ساخت بزرگترین موتور هواپیمای جهان توسط رولزرویس به پایان رسیده و آماده آزمایش است
رولزرویس ساخت اولین موتور عظیم هواپیمای UltraFan خود را به پایان رسانده ، موتوری که در نهایت در هواپیماهای مسافربری که در دهه 2030 توسعه خواهند یافت استفاده خواهد شد. آزمایش به زودی آغاز میشود و انتظار میرود این موتور جهش 25 درصدی در کارایی را نشان بدهد.
هواپیماهای مسافربری دست کم تا چند دهه بعد همچنان با سوزاندن سوختهای هدروکربنی انرژی خواهند گرفت و هنوز انرژیهای پاک نتوانستهاند جایگزین سخوختهای فسیلی شوند. بنابراین رولزرویس به توسعه موتور نسل بعدی UltraFan خود ادامه میدهد.
این توربوفن غول پیکر با تیغه آبی اولین موتور از یک خانواده کامل از موتورهای هواپیماهای باریک و پهن پیکر تبدیل است که نیرویش از 25000 پوند بر فوت تا حدود 110000 پوند نیروی رانش متغیر است.
فن با قطر 3.56 متر آن تقریباً 5 درصد بزرگتر از فن جنرال الکتریک GE9X است. با همین افزایش اندک قطر، افزایش نسبتاً قابل توجهی در ناحیه جاروب شده توسط آن حاصل میشود.
UltraFan از فرآیند جدید تولید کامپوزیت سه بعدی رولزرویس با کنترل ربات استفاده میکند که میتواند اشکال پیچیده مورد نیاز برای آیرودینامیک پرههای فن را تولید کند. ت
یتانیوم هنوز انتخاب مهندسان برای لبههای جلویی تیغهها است، اما بقیه کامپوزیت، کربنی است. این باعث میشود که آن را بسیار سبکتر از فنهای تمام تیتانیوم مورد استفاده در موتورهای کلاس ترنت رولزرویس کند. این فن سبک وزن دلیل اصلی این است که رولزرویس توانسته موتوری به این بزرگی بسازد.
UltraFan همچنین یک گیربکس بین فن و کمپرسورهای پشتی راهاندازی میکند، بنابراین فن میتواند با سرعت پایینتر بهینه خود کار کند در حالی که کمپرسورها با سرعت بهینه بالاتر کار میکنند. در آزمایشهای قبلی، گیربکس حدود 65 مگاوات (87000 اسب بخار) قدرت داشت که رکورد دیگری در هوافضا بود.
گرچه قطر فن بسیار زیاد است، توربینهای داخل آن نسبتاً فشرده نگه داشته میشوند و مهندسان رولزرویس اطمینان میهند که حجم زیادی از هوا در اطراف هسته کمپرسور و مستقیماً از پشت موتور عبور میکند، نه اینکه از طریق کانال وهسته موتور برای به حرکت درآوردن کمپرسورها. حرکت کند.
ااین نسبت بای پس یا دور زدن هوای بالایی ایجاد میکند که به کاهش 35 درصدی صدا کمک میکند و به موتور افزایش قابل توجهی در راندمان سوخت میدهد.
UltraFan حدود یک چهارم سوخت کمتری نسبت به موتورهای نسل اول ترنت خود مصرف میکند و باعث میشود کارکرد آنها ارزانتر، برد آن طولانیتر و برای محیط زیست بهتر باشد. آنها همچنین انتشارهای اکسید نیتریک را به طور مؤثرتری دریافت میکنند و این میزان را تا حدود 40 درصد کاهش میدهند و کم و بیش انتشار ذرات را به طور کلی حذف میکنند. این موتور برای شروع با سوخت 100٪ پایدار هوانوردی طراحی شده است، اما رولزرویس همچنین به دنبال ساخت مدل هیبرید الکتریکی و سوخت هیدروژنی آن هم است.
پس از اتمام مونتاژ اولیه، این موتور به تأسیسات کاملاً جدید این شرکت، در دربی انگلستان که بزرگترین و هوشمندترین مرکز آزمایشی موتور در جهان است خواهد رفت.
منبع: رولزرویس
این نوشتهها را هم بخوانید
