ویروس (هرپس) تبخال به طور ژنتیکی تغییر داده شد تا از آن برای کشتن سرطانی استفاده شود

دانشمندان گونه‌ای از ویروس هرپس را به‌طور ژنتیکی تغییر داده‌اند تا به عنوان بتواند سلول‌های سرطانی در انسان را بکشد. یافته‌های یک کارآزمایی اولیه انسانی دلگرم‌کننده است و درمان تجربی بی‌خطر و مؤثر ارزیابی شده.

کریستین هلن از مؤسسه تحقیقات سرطان توضیح داد: «ویروس‌ها یکی از قدیمی‌ترین دشمنان بشریت هستند، همانطور که همه ما در طول همه‌گیری دیده‌ایم. اما تحقیقات جدید ما نشان می‌دهد که می‌توانیم از برخی ویژگی‌هایی که آن‌ها برای به چالش کشیدن و آلوده کردن و کشتن سلول‌های سرطانی، استفاده کنیم. »

این ویروس‌های، اصطلاحا ویروس‌های انکولیتیک نامیده می‌شوند و مدت‌هاست پتانسیل این مهاجمان کوچک را برای استفاده به عنوان سربازان سرطان‌کش بررسی شده. با ظهور مهندسی ژنتیک در سال‌های اخیر، دانشمندان بالاخره توانستند ویروس‌ها را مهندسی کنند تا به جای آسیب رساندن به ما، به ما کمک کنند.

در این تحقیق جدید، دانشمندان به دنبال سویه‌ای از ویروس هرپس سیمپلکس بوده‌اند. ویروس اصلاح‌شده ژنتیکی به نام RP2 طوری مهندسی شده که فقط در سلول‌های سرطانی تکثیر می‌شود و باعث می‌شود که آنها اساساً باد کرده و منفجر شوند.

این ویروس به گونه‌ای طراحی شده است که مستقیماً به تومور‌ها تزریق شود و همچنین به عنوان زنگ خطر سیستم ایمنی عمل می‌کند و با تولید مولکول‌هایی که باعث ایجاد فعالیت ایمنی می‌شود، سلول‌های سرطان‌کش بدن را جذب می‌کند.

کوین هرینگتون، محققی که روی این پروژه کار می‌کند، گفت: «مطالعه ما نشان می‌دهد که یک ویروس سرطان‌کش مهندسی‌شده ژنتیکی می‌تواند یک یا دو ضربه به تومور‌ها وارد کند – مستقیماً سلول‌های سرطانی را از درون نابود می‌کند و در عین حال سیستم ایمنی را علیه آن‌ها فرا می‌خواند. ».

یافته‌های اولیه از اولین آزمایش فاز 1 که درمان آنکولیتیک را در 39 بیمار آزمایش می‌کرد، در یک کنفرانس پزشکی اخیر در اروپا اعلام شد. سه نفر از 9 بیمار که به تنهایی درمان ویروسی را آزمایش می‌کردند، شاهد کوچک شدن تومور بودند، در حالی که هفت نفر از 30 نفر باقی مانده، از مزایای درمانی را در ترکیب با سایر ایمونوتراپی بهره‌ند شدند.

این کارآزمایی فاز 1 اساساً بر روی تعیین ایمن بودن درمان متمرکز بود و هیچ عارضه جانبی جدی شناسایی نشد. از آنجایی که این فقط یک کارآزمایی ایمنی بود، بیمارانی که به کار گرفته شدند تعدادی از انواع سرطان‌های مختلف را در بر می‌گرفت، بنابراین کارآزمایی‌های آینده بهتر، مؤثرترین سرطان‌ها را برای این درمان مورد هدف قرار خواهند داد.

هرینگتون گفت: «در کارآزمایی‌های بالینی در مراحل اولیه به ندرت مشاهده می‌شود که چنین میزان پاسخ خوبی را ببینیم، زیرا هدف اصلی آن‌ها آزمایش ایمنی درمان است و بیماران مبتلا به سرطان‌های بسیار پیشرفته را درگیر می‌کنند که درمان‌های کنونی برای آن‌ها از کار افتاده است».

منبع: مؤسسه تحقیقات سرطان