این تار عنکبوت در فضا چه می‌کند؟ پدیده‌ای خارق العاده در فضا که در این عکس زیبای جدید جیمز وب ثبت شده
جهان واقعاً پر از شگفتی است و تلسکوپ فضایی جیمز وب به تازگی بهترین نماها را از یکی از آنها گرفته است.
جسم مورد بحث ستاره‌ای است در فاصله 5600 سال نوری از ما، و چشم فروسرح جیمز وب جزئیات خارق العاده‌ای را مشخص کرده است: حلقه‌هایی از نوری که به نظر می رسد متحدالمرکز هستند که به بیرون تابش کرده‌اند و ستاره را احاطه کرده‌اند.
گرچه قبلا نوشته بودیم که سنبله‌های پراش مشخصه وب “واقعی” نیستند، اما این حلقه های متحدالمرکز، واقعی هستند و توجیه علمی جذابی دارند.
این ستاره در واقع یک جفت دوتایی از ستاره‌های کمیاب در صورت فلکی ماکیان Cygnus است و فعل و انفعالات آنها فوران‌های دوره‌ای از غبار ایجاد می‌کند که در طول زمانبه فضای اطراف این جفت گسترش مییابد.
این پوسته‌های غبار به رنگ فروسرخ می‌درخشند، که به ابزار حساسی مانند MIRI جیمز وب این امکان را می‌دهد که آنها را با جزئیات بسیار عالی ثبت کنند.
این دو ستاره متشکل از یک ستاره بسیار نادر Wolf-Rayet به نام WR 140، و یک ستاره گرم و پرجرم نوع O است که این یکی هم نادر است.
ستارگان Wolf-Rayet بسیار داغ، بسیار درخشان و بسیار قدیمی هستند. در پایان عمرشان، آنها به طور قابل توجهی از هیدروژن تخلیه می‌شوند و غنی از نیتروژن یا کربن می‌شوند و با سرعت بسیار بالایی جرم خود را از دست می‌دهند.
ستارگان نوع O از جمله پرجرم‌ترین ستارگان شناخته شده هستند، همچنین بسیار داغ و درخشان هستند. از آنجا که آنها بسیار عظیم هستند، طول عمر آنها فوق‌العاده کوتاه است.
هر دو ستاره در منظومه WR 140 دارای بادهای ستاره‌ای سریع هستند که با سرعتی در حدود 3000 کیلومتر به فضا می‌وزند. بنابراین از دست دادن جرم با سرعت زیاد برای هر دوی اینها بسیار معمول است.
چیز جالب دیگر مدار آنهاست که بیضوی است و در این مدار بیضوی دارای نقطه حداقل و حداکثر فاصله از هم هستند.
هنگامی که این دو ستاره در فاصله‌ای حدود یک سوم بیشتر از فاصله زمین و خورشید، قرار می‌گیرند، به اندازه‌ای نزدیک می‌شوند که بادهای قدرتمند آنها با هم برخورد می‌کنند.
این باعث ایجاد شوک در مواد اطراف ستارگان، تسریع ذرات و تولید تشعشعات پرانرژی، مانند اشعه ایکس می‌شود.
این فرآیند را می توان در انیمیشن زیر مشاهده کرد:
گرد و غبار شکلی از کربن است که نور فرابنفش دو ستاره را جذب می کند. این امر گرد و غبار را گرم می کند و باعث می‌شود که دوباره تشعشعات حرارتی ساطع کند – چیزی که توسط جیمز وب در طول موج فروسرخ مشاهده می‌شود.
سپس گرد و غبار توسط باد ستاره‌ای به بیرون پرتاب می‌شود و در نتیجه پوسته‌های غبار جزئی گسترش مییابد. آنها با دمیدن به بیرون منبسط و سرد می‌شوند و گرما و چگالی خود را از دست می‌دهند.
چیزی که در تصویر وب به آن نگاه می‌کنید کمی شبیه به یک سری حباب یا شاید تارعنکبوت باشد
از آنجایی که مدار ستاره دوتایی یک دوره 7.94 ساله دارد، برخورد باد و تولید غبار مانند عقربه های ساعت هر 7.94 سال یکبار اتفاق می افتد. این بدان معناست که می‌توانید حلقه‌های سحابی را در اطراف دوتایی، مانند حلقه‌های درخت، بشمارید تا سن بیرونی‌ترین پوسته گرد و غبار را مشخص کنید!
حدود 20 حلقه قابل مشاهده است، به این معنی که شما می توانید پوسته‌های گرد و غبار حدود 160 سال را در تصویر جیمز وب مشاهده کنید.
تقاضای رصد جیمز وب از WR 140 توسط تیمی به سرپرستی اخترفیزیکدان رایان لائو از مؤسسه علوم فضا و فضانوردی آژانس اکتشافات هوافضای ژاپن درخواست شد و واقعا آنها چه منظره خوبی را درخواست کردند.
