چگونه در طول تعطیلات از دست خانواده سمی خود در امان بمانیم؟
تعطیلی‌های سال نو در فرنگ شروع شده و گویا در آن سرزمین‌ها هم خانواده‌ها با هم بیگانه شده‌اند و آنجاها هم گفتگوها و نیش کلام و سوالات آزاردهنده و رفتار سمی یا توکسیک آشناها و فامیل‌ها، خیلی‌ها را اذیت می‌کند.
به همین خاطر نویسنده لایف هکر به این موضوع پرداخته است:
خانواده پیچیده است، واقعیتی که هرگز آشکارتر از این زمان از سال، یعنی زمان اجتماعات اجباری خانوادگی و گفتگوی اجباری سر میز شام آشکار نمی‌شود. اگر فکر برخورد با یک عمه بیش از حد فضول یا پسر عموی بی ادب باعث می‌شود که بخواهید به طور کلی از گردهمایی‌های خانوادگی خودداری کنید، راه هایی برای نجات تعطیلات وجود دارد که باعث می‌شود دید و بازدید فامیلی را به کلی از دست ندهید.
نحوه تعیین (و حفظ) مرزهای سالم
بسیار مهم است که قبل از ملاقات با خانواده خود کمی زمان بگذارید تا تشخیص دهید چه چیزی برای شما قابل قبول است و چه چیزی قابل قبول نیست. «چه چیزی را می‌خواهید بپذیرید و چه چیزی را نمی‌پذیرید؟»
این را اسکات لیونز، روانشناس بالینی و نویسنده کتاب معتاد به درام می‌گوید. با توجه به اینکه ملاقات‌های خانوادگی تا چه حد می‌تواند آشفتگی ذهنی برایتان ایجاد کند، فکر کردن به این موضوع و انتقال آن به اعضای خانواده می‌تواند کمک کند.
لیون به عنوان راه‌های کمکی پیشنهاد می‌کند که با پیاده‌روی نسبتا تند و استراحت منظم و اطمینان از خواب کافی، وضعیت ذهنی خود را تقویت کنید.
لیون می‌گوید: «برای سازگاری با ریتم و سرعت خانواده کمی زمان لازم است.» اگر یکی از اعضای خانواده مرزی را زیر پا گذاشت، مهم که کمیوقت بگذارید و با پرهیز از درگیری، به خود فرصت بدهید.
اگر خانواده شما به خصوص خسته کننده هستند، به میزان تحمل خود فکر کنید. شما می‌توانید زمان ورود خود را کمی به تعویق بیندازید یا برنامه سر زدن به دوستان را در کنار بازدید خانوادگی بگنجانید.
از بازگشت به رفتارهای دوران کودکی خودداری کنیم
بعضی‌ها وقتی نزد خانواده می‌روند و به خانه پدری برمی‌گردند، ناخواسته از نظر ذهنی و رفتاری رجعتی به دوران کودکی خود می‌کنند و همان کارهای دوران کودکی و عادات را تکرار می‌کنند.
لیون می‌گوید: «اگر کاری برای شکستن چرخه‌های الگوهای رفتاری در نزد خانواده نکنیم، انگار در یک کپسول زمان گیر کرده‌ایم.»
این کپسول زمانی فعال می‌شود که ما به یک محیط یا رابطه آشنا برمی‌گردیم. صدای اعضای خانواده، برخی رفتارها یا بوها، ما را به خاطرات آشنایی می کشاند.
این الگوهای رفتاری قدیمی ممکن است دیگر متناسب نباشند و یا باعث تحقیر شدن شخصیت شما شوند یا بیش از حد شما را حساس جلوه دهند. پس در مورد نمایش این رفتارها تامل کنید.
نحوه برخورد با نظرات منفی اعضای خانواده
سوالات آزاردهنده در مورد ازدواج و فرزند داشتن و سطح درآمد و آینده معمولا در برخوردهای خانوادگی توسط برخی به طرز برخورنده‌ای پرسیده می‌شود. انگار که خود ما به فکر نیستیم و دوست داریم در وضعیت بلاتکلیف باشیم.
اما راستش اگر از این سوالات احساس ناراحتی می‌کنیم و تا مرز عصبی شدن و بروز خشم یا نومیدی پیش می‌رویم، بیش از آنکه تقصیر آن عضو خانواده باشدِ مشکل این است که با خودمان به تفاهم نرسیده‌ایم.
مثلا در کشور ما و حتی فرهنگ غربی تنها زندگی کردن، چیزی است که سوال‌برانگیز است. اما ممکن است ما تنها باشیم و حس خوشبختی هم بکنیم و در کارمان خیلی هم خلاق و موفق باشیم. یعنی گذشته از آن دقایقی دلتنگی گاهگاهی روتین برای درد دل یا با کسی به رستوران رفتن، بیشتر اوقات واقعا راحت باشیم.
خلاصه اینکه شما باید قبل از اینکه در معرض این سوالات قرار بگیرید با خودتان به تفاهم برسید. شاید واقعا نیت پرسش‌کننده خوب باشد. معمولا پاسخ تلگرافی بهتر از در خود فرو رفتن یا ابراز عجز یا درد دل تکانه‌ای است: اگر فرصتی پیش بیاید حتما اقدام می‌کنم – برای کارم یک فکرهایی دارم که باید در فرصتی مرتب‌شان کنم و از این قبیل!
چگونه پس از یک ملاقات خانوادگی بد، به وضعیت اولیه برگردیم
ورزش کنید با یک دوست نزدیک تماس بگیرید و گفتگوی دلپذیری با او کنید یا اصلا با تراپیست خود جلسه بگذارید.
به جنبه‌های مثبت هم فکر کنید و نکات مثبت را روی کاغذ بنویسید.
واقعیت را بپذیرید و قبول کنید در دنیای امروز و بعد از مدت‌ها دوری، ملاقات‌های خانوادگی می‌توانند برای همه -و نه فقط شما- چالش‌برانگیز باشند. کسی چه می‌داند شاید مدیریت شما در این اوقات، از خیلی‌ها هم بهتر باشد!
