داروی قدیمی ضد روان‌پریشی، مسیر درمانی جدید برای درمان دردهای مزمن
یک مطالعه جدید نشان داده که یک داروی قدیمی ضد روان پریشی مسیر سیگنال‌دهی را که با درد مزمن عصبی یا نوروپاتیک مرتبط است مسدود می‌کند.
کلیفورد وولف، نویسنده همکار، در توضیح منشأ این تحقیق گفت: «درد مزمن در حال حاضر تحت درمان‌های تسکینی اغلب بی‌اثر قرار می‌گیرد. علاوه بر این، مسکن‌های مؤثر مانند مواد افیونی، در صورت استفاده نامناسب، می‌توانند منجر به اعتیاد شدید شوند. بنابراین، یافتن و توسعه داروهای جدید و تغییر کاربری برای درمان درد مزمن بسیار مهم است.
تحقیقات قبلی محققان منجر به کشف یک مسیر پیامرسانی خاص منحصر به فرد برای درد مزمن شد. آنها دریافتند متابولیتی به نام BH4 توسط نورون‌های حسی در موارد درد عصبی و التهابی تولید می‌شود.
سطوح بالای BH4 با شدت درد شدید مزمن مرتبط هستند، بنابراین گام بعدی جستجوی داروهایی بود که می‌توانند سیگنال‌دهی BH4 را در نورون‌های درد مسدود کنند.
برای انجام این کار، محققان یک صفحه نمایش فنوتیپی روی حدود 1000 مولکول فعال زیستی شناخته شده انجام دادند. آنها به دنبال داروهایی بودند که بتوانند بیان ژن مرتبط با سطوح بالاتر BH4 را تنظیم کنند.
چندین داروی پیدا شدند، از جمله داروهایی مانند کلونادین که اثرات ضد درد ایجاد می کنند. اما جالب‌ترین کشف این بود که به نظر می‌رسد یک داروی قدیمی ضد روان‌پریشی به نام فلوفنازین روی این مسیر خاص سیگنال‌دهی درد کار می‌کند.
شین کرونین، سرپرست پروژه، گفت: «… صفحه نمایش فنوتیپی ما همچنین به ما این امکان را می‌دهد که یک داروی شگفت‌انگیز را «مصرف مجدد» کنیم. ما دریافتیم که فلوفنازین مسیر BH4 را در اعصاب آسیب دیده مسدود می کند.»
محققان با آزمایش فلوفنازین در مدل‌های موشی دریافتند که دوزهای پایین این دارو در واقع درد ناشی از آسیب عصبی را سرکوب می‌کند. بعید است که فلوفنازین مستقیماً به عنوان یک داروی تسکین دهنده استفاده شود، اما در عوض، یافته‌‌ها تأیید می کند که هدف قرار دادن این BH4 می‌تواند راه خوبی برای درمان درد مزمن باشد.
غیرمنتظره‌ترین یافته در مطالعه جدید ارتباط بین BH4 و سرطان ریه بود. با نگاهی به مدل‌های موش سرطان ریه، محققان دریافتند که کاهش سطوح BH4 همچنین رشد تومور را کند می‌کند. جوزف پنینگر، نویسنده همکار، گفت که این ارتباط بین درد مزمن و انواع خاصی از سرطان باید به تحقیقات آینده در زمینه درمانی برای هر دو بیماری کمک کند.
پنینگر گفت: «به نظر می‌رسد همان محرک‌هایی که باعث رشد تومور می‌شوند، در تعیین مسیر درد مزمن که اغلب توسط بیماران سرطانی تجربه می‌شود، دخیل هستند. ما همچنین می دانیم که اعصاب حسی می توانند سرطان را تحریک کنند، که می تواند مدار باطل سرطان و درد را توضیح دهد.»
مطالعه جدید در Science Translational Medicine منتشر شده است.
منبع: موسسه بیوتکنولوژی مولکولی آکادمی علوم اتریش
