ساختارهای باستانی در امتداد رودخانه نیل، قدیمی‌ترین سیستم هیدرولیک در نوع خود هستند
به نظر می‌رسد انبوهی از دیوار‌های سنگی باستانی در امتداد رودخانه نیل در سودان، قدیمی‌ترین سیستم هیدرولیک شناخته شده در نوع خود هستند.
یافته‌های جدید حاکی از آن است که مردمی که در امپراتوری باستانی نوبیا در شمال سودان زندگی می‌کردند تا ۳۰۰۰ سال پیش، رودخانه را به نفع خود دستکاری می‌کردند.
آنها سازه‌های سفت و سختی ساخته بودند که عمود بر یک ساحل یا ساحل قرار می‌گرفت و انسان‌ها هنوز از آنها برای دستکاری جریان آب و گل و لای استفاده می‌کنند و در آن زمان کشاورزان و قایقرانان از آن استفاده می‌کردند.
محققان استرالیایی و بریتانیایی شواهدی پیدا کرده‌اند که نشان می‌دهد نوبی‌ها ۲۵۰۰ سال قبل از اینکه کشاورزان در چین همین کار را انجام دهند، از آبشکن groyne استفاده می‌کردند.
این تیم با استفاده از داده‌های ماهواره‌ای، بررسی‌های محلی و مطالعات قبلی، صد‌ها ساختار از این نوع در سودان پیدا کرده‌اند.
برخی در زیر آب‌های نیل مدفون هستند، در حالی که برخی دیگر در بستر رودخانه‌های باستانی قرار دارند که مدت هاست خشک شده‌اند.
شکل، جهت و اندازه آنها چیز‌های زیادی در مورد اهداف احتمالی آنها می‌گوید.
محققان گمان می‌کنند که از آنها برای به دام انداختن گل و لای حاصلخیز، آبیاری زمین، محدود کردن فرسایش کرانه‌ها، دفاع در برابر سیلاب‌های فصلی، ایجاد استخر‌های ماهیگیری بهینه، یا جلوگیری از باد‌های شنی از خفه کردن محصولات استفاده می‌شده است.
این سیستم به قدری مؤثر بوده که در واقع هنوز توسط مردم محلی استفاده می‌شود، اگرچه نه در همان نقاط. تغییرات آب و هوایی طی سه هزاره گذشته به طور قابل توجهی جریان رود نیل را در این منطقه تغییر داده است.
این فناوری هیدرولیک فوق‌العاده با عمر طولانی، نقش مهمی در قادر ساختن جوامع به رشد مواد غذایی و رشد در مناظر چالش‌برانگیز نوبیا برای بیش از ۳۰۰۰ سال بازی کرد.
آن‌هایی که سنگ بستر ضخیم ایجاد می‌کنند احتمالاً برای متوقف کردن آب یا به دام انداختن گل و لای حاصلخیز از رود نیل استفاده می‌شوند و نیاز به آبیاری را کاهش می‌دهند. در حالی که ممکن است از آن‌هایی که در یک ردیف‌ایستاده‌اند برای جلوگیری از باد شنی استفاده شده باشند یا ماهیان را به یک استخر آرام ببندند.
با این حال، این واحه نوبیا برای همیشه دوام نیاورد. در حدود ۱۰۰۰ سال قبل از میلاد، آب و هوای خشک منطقه بسیار نامساعد شد. در حدود ۲۰۰ سال قبل از میلاد، طغیان رودخانه در برخی مناطق احتمالاً برای همیشه متوقف شد و آبریزه‌ها از بین رفتند و بقیه زیر آب رفتند.
به عنوان مثال، در نزدیکی معبد باستانی سولب در ساحل غربی نیل، محققان دیوار‌هایی را شناسایی کردند که طول آنها به ۷۰۰ متر می‌رسد و از تخته سنگ‌هایی به وزن ۱۰۰ کیلوگرم در هر قطعه ساخته شده است.
تحقیقات بیشتری برای تاریخ‌گذاری صحیح این سازه‌ها مورد نیاز است، اما با توجه به سگ‌های ۳۰۰۰ سالهای که در نزدیکی یافت شده‌اند، این احتمال وجود دارد که این سازه‌ها به همان اندازه قدیمی باشند.
این مطالعه در Geoarchaeology منتشر شده.
