‌شود.
از سوی دیگر، با اینکه اختلالات خلقی و اضطراب در طول عفونت‌های کرونا به اوج می‌رسد، این خطر پس از دو ماه به حالت اولیه بازمی‌گردد.
پل هریسون، نویسنده این مطالعه، استاد بخش روانپزشکی آکسفورد، در بیانیه‌ای گفت: «این خبر خوبی است که افسردگی و اضطراب بیش از حد پس از کرونا کوتاه مدت است و در کودکان هم مشاهده نمی‌شود. با این حال، چیز نگران‌کننده این است که برخی از اختلالات دیگر، مانند زوال عقل و تشنج، پس از ابتلا به کرونا، حتی دو سال بعد، بیشتر می‌شود.»
منبع: تایم
