کتاب توپ های ماه اوت – روایت نخستین ماه جنگ جهانی اول – معرفی و خلاصه
اگر عاشق تاریخ هستید و دوست دارید درباره نخستین روزهای آغاز جنگ جهانی اول بیشتر بدانید، باربارا تاکمن در کتاب توپ های ماه اوت، این امکان را برای شما فراهم کرده است. این کتاب روایاتی از نخستین ماه شروع جنگ جهانی اول دارد. محمد قائد این کتاب را به فارسی ترجمه کرده و نشر ماهی ان را منتشر کرده است.
باربارا تاکمن در ۱۹۶۳ برای توپ‌های ماه اوت (که بعدها با عنوان اوت ۱۹۱۴ تجدید چاپ شد) و در ۱۹۷۲ برای استیلول و تجربهٔ امریکا در چین جایزهٔ پولیتزر گرفت و در ۱۹۸۰ برای آیینه‌ای در دوردست برندهٔ جایزهٔ ملی کتاب شد. جان کندی، رئیس‌جمهور پیشین امریکا، نسخه‌هایی از توپ‌های ماه اوت را به همکارانش می‌داد و خواندن آن را توصیه می‌کرد. در برابر، نشریهٔ ادبی ساندی ریویو سال ۱۹۸۵ تاکمن را در فهرست کسانی گذاشت که بیش از استحقاق خویش ستایش شده‌اند و دربارهٔ او نوشت: «متأسفانه به‌مرور از تاریخنگاری به‌عنوان درس اخلاق به جانب نگارش درس اخلاق در قالب تاریخنگاری رفته است.»
جنگ جهانی اول (۱۹۱۴-۱۹۱۸) در نوع خود واقعه‌ای یگانه بود. این جنگ به قرن بیستم شکل داد و نتایجش تا زمان ما نیز ادامه داشت. اطلاق جنگ جهانی به این واقعه نیز از سال‌های جنگ دوم شروع شد و تا پیش از ان به جنگ اول جنگ بزرگ می‌گفتند.
جنگ جهانی اول به سه قاره کشید و ارتش‌های چهار قاره در آن جنگیدند. مرکز جهان همچنان اروپا بود، فاصلهٔ بین مسکو تا لندن و پاریس و برلن. اما با فروریختن حصارهای دنیای قدیم، بر تمام جهان اثر گذاشت و ایالات متحد را وارد صحنهٔ سیاست و رقابت‌های جهانی کرد. نقطهٔ عطفی شد در ختم دنیای قدیم. اگر می‌خواهید با جنگ جهانی اول بیشتر آشنا شوید، در این لینک ۴۰ نقشه ای که مناقشات آن زمان را نشان می‌دهند، جمع‌آوری شده است.
روایتگران و هنرمندان به جنگ جهانی اول کمتر از دوم پرداخته‌اند و به قول مترجم کتاب سبب را شاید بتوان در ترکیب غیرقابل هضمِ بلاهت و فاجعه و پوچی این جنگ جست.
کتاب توپ های ماه اوت
روایت نخستین ماه جنگ جهانی اول
نویسنده: باربارا تاکمن
مترجم: محمد قائد
نشر ماهی
روس‌ها، به نظر آلمانی‌ها، بقایای تاتارهای آسیا بودند که بی‌عذر موجه در شرق اروپا جا خوش کردند و باید به صحاری اجدادشان برگردانده شوند. فرانسه‌زبان‌ها باید ایالاتی از امپراتوری پان‌ژرمن باشند و برای لهستانی و صرب و کلا اهل بالکان بهترین موقعیت قابل تصور، کارگری و بردگی، که برای آن به دنیا آمده‌اند، تحت قیمومیت امپراتوری یگانهٔ اروپا و قطب فرهنگ جهان است.
تازه دارد با پاهای یخ‌کرده خوابم می‌برد که امربر از راه می‌رسد و می‌پرسد هفتهٔ قبل گروهان من چند جفت جوراب داشت. می‌گویم۱۴۱.۵. پشت‌بندش نامه می‌رسد لطفآ فوری توضیح بدهید چرا یک لنگه جوراب کم دارید. جواب می‌نویسم چون گلولهٔ توپ پای یک نفر را برد.
در مرور بر جنگ جهانی اول هم می‌توان دید حتی در جوامعی که گفته می‌شود آفرینندهٔ مدرنیته‌اند، هیئت‌های حاکمه، رهبران، سیاسیون و تقریبآ کل جامعه با اکراه در پی واقعیت‌های پیش‌بینی‌نشدهٔ نامطبوع روان بودند و علاقه‌ای به تغییر نداشتند ــ البته جز فتح سرزمین‌های دیگر و نابودی دشمنان. مدرنیته نه فرآیندی آگاهانه، بلکه برچسبی است دلبخواهی و مُد روز برای یک کاسه کردن مجموعه‌ای عظیم از تحولات پراکنده در جوامعی دور از هم در گذر زمان.
آلمانی‌ها، که خودشان را در روح و روان، در توان، در نیرو، صنعت و فضایل ملی برتر می‌دانستند، احساس می‌کردند شایسته‌اند کل اروپا قلمرو آنها باشد.
قیصر به سربازانش، که در نخستین هفتهٔ ماه اوت عازم جنگ بودند، گفت «پیش از ریختن برگ درخت‌ها به خانه برمی‌گردید.»
در آن زمان کنت ویتّه به تزار اندرز داد که باید یا قانونی اساسی، که مردم خواستار آنند، بدهد یا نظم را با دیکتاتوری نظامی برقرار کند،
