فیلم شعبده‌باز – معرفی و نقد و بررسی – The Illusionist 2006

سال تولید : ۲۰۰۶
کشور تولیدکننده : جمهوری چک و آمریکا
محصول : برایان کوپلمن، دیوید لوین، مایکل لندن، کتی شولمن و باب یاری
کارگردان : نیل برگر
فیلمنامه‌نویس : نیل برگر، برمبنای داستان کوتاهی نوشتهٔ استیون میلهاوزر
فیلمبردار : دیک پوپ
آهنگساز(موسیقی متن) : فیلیپ گلس
هنرپیشگان : ادوارد نورتن، پل جیاماتی، جسیکا بیل، روفوس سیوئل، ادی مارسان، جیک وود، آرون جانسن، الینور تامیلنسن و تام فیشر
نوع فیلم : رنگی، ۱۱۰ دقیقه

شعبده‌بازی با قابلیت‌های مافوق‌طبیعی، سعی می‌کند با استفاده از قدرت و توانائی‌اش، به عشق دوران کودکی‌اش، دختری از طبقات مرفه جامعه دست یابد و بدین وسیله ساختارهای اجتماعی خشک و بستهٔ وینِ اواخر قرن نوزدهم را متزلزل کند. اگرچه عشق نافرجام بین ̎آیزنهایم̎ (نورتن) پسر یک گنجه‌ساز، و ̎سوفی فون تشن̎ (بیل)، دختری اشراف‌زاده، در نهایت به سرخوردگی مرد جوان و ترک اتریش و زیر پا  گذاشتن دنیا انجامیده، ولی باعث نشده هیچ‌گاه او امید پیوندش را با این شاهزاده خانم از دست بدهد. ̎آیزنهایم̎، پانزده سال بعد به‌عنوان یک شعبده‌باز معروف و بااستعداد به وین باز می‌گردد؛ اما امیدش به ملاقات ̎سوفی̎ و پیوندش با او با شنیدن خبر نامزدی او با ̎شاهزاده لیوپولد̎ (سیوئل) نقش بر آب می‌شود. در حالی‌که تنش میان ̎آیزنهایم̎ و ̎لیوپولد̎ بالا گرفته، ̎بازرس پلیس اول̎ (جیاماتی) با وجود سرسپردگی رسمی‌اش به شاهزادهٔ قدرتمند، بیش از پیش نسبت به ̎آیزنهایم̎ احساس هم‌دلی و هم‌دردی پیدا می‌کند.

شور و هیجان و تردستی و قتل در وین سال‌های ۱۹۰۰، از شعبده‌باز فیلم جذابی ساخته است. دومین فیلم برگر (مصاحبه با آدم‌کش، ۲۰۰۲) با دقت و ظرافت، تهیه و ساختاربندی شده است. فیلم، حکایت شعبده‌بازی است که حقه‌های روی صحنه‌اش چنان خارق‌العاده‌اند که در نهایت ساختار امپراتوری اتریش/ مجارستان را به خطر می‌ندازد.

حوادثی که توصیف می‌شود، از تماشاگر می‌خواهد که منطق را دور بیندازد و برخی از حقه‌ها احتمالاً هرگز به‌طور زنده و در سالن پُر از مخاطب، عملی شدنی نیستند؛ ولی اعتقاد برگر به کار و بازیگران حرفه‌ای‌اش، هم‌راه با امواج پیش‌برندهٔ موسیقی گلس و شکوه و عظمت معماری و مناظر زیبای وینِ اوایل قرن، آن‌چنان قانع‌کننده هستند که دل به این سفر بسپاریم (البته فیلم به شدت از لوکیشن‌های پراگ ـ به‌جای وین ـ سود برده است). ̎آیزنهایم̎، شخصیت اصلی ماجرا، عمداً ناشناس و دور از دسترس توصیف شده و هوش و قابلیت‌هایش، ابرانسانی به نظر می‌رسد ولی موتور زندگی‌اش، بیش از هر چیز، عشقی از دست رفته است.

در چارچوب همین محدودیت‌ها، نورتن چهره‌ای تأثیرگذار از خود ارائه داده ـ مردی که اگر بداند کاری را نمی‌تواند به انجام برساند، هرگز وارد کارزار نمی‌شود.


  این نوشته‌ها را هم بخوانید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا
[wpcode id="260079"]